ပတ္ဝန္းက်င္မွာ တျဖည္းျဖည္း အေမွာင္ႀကီးစိုးလာတာႏွင့္အမ်ွ ရိုးရင္ထဲ ေၾကာက္စိတ္ပိုလာေစသည္။မိမိ ခႏၶာကိုယ္ကိုသယ္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဆို ေဆးရံုမွာရိွေနေလာက္ေရာေပါ့။ကိုႏိုင္နဲ႔ ေမေမတို႔ စိတ္ပူေနၾကေတာ့မွာ။ဘယ္အခ်ိန္မွ ကိုယ့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲ ျပန္ေရာက္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ မသိတာေၾကာင့္ ငိုခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္ေနျပီ။
သုိ႔ေသာ္ သူငိုေနရံုနဲ႔ မျပီးတာကိုနားလည္ေနတာမို႔ ယခုလက္ရိွေတာ့ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာသာ အဆင္ေျပေအာင္ေနဖို႔ ႀကိဳးစားရံုရမည္။ ဒီလို ဝိညာဉ္လြင့္တာေတြ အေစာင့္အေရွာက္ေတြရိွတယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို ရုပ္ရွင္ေတြ ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာပဲ ျမင္ဖူးေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ႄကံုရမယ္လို႔ေတာ့ တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့မိဘူး။
ထူးဆန္းတဲ့ သဘာ၀လြန္အျဖစ္အပ်က္ေတြက တကယ္ရိွေနခဲ့တာပဲ။
ရိုးလည္ပင္းက ပတၲျမားနီေလးကို ေသခ်ာၾကၫ့္ေနရင္း စည္တီးတဲ့အသံလို ေလးခ်က္ၾကားလိုက္ရသည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ တံခါးေပါက္မွာ ေပၚလာေသာ သူက အေနာက္လွၫ့္ကာ တစ္ခုခုမွာၾကားေနဟန္။ သူ႔အေနာက္က ဆိုေတာ့ ဟိုေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ႏွစ္ေယာက္အျပင္ တျခားမရွိ။
ေက်းဇူးျပဳျပီးဝင္မလာပါနဲ႔ ။ ကိုယ္က သူမ်ားဆီမွာလာေနၿပီး မလာေစခ်င္ေနတာက သဘာဝမက်ေပမယ့္ သူတို႔ပံုစံကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး။
"အသင္ အနားယူပါေလ်ာ့၊ ဝိညာဉ္ဆိုေသာ္လည္း မူလ ခႏၶာကိုယ္က အသက္ရွင္ေနေသးတာေၾကာင့္ အခ်ိန္အခါလိုက္ ေမွးစက္ဖို႔ သင့္ပါတယ္"
အလကၤာဆိုသူက ေျပာရင္း ေတာင္ရွည္စကိုကိုင္ကာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ထိုင္လ်က္ ငွက္ႀကီးေတာင္ဓားကို ၾကမ္းျပင္ေပၚေထာက္ထားသည္။ ကံေကာင္းစြာပဲ ဟိုႏွစ္ေယာက္က ေက်ာေပးကာတံခါးေပါက္မွာပဲ ရပ္ေနခဲ့ၿပီး သူတစ္ေယာက္တည္း ဝင္လာတာ။
"ဟို ... ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ယာမဟုတ္ရင္ မအိပ္တတ္လို႔ပါ"
"အသင္ေျပာတာ အခင္းအက်င္းအေဆာင္အေယာင္ေတြကို ေျပာတာလား၊ ထိုအတြက္ေတာ့ အားနာမိပါတယ္ အသင္၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔က အေစာင့္သက္သက္ပဲမို႔ အိပ္စက္စရာမလိုသလို အေဆာင္အေယာင္လည္း ဗလာနတၴိမို႔ပါ"
ВЫ ЧИТАЕТЕ
နန်းမြို့ရိုး၏ ချစ်ခြင်းအလင်္ကာ S1
Исторические романыမန္တလေးမြို့စတင်တည်ထောင်ရာ ကုန်းဘောင်မင်းဆက်ကတည်းကရှိနေသော မြို့ရိုးစောင့် တပ်မူးလေး ရဲ့အပိုင်စားနယ်မြေတစ်ခုဆီကို မထင်မှတ်ဘဲ ၂၁ရာစုက ကောင်လေးတစ်ယောက် ရောက်လာတဲ့အခါ ..... မႏၲေလးၿမိဳ႔စတင္တည္ေထာင္ရာ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကတည္းကရိွေနေသာ ၿမိဳ႔ရိုးေစာင့္ တပ္မူ...
