Marrying the BILLIONERS SON [ COMPLETED ]

CHAPTER THIRTY - FOUR

KENDRA POV:

Na miss ko ang isang 'to akala ko ba hindi pa siya makakauwi sa Pinas? bakit andito na siya ngayon?

"Sabi mo hindi ka makakauwi? lakas talaga ng tama mo sa utak!." Sabi ko sa kanya

"Hahaha suprise nga Kendi.."

"Uy, kain ka muna Kenneth.." Sabi naman ni papa

Oo si Kenneth ang kausap ko, pa thrill pa siya diba? Hahaha matagal na kasi kaming nagka communicate simula kasi ng umalis ako dito sa Pinas siya ang tumulong sakin na kumuha ng ticket ko papuntang London,

Kahit pa nagkaroon kami ng alitan dahil sa kanyang pag amin sakin, nanliligaw si Kenneth sakin kahit na alam niyang buntis ako kay Tyron at ang sabi niya handa niyang ako-in ang responsibilidad niya kay Luxxe, handa siyang tumayo bilang ama ni Tyron,

Nong hindi pa kasi ako umalis marami ang nangyari samin ni Kenneth .. 1 year ago ...

Pumasok si Kenneth noon sa AU na lasing at bigla niya pa akong niyakap ng buksan ko ang pintuan ng room namin, may pagkakataon pang sinabihan niya akong 'I love you' habang nasa loob ako ng cubicle,

Nong mga panahong yon ay todo iwas na ako sa kanya at Isang araw nakiusap siya saakin na magkita kami sa rooftop ng pumunta na ako don ..

Flashbacks ....

"Kenneth ano bang pag uusapan natin?." pagtatanong ko agad habang nakita ko siyang naka upo sa isang semento at nakasandal pa siya

"Kendi, hindi ko alam pero please .... MAHALIN mo lang ako.." naiiyak na siya, first time kong makita si Kenneth na umiiyak

"Kenneth .... ayoko, akala ko ba naiintindihan mo na ako? diba aalis nga ako papuntang London?."

"Ayoko Kendi,.." naiiyak na din ako dahil sa naawa na ako sa kanya

Hindi si Kenneth ganito, ibang iba na siya simula nong umamin siya saakin palagi na niya akong ginugulo,

May mga times na maglalakad ako hallway na bigla nalang niya akong hahawakan ang kamay ko at makikita ko nalang na nasa harapan pala namin si Luxxe na kasama niya din si Nathalie,

May times pa na niyakap niya ako sa harap ng mga estudyante, nagulat ako sa sinabi niya ...

At minsan na rin nagkasabay kami sa waiting area kong saan maghihintay kami ng bus na dadaan sa AU naging awkward na samin ang lahat, hanggang sa pagdating ng school wala na kaming imikan,

Pati sa cooking lab, hanggang tinginan nalang kami hindi na kami ng papansinan

Pero Isang araw na nalaman niyang aalis ako papuntang London kinausap niya ako ...

"Please Kenneth let me go, ayoko ng makita ka ..." aalis na sana ako pero bigla niyang nahawakan ang bag ko,

Nagmamakaawa siya saakin, naiiyak na siya at naiiyak na din ako, ayokong saktan ang kaibigan ko Pero ng dahil sakin nagkakaganyan si Kenneth,

"Please Kenneth let me go.." Sabi ko

"Kung kailangan mo na talagang umalis para makalimutan siya, hayaan mo akong ibigay ito .."