Unicode❌
တရေးရေးနာကျင်မှုတို့အား အံတုခံကာ မျက်လုံးအားဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အပြုံးတွေနဲ့ Renjun ။
Jenoရော ။
ဘာလို့Jenoမဟုတ်တာလဲ ။
" မင်းသတိရလာပြီလား "
အားယူကာ ထထိုင်ဖို့ဟန်ပြင်တော့ လျင်မြန်စွာ Renjunတားမြစ်လေသည် ။
" မထနဲ့ Jaemin ။ မင်းခြေထောက်တွေ ဖန်ကွဲစတွေရှထားလို့ လမ်းလျှောက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး "
Renjunစကားကြောင့် ခြေထောက်တွေကို လှမ်းမျှော်ကာကြည့်လိုက်တော့ ခြေထည့်ထားဟန်တူသည် ။
" Jenoရော "
" Jenoရှိတယ်Jaemin ။ အန်တီရောက်နေလို့ အန်တီနဲ့စကားပြောနေတယ် "
Jenoမေမေရောက်နေခဲ့တာလား ။
" Jaeminမင်းဘာမှမတွေးပဲ အနားယူသင့်တယ် "
" Renjun Jenoက "
" အစစအရာရာအတွက် ငါတာဝန်ယူတာမို့လို့ မင်းအခုပြန်အိပ်လိုက်အုန်း "
ခပ်ဖြေးဖြေးခေါင်းကိုခါယမ်းပစ်လိုက်ပြီး ။
" ငါမအိပ်နိုင်ဘူး Renjun "
" မင်းကောင်းကောင်းအနားယူဖို့လိုတယ် Jaemin ။ ငါအာမခံတယ် ။ မင်းနောက်တစ်ကြိမ်ပြန်နိုးလာတဲ့အခါ Jenoကိုတွေ့စေရမယ် "
စောင်အားခြုံပေးကာ ပြောနေသည့် Renjunအား မော့ကြည့်ကာ အားတင်း၍ပြုံးပြလိုက်သည် ။
တကယ်Jenoကိုတွေ့ရမှာပါနော် ။
•
" မာမီကိုယ်တိုင်ရှင်းပြနေတာတောင် သားကလက်မခံနိုင်သေးဘူးလား Jeno "
ပခုံးအားဆွဲလှည့်ကာ မေးနေသည့် မာမီ့အား မျက်ရည်လဲ့တဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ငေးစိုက်ကြည့်လိုက်သည် ။
" Jaeminလေးက သားအဖေထင်နေသလို သားမြင်နေသလို မာမီ့ရဲ့တိတ်တိတ်ပုန်းယောက်ျား မဟုတ်ဘူး ။ မာမီ့ဘဝမှာ ယောက်ျားဆိုလို့ သားအဖေ Lee Jeyeolတစ်ယောက်ကိုပဲ သစ္စာရှိရှိ မာမီချစ်ခဲ့တာ ။ တကယ်တော့ Jaeminလေးက မာမီ့အတွက် သားမရှိတဲ့အချိန်တွေမှာ သားရဲ့အလွမ်းပြေလေးပဲ ။ Jaeminအပေါ် သားတစ်ယောက်ဆိုတဲ့စိတ်ထက် မပိုခဲ့သလို Jaeminကလည်း မာမီ့အပေါ် အမေတစ်ယောက်ဆိုတာထက် မပိုခဲ့ဘူး "
ВЫ ЧИТАЕТЕ
M̺͆I̺͆S̺͆T̺͆A̺͆K̺͆E̺͆ ❌[Unicode × Zawgyi]
Короткий рассказငါမင်းကိုဘယ်တုန်းကမှ မမုန်းခဲ့ဘူး မင်းကသာ... [ ငါမင္းကိုဘယ္တုန္းကမွ မမုန္းခ့ဲဘူး မင္းကသာ... ] J̺͆e̺͆n̺͆o̺͆ × J̺͆a̺͆e̺͆m̺͆i̺͆n̺͆ ȓ̈ȇ̈n̑̈j̑̈ȗ̈n̑̈ × j̑̈ȋ̈s̑̈ȗ̈n̑̈g̑̈