Falling for the Good Girl | Reposting

Chapter 07

Let's Eat

Keeyah's Point of View.

Step 7 - Cook for him. CHECK!

Nagluto naman ako kaso malayo sa kanyang expectations. And when I say malayo, I mean super layo talaga. Hindi ko nga alam na gano'n pala yung lasa ng niluto ko kasi hindi ko man lang yun natikman agad bago ibigay. Nagmamadali kasi ako.

📞 "So how did it go?" tanong ni Frost sa kabilang linya.

"It went well. I really can't explain, Frost," nagpaggulong-gulong ako sa kama.

📞 "What do you mean? Did something happen?"

"Wala naman. Sinabi n'ya na masarap ang luto ko," which was a lie. That damn bad boy knows how to meddle with my personal feelings and personal issues with him.

📞 "At least you're done and finished with the task."

"I guess..."

📞 Good night, Key. Good luck on your day tomorrow."

"Good nighttyy," pinatay ko ang tawag.

Anong klaseng pagmumukha ang ipapakita ko sa kanya ngayong nalaman nya na hindi nag-improve ang luto ko. I decided to close my eyes and went to sleep.

****

Lumipas ang isang linggo nang hindi kami nagpapansinan ni Dreyson. I couldn't look straight at his face, knowing na pinakain ko sya ng basura. Nagmamadali akong bumaba mula third floor papuntang cafeteria upang kumain ng lunch nang may tumawag sa akin.

"Key," sigaw ng matulis na boses.

Napalingon ako sa aking likuran at nakita si Odette, she is my classmate. She's pretty and kind but she's weird sometimes lalo na kapag kasama niya si Lance, her boyfriend.

"Bakit, Odette may kailangan ka ba?"

Umiling sya bilang pagsagot. "Actually, may nagpapabigay nito sayo." Nilahad nya sa akin ang isang maliit na papel at agad din syang umalis pagkatapos.

"T-Teka lang, Odette, sinong nagbigay nito?"

"Hindi ko sasabihin," sagot nito sabay wave.

Nilagay ko sa bulsa yung papel at agad na bumaba papuntang cafeteria. Hindi ako nakapag-reserve kaninang umaga dahil nalate ako sa first subject. Hindi na nga ako nakapagluto ng lunch. Hinabol ko muna ang aking paghinga no'ng makarating ako sa caf. Halos puno lahat ng upuan at niisang spot wala kang makikita. I guess I have to eat near the vending machine again.