inner child | taennie

10

Parmağımla saçından bir parçayı alıp döndürürken sesimin şöminenin sesiyle birlikte evi kaplamasına izin veriyordum.

" Sleep like a winter bear.."

Omuzuma düşen başını görmüş, gülümsemiştim az önce.

Banktan kollarım arasına alıp bedenini, evine getirip yatırmıştım yatağına.

Bensiz yürüyemediğini hissediyor gibiydim.

Gittiğimiz bütün yollardan dönüp yine buraya dönmüştük onunla.

Ama ben geri getirmemiştim, o beni geri getirmişti sanki kolları arasında.

Sanki şimdiye kadar gittiğim bütün yollar yanlışmışta o beni en başa döndürüp doğru yolu gösterecekmiş gibiydi.

Montunu iyi yatması için üzerinden çıkarıp kenara koyunca cebinden düşen bir parça kağıt görüş alanıma girdi ve eğilip yerden aldım.

" Bu gece
Ellerim ellerine dokunursa
Tutar mısın? "

Bir kağıda baktım.

Bir de önümdeki gümüş galaksiye.

Saatler bir-birini geçerken ben yüzünü izlemekten vazgeçemedim.

Büyüsünü çözmeye çalıştım.

Aylardır tükenen ruhumu birkaç güne onaran göz kapaklarında nefes aldım.

" Sen yıldızsın. " dedim beni duymadığını bilerekten.

" Güneş sönüp gitti, gece çöktü. "

Gülümsedim.

" Yıldızı gördüm. "

Elim, eline kaydı.

" Tutarım. "

Güneşin şafakları ufuktan belirip odayı aydınlattığında masadaki defterden bir kağıt yırttım, cebimde bulduğum kalemle yazmaya başladım.

O gündoğumunda o şarkının sözlerini tamamladım.

Bu Lalisa'nın beni unuttuğunu düşünerek sabahladığım bir gece değildi, ilk defa.

Bu gece onu izleyerek sabahladığım bir geceydi.

Bu gündoğumu farklıydı.

Bu gündoğumu geceyi getirmişti.

Diğer elimde tuttuğum küçük kağıt parçasını tekrar montuna yerleştirdim, yazdığım şarkı sözlerini de kendi cebime koyduktan sonra parmak uçlarımda kapıyı açıp evini terkettim.

Kar taneleri yavaşça eriyip toprağa karışırken binanın çıkışında durup soğuk rüzgarın yüzüme çarpmasına izin verdim.

Sağıma dönüp evin yolunu tutarken, dondum.

Baş üzerimde yeni doğmuş güneş,

Eriyen kar taneleri,

Arkamda gümüş bir galaksi,

Önümde çoktan batmış kendi güneşim.

Ama ben, dondum.

Lalisa Manoban tam olarak önümde duruyordu.

~
Sakla kendini herkesten, ama kendinden saklanma.