• ερ 9-10

10.2K 516 897
                                    

vote ⭐️

" Jungkook lütfen yapma! "

Bir taraftan kolumu sıkan elinden kurtulmaya çalılırken, bir taraftan bağırıp, yalvarıyordum.

"Lütfen Jungkook! Bu bir çözüm değil!"

Dinlemiyordu beni, okul bahçesinde kolumdan tuttuğu gibi sürüklüyordu.
Arabasının önüne geldiğimizde kolumu fırlatır gibi bıraktı, sendelesem de düşmemek için arabaya tutundum.

Bin arabaya.

Vücudumu titretecek kadar soğuk sesle konuştu. Yaslandığım kapıdan doğrularak, güçlükle yutkundum.

" Jungkook lütfen bunu konuşalım, çözüm yol.... "

Kes sesini!

Bağırmasıyla irkilerek araba kapısına daha da sindim. Delirmiş gibiydi.

Şimdi..

Dudaklarını yalayarak, duyğusuz gözlerini ağlamaktan kızarmış gözlerime dikti.

•.O arabaya bin ki, yanlışlıkla yumruğum karnına gelmesin.

Yutkunarak karnımı sarıldım. Nasıl bu kadar cani ola bilirdi? Belki bebeği istemiyor ola bilirdi ama bu onun da çocuğuydu. Her şeyden önce o daha 2 aylık bebekti.

" S-sen.. sen ne dediğinin farkındamısın Jungkook? O daha bebek! Sen aklını'mı kaçırdın ha?!"

Başını yere eğerek gülmeye başladı. Bu gülüş kesinlikle sinirdendi. Kafasını kaldırarak yüzüme baktığında gülüşü yavaş yavaş yok olmaya başladı. Hızla bana doğru gelerek çenemi kırmak istermiş gibi tutup, belimi sertçe arabaya dayadı.

Sakın...... Sakın bana bir daha sesini yükseltme Nolane. Yoksa...

Gözlerini karnıma indirerek elinin tersiyle karnımı okşayıp, tekrar gözlerini gözlerime dikti.

Yoksa Tanrı şahidim olsun ki , karnındakinden kurtulmak için değil'de sırf zevk için seni tekme altına salırım.

Korkudan, çaresizlikten ard-arda akan öz yaşlarım Jungkook'un elini ıslatıyordu, çenemdeki elini çekip yanağıma koyarak göz yaşlarımı silip dudaklarını anlıma bastırdı.

Şşşt. Şimdi ağlama güzelim, bu göz yaşları ilerde sana daha çok lazım olucak.

Hıçkırıklarımı serbest bırakırken düşündüğüm sadece bir şey vardı. O da Tanrının merhamet edecek olması bebeğimle beni kurtarmasıydı .

Jungkook

Direnmeyi kes ve kıpırda!

Arabadan inmeye direnen kızın kolundan tutarak sertçe çektim. Tüm yol boyu ağlayıp, yalvarmıştı. Ne düşünüyordu anlamıyorum yumuşayıp onu kabulleneceğimi mi? Yoksa bebeğe babalık yapıp mutlu, örnek aile tablosu olacağımımızı?

" Jungkook yalvarırım bak giderim bu ülkeden, yüzümü görmezsin, çoçuk seni asla bilmez ama yapma böyle yalvarırım.. "

Lost Star ᴶᴶᴷHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin