New York Kızı

-5-

5. Bölüm

Multimedialar ♥ (klipteki kız İndia)

Bu şaka olmalıydı. Değil mi? Şaka yapıyor olmalıydı.

Beynimin en dip köşesinde yankılanan "evleniyorsun" kelimesi tüm sinir hücrelerimede uyanması için titreşim yolluyordu. Ben şoktan dolayı ağzım aralık gözlerim kocaman kalakalmıştım. Babamsa benim aksime rahat görünüyordu.

"Nasıl yani?"dedi halam. Cevap vermeyecek kadar şokta olduğum için kendisi sormak istedi sanırım. Ama ben soru sormadan önce o kelimeyi hazmetmeye çalışıyordum. Ne demek evleniyorum?

"İndia?" dedi babam halamı takmayarak.

"Ne demek evleniyorum?" bunu söylerken sesim kısık çıkmıştı ama suratımdaki ifade hala aynıydı.

"Evleniyorsun işte. Okudun, iş sahibi bir kadın oldun ve sırada evlenmek var. Hemde yakışıklı biriyle."

Nasıl bu kadar sakin konuşabiliyordu. Bunları söylerken bir taraftan da yemeğini yiyordu.

Ben olayla ilgili önemli noktalar sormak isterken ağzımdan gereksiz bir soru çıkmıştı.
"Ben iş sahibi değilim."

Sesim sinirden mi yoksa fırtına öncesi sessizlik başlığından mı bilmiyorum, oldukça kısık ve sakindi. Sorularımsa evet, saçmaydı.

"Oldun bile. Babanın şirketlerinin avukatlığı!"dedi neşeyle.

"Bunun içindi." dedim mırıldanarak.

Babam ne demek istediğimi azda olsa duymuştu ama anlayamamıştı. Ailedeki herkesin (annem ve halamın) üzerimdeki bakışlarını hissedebiliyordum. Hepsi ne tepki vereceğimi kestiremiyordu ama bekliyordu.

"Bunun içindi." diye tekrar mırıldandım. "Bunun içindi."

Sonuncu tekrarlayışımda sesim az bir ton daha kuvvetli çıktığında yerimden kalkıp çıkışa doğru yürüdüm. Kapıyı açıp dışarı çıktığımda adımlarım koşar gibiydi.
Arabayı açıp koltuğa oturduğumda nereye bilmiyordum ama arabayı çalıştırıp sürmeye başladım.

"Bunun içindi demek!"diye bağırdığımda gözlerim dolmuştu.

"Bunun içindi. Sevgi gösterileri, ev, sakinlik!"

Gözlerim yanıyordu. Kalbim acıyordu. Babam yine beni üzmüştü. Yine saçmalığın daniskası bir işi üzerime yıkmıştı!

Bunun için bana ev tutup iyi davranmıştı. Bunun için hakkımda kötü bir şey yazıldığında sessiz kalıp olayı halletmişti. Çünkü benle iyi geçinmesi gerekiyordu!

"Allah kahretsin."derken sesim yine kısıktı. Çünkü deli gibi akıyordu gözümden yaşlar.

Demek Jeremy buna kızmıştı. Oda istemezdi benim üzülmemi, bu yüzden tepkisi vardı.

Benim hayatıma, benim haberim olmadan şekil vermeye çalışıyordu babam. Ona baba demek midemi bulandırıyor. Ama malesef babamdı. Hemde öz.

Hem beni kiminle evlendirecekti? Kimdi o? Kesin 30'lu yaşlarda bir iş adamıdır. Kesin ortağıdır ve ona yaranmak için beni kullanıcaktı. Ama buna izin vermeyecektim! İstemediğim bir adamla beni zorla evlendiremezdi.

Hava karanlık olduğu ve ormanlık yolun ortasındaki yolda olduğum için hem ıssızdı ortalık hemde korkutucuydu. Biraz daha gaza kökleyip bu alandan çabucak çıkma derdine girmiştim. Ve eve biran önce varıp ağlamak istiyordum.