•Kötü Kız•

★ 14. Bölüm ★

Geciktiği için üzgünüm. Beni etkileyen bazı şeyler oldu ve bunun için yazamadım. Umarım beğenerisiniz .Bu ara da çok yakın arkadaşım hatta kardeşim olan makeawishandbelieve in Peki Ya Sonra ? adlı kitabına bakarsanız sevinirim.

***

Bana herşeyin yolunda olduğunu hissettirmek istiyor gibiydi. Bi tuhaf olmuştum. Bu his çok yabancıydı ve hoşuma gittigini söyleyemezdim. Çocuğu itmemle afalladı.

"Napıyorsun sen ? Sizde kimsiniz?".

Aralarındaki kız konuşmaya başladı.

"Cidden kim olduğumuzu bilmiyor musun ?"

"Hatırlamıyorum. Hiçbirşey hemde . Bana ne oldu ,buraya nasıl geldim hiçbir fikrim yok ve buda yetmezmiş gibi tanımadığım çocuğun biri gelip bana sarılıyor!" Birşeyler hatırlamamak beni deli ediyordu. Bu sırada biri daha geldi.

Bembeyaz tenine rağmen simsiyah saçları ve yeşil gözleri vardı.

"Acar neler olduğunu açıklayacak mısın ? Dilara hafızasını kaybetmiş!" Dedi kız. Acar bu olmalıydı.

" Bi fikrim yok Sena ."

"Hemen doktora gitmeliyiz ." Dedi ve Sena beni kolumdan asıldı.

"Bana açıklama yapmadan sizinle hiçbir yere gelmiyorum!" Dedim ve kolumu bırakmasını sağladım.Hiçbir yere gitmeyecektim.

"Tamam. Herkes otursun ozaman ." Bilerek hepsinden uzak bir yere oturdum. Hepimiz oturduktan sonra konuşmaya başladı.

" Senin adın Dilara. Benim adım Sena ve senin en yakın arkadaşın hatta kardeşinim.Sarışın çocuk Ege yan komşun ve aynı zamanda şirketin ortağı.Yanımda oturan kumral çocuk Çağatay , Acarın yani seni buraya getirenin kuzeni , burası da Acarın evi ."derin bi nefes alıp devam etti.

"Hep beraber kayak yapmaya gitmiştik orada Acar ve Çağatayla tanıştık. Sonra.."

"Sanırım burdan sonrasına ben devam etmeliyim." Diyerek Acar araya girdi . Acarla kayak yarısı yaparken düşmüşüm ve yuvarlanmaya başlamışım.Bi süre komada kalmışım ve Istânbula gelmişiz. Uyanınca Acari arayıp beni hastanaden almasını istemişim. Bunların hepsi çok yabancı geliyordu.

" Yalan söylemediğinizi nereden bilicem ? Ayrıca ailem nerde ? " bi anda hepsi durgunlaştı. Kimse cevap vermiyordu.

"Cevap versenize!"

"Ailen .. "

"Ailem.. ne ? "

"Onlar bi trafik kazası geçirdiler ve öldüler." Duyduğum şey afallamama sebep olmuştu. Hepsi yabancıydı ama bu his çok tanıdıktı işte bi okadar da gerçek.

"Yalancısınız hepiniz! Şimdi kim bana doğruyu anlatacak ? " dedim ve diğerlerine baktım.

"Gerçek bu." dedi Sena. Değildi. Olamazdı. Montumu aldım ve evden çıkıp yürümeye başladım.

Nereye gideceğimi bilmiyordum. Ne yapacağımı bilmiyordum. Sadece çok yorgun hissediyordum. Birinin arkamdan geldiğini hissedebiliyordum ama şu an yalnız kalmak istiyordum.

"Beni rahat bırak !"

"Hayır bırakmam Dilara! Zaten hep yalnızdın ama artık bırakmam." Egeydi bu . Hiçbirsey söylemeden öylece durdum ve yere bakmaya başladım.

"Buradan gitmek istiyorum." Dedim sonra.

"Tamam gidicez ama önce doktora öyle anlaşmıştık." Hiçbirsey demeden sadece tamam anlamında kafamı salladım.

#

Ege' den

"Dilara şuan geçici bir hafıza kaybı yaşıyor. Ona eskiden kalan eşyaları göstererek ya da eski anıları anlatarak hafızasının yerine gelmesinde yardımcı olabilirsiniz." eskileri hatırlamak isteyeceğini pek sanmıyordum.Çünki hiçbiri iyi şeyler değillerdi. Ama Dilara herşeyi hatırlayana kadar mutlu olmasını sağlayacaktım.

"Tamam yardımcı olurum. "

Dilara yanımızda değildi ve doktorla konuşuyordum . Doktora onu kısa bi tatile çıkarıp çıkaramayacağımı sordum ve onu fazla yormazsam çıkabileceğini hatta çok iyi geleceğini söyledi.

Diğerlerini arayıp Dilara yı tatile götürmek istediğimi söyledim ve onlar da çok iyi olacağını düşündüler. Onlar da bu arada kapıdaki korumaların neden orada olduklarını öğreneceklerdi.

#

Hastahaneden çıktıktan sonra Dilara ya birkaç kıyafet almak için alışveriş merkezine gittik. Dilara herzaman ki gibi siyah rengi tercih ediyordu. Anlaşılan siyah ruhuna işlemişti. Ona neden siyah tercih ettiğini sorduğumda diğerlerinin fazla neşeli olduğunu söyledi.

Ilk defa bana itiraz etmiyor ve sorularımı cevaplıyordu. Bu çok hoşuma gidiyordu açıkcası. Onunla vakit geçirmek harikaydı. Onu Abant a götürmeye karar vermiştim. Hem Istanbul'a yakındı hem de yılın bu zamanında çok güzel oluyordu. O kabinde üstünü değiştirirken bende oteli arayıp rezarvasyon yaptırdım. Çağatay da bizim için bi araba ayarlayacaktı. Iki tane valiz aldım ve kıyafetleri onlara yerleştirdim. Eve uğramaya vaktimiz olmayacağından bende birkaç şey almıştım.

Çağatay gelene kadar kahve içmek için bi cafeye gelmiştik. Ben onu izlerken o da kahve fincanıyla oynuyordu.Şu an yüzünde birden çok duygu vardı. Üzüntü , kızgınlık , çaresizlik. Anlayabiliyordum çünkü şu an onları nasıl saklayacağını bilmiyordu. Neden onu götüreceğimi söylediğim zaman itiraz etmediģini merak ediyordum. Belki de şuan fazla yorgundu onun içindi. Bu tatilin ona çok iyi gelmesini sağlayacaktım. Elimden gelen herseyi yapacaktım. Bu andan itibaren bambaşka bir Ege olacaktım ve onu koruyacaktım. Ne olursa olsun koruyacaktım. Telefonumun çalmasıyla kendime geldim. Çağatay arıyordu.

"Biz alışveriş merkezinin önündeyiz."

"Tamam hemen geliyoruz." Hesabı ödedikten sonra iki valizi de aldım ve Dilara ya beni takip etmesini söyledim.

Onları ararken Sena Bizi görünce el salladı ve bizde oraya yöneldik. Sena , Çağatay ve Acar birlikte gelmişlerdi. Senanın Dilara ya sıkıca sarılmasını izledim. Ona cidden çok değer veriyordu. Dilara biraz afallasa da bişey diyemedi.

Çağataydan anahtarı aldım. Valizleri arabanın bagajına yerleştirdim ve binmesi için Dilara ya kapıyı açtım. Diğerleri de Acar ' ın arabasına bindiler. Dilara nın Acarın değilde benim yanımda olması fazla keyif veriyordu ve bende bunun tadını çıkaracaktım. Ben de arabaya bindim , Dilara nın kemerini kontrol ettikten sonra kendi kemerimi de taktım ve arabaya çalıştırdım.

"Senden birşey isteyebilir miyim ?" Dilara ilk defa benden birşey istiyordu.Geri dönmeyi mi isteyecekti yoksa?

" Tabii ki . Ne istiyorsun ?" Diye sordum korkarak .

"Beni ailemin mezarına götürür müsün ?"