Kanlı Dişler

Dönüyorum(Bölüm12)

     O kişi Denis'ti.Gözlerinden alev çıkıyordu resmen.Bir süre öyle birbirlerine baktılar tabi bende onlara baktım.Sonra Denis Kelvın'ın elini bıraktı ve tuttuğu gibi kolumdan tutup dışarıya sürüklemeye başladı.Ve hemen de söze başladı.

-Seviyorum lan işte seni seviyorum.Seni düşünmeden yapamıyorum.Sana zarar gelmesine göz yumamam.Tek bir teline zarar gelsin öldürürüm zarar vereni.Sözleri bir yandan mutlu olmamı ama bir yandanda korkup ağlamama sebep olmuştu.Bağırarak konuşması beni üzüp gözlerimden yaş akıttı.Tam sözüne devam edicekti ki.Kelvın hızlıca koşup Denis'e bir yumruk attı.Denis yere düşecek gibi oldu ama düşmedi ve dişlerini gösterip Kelvın'ın üstüne doğru koşmaya başladı.Gözlerime inanamamıştım.Kelvın yavaş yavaş yüzlerinde kıllar çıkıp kurtadama dönüşüyordu.Çok korkuyordum çünküiki tarafta güçlüydü ve asla birisi ölmeden pes etmezdi.Heryer kan olmaya başlamıştı.Yumruklar ard arda geliyordu.Sonunda cesareti mi topladım ve aralarına girdim.Denis'in önüne geçmiştim çünkü daha fazla hasar almasını istememiştim.Kelvın bir an duraksayıp söze başladı.

-Haha.Seni seviyordum kaltak.Ama eskiden seviyordum.Aşıktım sana ama küçüktüm.Büyüdükçe daha çok seylerin farkına vardım.Bunları yaparken paramıda kaybettim.Ama benim biricik eski aşkım hala bana aşık olduğundan bana parasını verirdi dimi?Evlenicektik lan senle.Paranı alcaktım ve boşanacaktık.Ama bak şimdi herşeyi açıkladım ve böyle olmicak.Sana Denis'le mutluluklar.

   Sözleri benim ağlamama sebep olmuştu.Denis beni tutup göğsüne yasladı.Ağlıyordum ve o arkasına bakmadan çekip gitti.Canımı bile verebileceğim kişi bana oyun oynamış,kandırmış,pislikmiş.Ve şimdi çekip gidiyor.Aralıksız küçük ama çok küçük nefes alarak ağlıyordum.Bir süre sonra yorgun düşmüş olacaktım ki kendimi birisinin kollarında buldum.Kafamı kaldırıp bakmaya hiç zahmet etmedim çünkü bu kokuyu çok iyi biliyordum.Bir süre sonra o güzel kokudan ayrıldım ve yumuşak bir zemin üstüne yatırıldım.Üstüme yorgan çekildikten sonra uykuya daldım.

********************************************************************

Sabah uyanmıştım.Yatakta dikildim ve dün öğlen olanları düşünmeye başladım.Kelvın bir kurtadamdı.Ve beni kandırmıştı.Bana el kaldırmıştı.Ahh tam bir aptaldım.Onun gibi bir şerefsize nasıl inandıysam zaten.Düşüncelerimden sıyrıldım ve kendi odamda olmadığımı farkettim.Burası farklı bir yere benziyordu ama koku hep aynı kokuydu.Yan tarafımda bir dolap üstünde bir not vardı."Günaydın prenses.Eminim ki şuan nerde olduğunu merak ediyorsun."Bir an mektubu okumayı bırakıp dolabın üstündeki aynayı farkettim.Zombi gibiydim.Bu ne hal ya...Hemen mektubu okumaya devam ettim."Şimdide dolaptaki aynada kendini zombi gibi gördün.Bunun nedeni gece uyurken makyajın yüzüne zarar vermesin diye silmek istemem ve tabikide başarısız olmam :))).Neyse asıl konuya gelelim.Dolapta bir kaç giysin var.Onları giyip aşağıya in."Hemen dolabı açtım.Karşımda kıyafetler,ayakkabılar ve bir kaç makyaj malzemesi gördüm.Hemen üstüme dar bir siyah kot üstüme salaş boğazlı bir kazak geçirdim.Ayağıma kaba bir bot geçirerek makyajımı yapmaya başladım tabikide makyaşım siyahtı.Saçımıda saldım ve bir bere taktım.Hemen aşağıya indim.Merdivenlerden inerken burasının Denis'in evi olduğunu anladım.Aşağıda koltukta uyuklayan Denis'i gördüm.Biz en son sevgili değilmiydik.Evet öyleydik.En azından olanlardan sonra öyle olduğunu sanıyorum.Hemen sessiz bir şekilde yanına gittim ve yanağından öpücekken o ani bir hareketle beni tuttu ve anlımdan öptü.Gıcığa bak beni kandırmıştı.

-Günaydın prenses.

-Günaydın gıcık.

-Bakıyorumda bugun çok şıksın.Bereler falan.

-Evet bugun böyle.Bişi dicem günlerdir doğru düzgün yemek yemiyorum.Galiba açlıktan ama yakınlarda kan kokusu alıyorum.

-Açlıktan falan değil dolabı aç bakıyim.

    Hemen koşup dolabı açtım.Gözlerime inanamıyorum torbalarca kan vardı.Hemen bir kaç torbayu alıp kanı içmeye başladım.Denis'te bana bakıp bakıp gülüyordu.Karnım doymuş olacak ki daha onlarca torbayı içmemeye karar verdim ve Denis'in yanına gittim.Denis bana sarılıp anlımdan öptü.Öğlen olmuştu bile.Yarım saate ders başlıcaktı.Hemen Denis'e bakıp 

-Okul.Okul...Okula geç kalıcaz.

     Dedim.Her  ne kadar okuldan nefret etsemde okula uzun zamandır gitmiyordum.Denis bana gülümsedi ve kapıyı açtı.Gözleriyle dışarıyı işaret etti ve arabaya doğru ilerlemeye başladı.Arabaya bindim.Yol boyunca hiçbir şey konusmadık.Okulun önüne geldiğimizde herkes bize bakıyordu.Çünkü el eleydik.Ve ilerden bir çığlık bir bağırışma oldu."Allah belanı versin Denis".....

Bu bölüm böyle oldu arkadaslar.Pazar ya da pazartesi yeni bölüm gelicek.