Heavenly •SB19 STELL• [COMPLETED]

CHAPTER 14: Trust

Chapter 14: Trust

Hindi parin ako makapaniwala sa mga nangyari. I didn't expect na magagawa ni Lala 'yon sakin. Ang tagal na naming mag-kaibigan. I trust her, but she broke my trust.

I'm not the only one who is suffering right now. Malaman ni Sky ang nangyari, alam na niya lahat. He's deeply hurt. Matagal na niyang gusto si Lala. Alam ko 'yon sa sarili ko. Kapatid ko siya, kaya alam ko.

"Sky, kakain na."

Even though I'm not into cooking, I still cooked breakfast for him. He's not feeling well so I have to take care of him, kagaya ng pag-aalaga niya sakin tuwing ako naman ang nangangailangan.

Di nag-tagal ay binuksan niya ang pinto. Isang ngiti ang ibinungad niya sa akin.

"Tara, kain na tayo."

Nilagpasan niya lang ako at pumunta na siya sa lamesa. Napa-iling nalang ako sa kinikilos niya. Those smile, were fake.

Pumunta na din ako sa lamesa para kumain. Naka-focus lang siya sa pag-kain. He's not saying anything like before. Usually, maingay siya tuwing kumakain kami at lagi niya akong inaasar.

"Sky, hindi ako sanay sa mga kinikilos mo."

"Ako din."

Hindi man lang siya nag-effort na lumingon sa akin. I hate this.

"Are you mad at me?" I asked.

Agad naman siyang tumingin sa akin at umiling.

"No, no Stella. Hinding hindi ako magagalit sa'yo."

"Looks like you are."

Hindi ako sanay na nakikipag-usap ng seryoso kay Sky. Madalas kasing nag-aasaran lang kami. I understand him, hindi oras ng asaran ngayon.

"Im mad at myself." he said.

"Ang tanga ko kasi umasa akong parehas kami ng nararamdaman para sa isa't isa. Ang tanga ko kasi hindi ko alam na niloloko na pala ako." dagdag pa niya.

"No Sky. Nag-mahal ka lang. Walang mali don. You don't have to blame yourself." I said.

Why do I feel like it's my fault? Siguro, kung hindi ko nagustuhan si Ajero--

I mean, Vester.

Hindi naman siguro magkaka ganito.

"So, what will you do now?" I asked.

"Hahayaan ko nalang siguro. Hindi ko naman siya mapipilit na gustuhin din ako. Im sure, makaka hanap din ako ng iba. Yung deserve na yung pag-mamahal ko at hindi ako lolokohin."

Ngumiti naman ako dahil sa sinabi niya. I respect his decision. Kahit anong gawin niya, kahit anong desisyon niya, nandito lang ako.

"Right, let's cut the drama. Ang corny." I said.

Finally, he laughed. That's more I like it. I see myself in him. Ganon din siguro ang itsura ko tuwing nalulungkot ako.

Pagkatapos naming kumain ay nag-hugas na ako ng mga ginamit namin. Naligo na din ako. Even though walang pasok ngayon.

I checked my phone, nag-vibrate ito.

*Mine sent you a message*

I don't usually smile on something like this, but I just can't help but to smile. He changed his nickname, hindi na ako nag-eefgort sa mga ganong bagay.

[Magandang umaga prinsesa ko. Kumain ka na ba?]

Na-upo ako sa kama ko habang pinapatuyo ang buhok ko sa pa t ng electric fan.

[Oo.]

Nag-dadalawang isip pa ako kung anong sasabihin ko, I'm not used to this.

[Ikaw?]

Sa totoo lang, kinakabahan ako hanag nag-tatype ng sasabihin ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko habang nag-hihintay ng reply niya.

[Kumain na din ako, kakatapos lang.]

[Anong ginagawa mo?]

Itinigil ko ang pag-susuklay at nag-type.

[Nag-papatuyo ng buhok.]

He replied quickly.

[Sakto.]

Sakto, for what?

Maya maya ay may kumatok sa pinto ng bahay. Ibinaba ko ang cellphone ko at kinuha ang suklay. Sinuklay ko ang buhok ko habang nag-lalakad papunta sa pinto.

Agad ko itong binuksan.

"Good morning Prinsesa ko."

Nanlaki ang mata ko sa taong nasa harap ko ngayon. Bihis na bihis siya.

"Para sa'yo."

Inabot niya sa akin ang isang rose galing sa kamay niya na naka-lagay sa likod niya kanina.

"Anong ginagawa mo dito? San ka pupunta? Debut?" tanong ko.

Kinuha ko na ang inabot niyang rosas.

"Nakita ko kasing bukas yung gate niyo kaya dumiretso na ko. Gusto lang sana kita yayaing lumabas." he said.

Hinawi ko siya at lumabas sa pinto ng bahay habang nag-susuklay parin.

"Oh ayan, nasa labas na tayo." I said.

Natawa naman siya sa sinabi ko. What's funny?

"Sige na, mag-bihis ka na. Gusto kong i-date yung maganda kong girlfriend." he said.

Kusang ngumiti ang mga labi ko kaya agad akong tumalikod sa kaniya. So embarrassing.

"Oo na, sige na. Pumasok ka na sa loob, mag-bibihis na ko."

Tinulak ko siya papasok sa loob ng bahay. Na-upo siya sa sofa. Bago ako pumasok sa kwarto ko ay kumatok muna ako sa kwarto ni Sky. Binuksan naman niya ito agad.

"Sky, nandito si Ajero-- I mean Vester o-or Stell. Pwede ba kaming lumabas?" tanong ko.

Tumango siya at ngumiti.

"Oo naman, you can decide on your own. Matanda ka na. May tiwala ako sa'yo."

Nginitian ko nalang din siya. Dumiretso na ako sa kwarto at nag-bihis na. Mabilis lang akong natapos. Lumabas na agad ako sa kwarto at pumunta sa sala.

I saw Sky and Vester talking. I stopped walking. Maya maya ay ngumiti silang dalawa. Sa tingin ko, okay parin sila.

Dumiretso na ako sa sala, nakita nila ako kaya napa-tingin sila sakin.

"Ikaw na bahala sa kapatid ko ah, I trust you." Sky said.

"Salamat, Sky."

Nag-lakad na palapit sa akin si Vester. Kumaway ako kay Sky bago tuluyang lumabas ng bahay.

"San naman tayo pupunta?" tanong ko.

"Ikaw, saan mo ba gusto?"

"Hindi ako mahilig lumabas, kaya bahala ka na kung saan mo gusto."

"Eh ikaw lang naman gusto ko."

Here we go again. Kinagat ko ang dila ko para pigilang ngumiti. Inayos niya ang buhok ko sa likod ng tenga ko.

"Ang ganda ganda talaga." he said.

Hindi ko na napigilang ngumiti. Who can ignore his charisma? Maybe someone can, but I can't.

"Ngayon lang kita nakitang kiligin." he said.

"Kilig ka dyan. Natutuwa lang ako sa muka mo." I said.

"Ah, kasi happiness mo ko?"

He's the only one who made me feel this way. Feeling ko nag-sisinungaling lang ako sa sarili ko. Kailangan ko lang magpaka totoo, magpaka totoo sa sarili ko at sa nararamdaman ko.

_____