Son Yaprak Düşene Kadar

Bölüm 16 🍂

Son Yaprak Düşene Kadar

Merhaba! Bugün hem buradan hem de Instagram hesabımdan (elaareads) bir duyuru paylaşmıştım fakat o kadar güzel ve anlayışlı geri dönüşler aldıktan sonra dedim ki "Elif? Senin ne haddine insanları bekletmek?" ve bölümün kalan kısmını da biraz zor şartlar altında tamamlayarak yayınlamaya karar verdim. 

Bu bölüm biraz farklı oldu. Patlak veren olaylar dışında sahneler yer aldı. Okuyunca ne demek istediğimi anlayacaksınız. Umarım beğenirsiniz, saygı çerçevesi içerisinde olan bütün eleştirilere açığım. Düşüncelerinizi benimle paylaşmayı unutmayın lütfen!

Keyifli okumalar dilerim! (Eklediğim şarkıyla okumanızı naçizane tavsiye ederim.)

🍂🍂🍂🍂🍂🍂

Bazen her şeyi anlatmak insanı rahatlatsa da, her şeyi anlatmak çoğu zaman tehlikeli bir yol izleyebilir. Yazarlar, zihinlerinde doğan karakterleri en ince ayrıntısına kadar anlattığında onlara bir kişilik vermiş olur. O artık yanında oturan biriymiş gibi hissettirir. Bu kimi zaman iyi bir şey olur, kimi zamansa yazara sadece zarar verir.

Elif, çoğu insan gibi hayata olumlu bakmaya çalışmıştır her zaman. Şu an Alper'in yanında uyuklarken ardında bıraktığı, dünyada çizdiği o yolda hep pozitif olmaya çalışmıştır. İnsan her halükarda pozitif kalamaz. Kalıyorsa bile kendini kandırıyordur. Kendi iyiliği için kendini kandırıyordur. İnsanın sorumlulukları vardır, o sorumluluklar yerine getirilmeyince hayat, olması gerektiği gibi devam edemez. Ve hayat, olması gerektiği gibi devam etmediğinde insan pozitif kalamaz.

Elif, 20 yıl boyunca ailesinin sözünden çıkmamış olan bir kızdır. Bazı „cesaretli" insanlar gibi gizli saklı işler çevirememiştir. Anne ve babasına hürmet etmek zorunda olan bir kız, reşit olduğunda kafasına göre ayrı bir eve çıkamamış bir kız, her daim kardeşleriyle ilgilenmek zorunda olan, derslerinde her zaman başarılı olmak zorunda olan bir genç kız olmuştur. Bazen o kadar bunalmıştır ki, bazı geceler sabaha kadar hıçkırarak gözyaşı dökmüştür. Kitapları, kalemleri ve defterleri çok sevmiştir. Odasının balkon penceresinden çoğu gece ayı, çoğu sabah güneşin doğumunu seyrederek dakikalarını geçirmiştir. Büyürken çok üzülmüştür, çok üzmüştür, etrafındaki insanlardan kendisini her zaman biraz farklı görmüştür. Onların hal ve davranışları, kalıplaşmış beklentileri genç kıza her zaman yanlış gelmiştir. Birçok önyargıyla yıllarını geçirmiş, kendini geliştirmek adına okuduğu kitaplardan çıkardığı derslerle artık kendisini kimseden „daha iyi" görmemeye başlamıştır.

Aşkı her zaman çok güzel bulmuş, iki insanın birbirine karşı hissettiği eşsiz duyguları hep merak etmiştir. Ne var ki henüz yaşayamamıştır fakat o duyguları, o bağı çok kez okumuştur ve okudukça hissettmiştir.

Ailesi konusunda Elif çok şanslı bir kızdır. Ancak aile dışındaki konularda şans pek yüzüne gülmemiştir. Güvenebileceği, kendi gibi bir arkadaş edinememiş, çalışmadıkça hiçbir şey önüne Tanrı hediyesi olarak düşmemiştir.

Elif, aslında herkes gibidir. Sadece bazı pencereleri kimilerinden önce fark etmiştir, bazılarını ise henüz fark edecektir.

Gözlerimi açtığımda Alper'in kucağında yattığımı fark ettim. Fark etmemle birlikte hızla kalkmam bir oldu. Şöminedeki ateşin imkan verdiği kadarıyla Alper'in uyuduğunu gördüğümde gülümsedim.