It Started Without Love

Chapter 24

I woke up early the next morning. Napaigtad pa ako ng maramdaman kong may nakapulupot na braso sa baywang ko. Nakadapa si Liam sa tabi ko. Maingat kong inangat ang braso niya ngunit naramdaman ko ang paghigpit ng kanyang yakap sa akin. Hinapit niya ako palapit sa katawan niya. I can feel his whole body, naked, against mine. Tanging boxers lang ang suot niya. Tshirt niya lang din ang suot ko at underwear sa baba.

“Morning.” He said huskily, burying his face on my neck.

“Morning.” Mahina kong saad. Naiilang akong tumingin sa kanya kaya’t nanatili akong nakatingin sa glass wall ng kwarto namin na natatakpan pa ng makapal na kurtina.

“Let’s go back to sleep.” Mas humigpit pa ang yakap niya sa akin.

Naiilang ako sa posisyon namin. Eversince we got married hanggang sa ngayong malapit na kaming mag 10 months, ngayon pa lang ako nagising na ganito ang posisyon namin. I always woke up next to him, but not like this na talagang we are cuddling.
Gustuhin ko mang matulog ulit ay gusto ko na ring maligo. I feel so grossed kahit na lininisan niya naman ako kagabi.

“I’ll just take a shower.” Iniangat niya ang ulo niya at bahagya akong tiningnan. His brows creased.
Pero pinabayaan niya rin naman ako ng inangat ko ang braso niya para makababa ako ng kama. I winced when I feel the pain down there. Napaupo na siya sa kama ng makitang naghihirap ako.

“You okay?” I can feel the concern in his voice but when I look at him, he is stifling a smile. I glared at him.
Inirapan ko siya at dahandahang naglakad papunta sa banyo. Narinig ko pa ang malakas niyang tawa ng padabog kong sinarado ang pinto.

Nang makalabas na ako ay nasa kama pa rin siya at nakadapa na naman. Akala ko ay tulog na ngunit ng mag-angat ng kanyang tingin at tumawa na naman ay binato ko na siya ng unan na nasa paanan ng kama.
Nagbihis lang ako at pinatuyo ang buhok ko. Nahiga ako ulit sa kama. Naramdaman ko agad ang paggalaw niya na mula sa pagkakadapa sa kama.

“I’m sorry. Does it still hurt?” ngayon ay seryoso na talaga siyang nagsalita. I look at him trying to check if he is really sincere or what.

“Yes.” Nahihiya kong saad. He gently caress my hair and chuckled. I buried my face on his neck to hide my already red face.

“Don’t laugh!” I yelled at him when he is still laughing. Napahinto lang siya ng maramdamang mas sumiksik pa ako sa leeg niya dahil sa hiyang nararamdaman.

“What if it’ll-“ nag-aalangan kong saad. It’s not my ovulation date but we still had it unprotected.

“Then what? We’re married. No need to worry about it.” He gently combed my hair using his fingers. Hindi ko na namalayan at nakatulog na ako ulit.
Nagising ako na wala na siya sa tabi ko. Paglabas ko, nasa living room na siya at nanood ng isang documentary film. Napabaling siya sa akin ng makitang lumabas ako. He motioned for me to come to him so I did.
Buong araw ay nasa unit lang kami. Nang Sunday ay ganoon lang din. Tumambay lang kami sa bahay but this time, nag-aral na kaming dalawa.

“Uyy, nakita ko ‘yon ha. Sabay kayong pumasok ng mister mo at siya pa ang nagdala talaga ng mga gamit mo? Himala sabay kayo.” Yohan’s teasing smile is plastered already on her face. Ganoon na rin si Tiffany. Naging maganda ang takbo ng exam namin. After this, isang outreach program na lang at tapos na naman ang sem namin.

The whole week is so tiring that Liam and I decided to just stay at home for weekends.

Tulog pa siya ng sunod-sunod na tumunog ang phone niya. We did it again last night. Naiilang pa rin ako dahil we just did it the second time around.

Bumangon ako at kinuha ang phone niya. Akmang bubuksan ko na ito ng tumunog naman ang cellphone ko kaya’t kinuha ko ito. One thing I observed about Liam is that he values sleep a lot. Hindi siya nag-aaral kung kulang ang tulog niya. At kapag natutulog siya, hindi siya madaling magising ng simpleng mga galaw. Unless, he already set it in his mind that he must be attentive like those time na iniiwan ni Ate Lindsy sa amin si Kisha.