KEŞ // Yarı Texting

KEŞ Bölüm 12

''Niye açmıyorsun telefonu?'' Peri,telefonu kendinden uzaklaştırıp saate baktığında dokuza geldiğini fark etti. ''Uyuyordum Mete.''

''Akşam oldu.'' Mete, bir yandan annesi ile konuşurken, Peri uzandığı yatakta kalktı. Mete'ye duş alacağını söyleyip kapadı. Bartu'nun giyinme odasından bol bir sweatshirt alıp duşa girdi. Sıcak bir duşun ardından çıkarttıklarını makineye attı. Programı ayarladıktan sonra, kahve yapmak için mutfağa geçti. Dün akşamdan beri uyuyor olmasına rağmen, halen daha uykulu hissediyordu.

Hazırlanan kahveyi kupaya döküp, salona geçti. Evde gürültü olması için televizyonu açıp bir şarkı açtı. Kahvesi bittiğinde yenisini hazırlamak için mutfağa geçtiği sırada kapı açıldı. Merakla mutfaktan çıktığında ağabeyini gördüğü için yüzü düşmüştü.

''Pek memnun olmadın sanırım Peri Hanım.'' Ona gülümsedi. Cevap vermek yerine kahve isteyip. istemediğini sordu. Bartu'nun alınmayacağını biliyordu. ''Yok. Bizimkilerle kulübe geçeceğiz. Üstümü değiştirmeye geldim.''

Geri mutfağa döndüğünde Bartu da peşinden geldi. ''Sen de gelmek ister misin?'' Kahve makinesine suyu eklerken onu yanıtladı. ''Evde kalsam daha iyi.''

''Peri. Onu görmek istediğini biliyorum.'' Bartu'yu onayladı. Reddedemezdi. ''İstiyorum ama... Her neyse zaten doğru düzgün kıyafetim bile yok.'' Kahve makinesinin fişini çekti. ''Daha sonra içersin. Hem üstündeki bol sweatshirtle bile herkesten çok daha güzelsin. Eve uğrarız, kıyafetlerini alırız.'' İçeri giderken, bağırıyordu. ''Tanrım. Kardeşimle , en yakın arkadaşımın arasını yapmaya çalışıyorum. Düştüğüm hale bak.''

Peri ona güldü. Uzun süre sonra Savaş'ı görebilecek olma düşüncesi ile hızla, misafir odasına koştu. Telefonunu ve cüzdanını alıp içeri koştu, portmantodan spor ayakkabılarını aldı. O, ayakkabılarını giyerken Bartu da hazırlanmış, dudaklarına tutturduğu ıslıkla yanına gelmişti. Kardeşinin mutlu olduğunu bildiği için keyifliydi. İkisinin ilişkisine karışması yanlıştı fakat onlara kalsa sorunları düzeltmek için hiçbir şey yapmayacaklardı. Peri'yi mutlu eden nadir şeylerden biri en yakın arkadaşıydı.

Peri'nin Savaş'a aşk gibi bir his beslemediğini bilse de ikisinin arasındaki garip ilişkiyi hep desteklemişti. Yani en azından öğrendikten bir süre sonra desteklemeye başlamıştı. Kardeşi ve en yakın arkadaşının birlikte olmasını kabullenmekte zorlanmıştı. Sancılı bir süreçti.

Beraber yola çıkıp önce Karayellerin malikanesine geldiler. Babalarını görmek istemeyen ikili için bu büyük evde saklanmak çok da zor olmamıştı fakat hizmetliler tarafından geldiklerinin haberi çoktan Haldun Bey'e ulaşmıştı.Hazırladıkları küçük bavulu Bartu alırken, Peri siyah düz ve ar bir elbise giymiş dağınık kakülünü düzeltmişti. Dudaklarına kırmızı bir ruj sürdükten sonra, birlikte evden çıktılar. Çantasına telefonunu ve cüzdanını koyarken,ağabeyi evlerinin yedek anahtarını uzattı. ''Sanırım kalacak bir yer ayarlamam gerek.''

Ağabeyi saçmaladığını söyledi. ''Saçmalamıyorum. Ben varım diye evine gelmiyor. Bilmiyormuşsun gibi.'' Daha fazla konuşma ilerlemedi. İkisi kulübe giriş yaptıklarında, Bartu arkadaşlarının yanına geçerken Peri, kalabalığı aşıp bara geçti. Gözleri Savaş'ı arasa da