It Started Without Love

Chapter 33

"Babe, mom called. Idaan na lang daw natin si Aki sa kanila. They're in Tagaytay naman din eh. They want to spend time with her. Okay lang ba?" Napatingin ako kay Brent ng magsalita ito.

"Of course! Sasama naman 'yan si Aki sa kanila. 'Wag na lang natin pababain si Reese mamaya para hindi na matempt na sumama pa sa atin ang bata." Binalingan ako ni Ash ng sabihin niya ito. The hell. Si Akilah na nga lang ang parang kakampi ko dito, hihiwalay pa talaga sa amin.

I saw her smirk, kulang na lang talaga ay ngisihan niya na nga ako eh.

"Say bye to mama Reese, baby." Saad ni Ash ng kunin niya si Aki sa akin.

"She's not coming?" Inosenteng saad nito.

"Well, baby, lola and lolo wants to spend time with you. They will take you to the mall and to the beach. Actually, look oh. There's the beach. Gusto mo magbeach diba?" Nanglaki ang mga mata ng bata ng makitang beach nga ang naroon sa likod ng isang resthouse na pagmamay-ari pala nina Brent.

"Bye mama Reese!" Hinalikan ako nito sa pisngi at dahil hindi naman na kami bumaba pa, kailangan kong maglean palapit kay Liam. He held my waist for support dahil dumukwang lang ako.

Mabilisan akong umupo pabalik dahil sa pagkailang.

"Hatid lang namin ang bata." Paalam ni Brent. Tumingin na lang din ako sa labas ng bintana habang tinatanaw sila.

"You seemed to be so fond of her." Napalingon ako kay Liam ng magsalita ito. Tahimik lang ang iba naming mga kasama. Yohan and Tiffany are just scrolling through their phone while the boys played some video games on their phones too.

"We've been together eversince she was born." Maikli kong saad.

"Lucky her." Napaiwas ako ng tingin ng tingnan niya ako sa mga mata ko.

Naging tahimik lang kami ng makabalik na sina Ash at nagpatuloy kami ng biyahe.

Nang makarating kami sa isang resort, nagkanya-kanya na kaming kuha ng mga gamit. Nasa ilalim ang akin kaya't hinintay ko muna na matapos silang kumuha ng kanila. Ng akma ko nang kukunin ang akin ay naunahan ako ni Liam. I glared at him but he just smiled.

"Ako na. Just hold this." He handed me his phone. I hesitantly accept it.

"Ano bang ikinatatagal niyo diyan? Tara na. Check in na tayo." May himig panunuksong saad ni Ash. Inirapan ko lang siya.

"So, sinong magkakasama sa rooms?" Tanong ni Brent ng nasa lobby na kami.

"Of course, tayo babe." Natatawang saad ni Ash.

"Me, Shun and Drake are fine being together. We're the crazy trio after all." Nakangising saad ni Evan. Parang hindi ko yata nagugustuhan ang plano nila.

"Then we'll take 6 rooms then." Napabaling sila sa akin.

"Well, Brent will be with Ash, Vince will be with Tiffany, Neil will be with Yohan, and the Crazy Trio will be together." Nagkibit ako ng balikat.

"Okay. Let's go to the reception then." Parang pinagsakluban ng langit at lupa ang kanilang mga mukha.

"6 rooms please. 2 for each one, 3 for a couple and 1 for three persons." Saad ni Brent sa receptionist.

"Uh I'm sorry sir but we are almost fully booked. We only have 5 rooms available. 1 family room and 4 suites that can house two persons." Saad ng receptionist. I saw how they all turned to me, asking if it's okay pero naunahan na ako ni Liam sa pagsasalita.

"I can be with the trio, or I can just get a room at the other hotel. Let's just meet tomorrow." Napabaling ako sa kanya. The others refused immediately.

I am turned between making him stay or let hem do what he suggested but their eyes are all directed towards me again.

"Liam, I'm okay sharing a room with you." Casual kong saad. Napabuntong-hininga naman silang lahat. Parang nawalan ng nakadagan sa dibdib.

"No, I can just get another room from-" may kakikitain ba 'to?

"Then go, you can but as for the records, pumapayag akong mag share tayo but if you really want to have your own, then you can." Inis na saad ko at nagtungo ulit sa lobby kung nasaan ang mga gamit namin. Naupo ako sa sofa at pinabayaan sila na ayusin ang pag check in namin doon.

"Reese, let's go." Saad ni Ash sa akin. Naiinis pa rin akong tumayo. Kinuha naman ni Liam ang gamit namin. Hindi na ako nagtangka pang tumulong at ayaw kong makipag-usap sa kanya.

Bakit ba ako naiinis?! Uggh!

Iniabot sa akin ni Ash ang keycard ng room namin. Tinanggap ko ito dahil ako naman ang walang dala kundi celphone lang namin ni Liam at ang shoulder bag kong naglalaman ng mga importante kong gamit.

"Pahinga na lang muna tayo, mamaya dinner in the beach. Kita-kita na lang tayo doon." Saad ni Brent sa amin. Nagsipasukan naman na kaming lahat sa rooms namin. I scanned the whole suite.

"I can be with the trio if you're not comfortable." Malamig na saad ni Liam sa akin habang pinapalibot ko ang buong paningin sa suite namin.

"Sorry if you're stuck with me Liam, but I'm really fine having you here. Pero kung hindi ka komportable, you can go." I smiled at him. He just look at me for a while then sat down in a couch opposite to the bed. Malaki ang suite namin at may balcony pa na nakaharap sa dagat.

"I'm just avoiding issues, baka-" napabaling agad ako sa kanya.

"Oh my, I'm sorry Liam. Baka nga may magalit. I mean, I can arrange things and ask Brent and Ash na sa kanila na muna ako matutulog. Sanay naman na kaming magkakasama ng nasa New York pa kami eh. I mean, I'm really sorry Liam." Nataranta ako ng makuha ang gusto niyang sabihin.

"You share rooms with Brent?" What?! Sa dami ng sinabi ko, 'yon lang ang napansin niy?

"Yes. Everytime we go for an outing, iisang room lang kinukuha namin noon lalo na't always fully booked mga napupuntahan namin." I saw him mumble something pero di ko narinig.

"That's not what I mean, Margareth." Napasapo siya sa noo niya.

"Wala naman sigurong nakakita sa atin diba? I can just arrange things with my manager Liam. Alam kong magagawan niya ng paraan na ipalabas na may photoshoot ako dito at na nagkita lang tayo kasama mga barkada natin. And besides-" hindi ko na natapos ulit ang sasabihin ko ng nabigla ako sa ginawa ni Liam. He closed the distance between us and hugged me tightly.

"Damn, why are you so talkative right now? I'm not afraid of being linked to you. I just want you to be issue-free at baka may magalit na." I just stiffened while he is still hugging me. Hindi ako nakagalaw at hindi ko rin alam kung gagalaw ba ako o ano.

"I missed you. Damn woman, I miss you so much." Isinubsob niya ang mukha niya sa aking leeg. His breathe tickles me but I still can't able to move.

"I'm sorry." He said after a while. He maybe realized that I'm just standing there while he nuzzles my neck.

"Maliligo lang ako." He just nodded and walked towards our bags.

What the hell just had happened? He missed me? And I just let him hugged me for a while? Damn, ang rupok ko!