Clouded Memories

Chapter 13

-Flashback-

"Bagsak ako sa math..." Wala sa sariling sabi ko habang nakaupo sa gazebo malapit sa Computer science building.

Nanlumo ako habang tinititigan ang grading card, Math ang pinakamababa ko. Pero mababa rin ako sa Social Science.

Ang iba kong grado ay sakto lang, 2.25 ang ibang subjects ko habang sa science at math ay 3.0. Pinaka mataas ko sa Arts, 1.25.

"Can I still run for latin honors?" I laid my bead back on the bench before licking my lips and unzipping my bag to get the assignment I have for Math.

Ipinatong ko 'yon sa table at saka nanlumong tinititigan 'yon. "Ang hirap..." I cried dramatically before sighing.

Sumasakit ang utak ko, hindi kasi ako pumasok kahapon dahil nalate akong nagising. Eh natakot naman ako sa mga professors ko na ubod ng pagkastrikto.

Kaya namiss ko ang recent lesson namin sa calculus. I asked Alexa earlier but she told me she doesn't get the lesson to, pero hindi man lang siya nabahala.

She looks carefree! That's so impossible because I know we both struggle in math and science!

Hindi rin naman kami pareho ng lessons nina Shayne, Glaiza at Cheska. Kaya wala din akong magagawa.

I ruffled my hair in annoyance while hopelessly looking at my answer sheet. Kalaunan ay inilabas ko din ang calculator at nagsimulang hulaan ng sagot.

Pero sa dulo ay hindi rin ako nagwagi. Nahihirapan ako, hindi ko alam kung paano sagutan.

I would try searching the topic in youtube but it was useless! Ang baba ng signal dito at hindi ko mapanood ng maayos.

I need to fucking pass this today or else my professor with mark me absent again! Binigyan na nga niya ako ng palugit para hindi ako bumaba dahil nagtest raw sila kahapon.

I cried so much because of annoyance and frustration. Hindi ko alam paano ko 'to sasagutin!

"Someone's crying" Gumapang ang irita at galit sa katawan ko nang marinig ko ang pamilyar na boses na papalapit sa'kin. I half-heartedly shifted on my seat when he sat beside me.

Nawala lahat ng stress at frustration ko nang dumating siya. Siguro dahil napalitan 'yon ng pagkainis!

"Umalis ka dito ang ayos ayos kong nagsasagot dadagdag ka pa sa problema ko" I said curtly while playing my ballpen with my fingers.

He laughed mockingly before placing his left arm on the table so we could match eye levels. Ang palad niya ay nakatungkod sa ulo para suportahan ang bigat niya.

I raised my brows at him, trying to atleast intimidate him but he didn't even budge. "Why are you crying?" There's a mix of concern, gentleness, and amusement there.

I scoffed sarcastically before licking my lips. "Why do you care?" I asked back while crossing my arms.

He chuckled devilishly before shifting on his seat. "Math?" He glanced over my answer sheet. Agad nanlaki ang mata ko sa kaba at hiya at walang sabi sabing hinablot 'yon mula sa table.

God! Bakit ba lahat nalang sa buhay ko pinakikialaman niya! Pati ba naman 'to?! Wala ba siyang ibang magawa kaya ako ang pinagtitripan niya?!

I can't even comprehend my hatred towards him. It's like it's rooted within me, like I was born to hate him and his guts!

"Let me see Elaine" He tried getting it but I instead put it somewhere far from him. Nahihiya ako, nahihiya akong ipakita sakaniya na ang bobo ko tapos ang lakas lakas ng loob kong awayin siya halos araw araw.