Sincere Love

Capítulo Diecisiete

Hindi man maproseso ng isip ko ang nakita ay dapat na akong magpatuloy sa pagmamaneho dahil may meeting pa akong dapat puntahan.

Hanggang sa makarating ako sa restaurant na napag-usapan namin ng kliyente ay hindi pa rin mawala sa aking isipan ang mukha ni Javier kanina. Nagbalik siya rito sa San Diego. Siguro, maaring nais ni aleng Romina rito sa kung saan man sila nagsimula ng anak. Lalo pa't mukhang naging maganda ang kalagayan nila sa Canada.

I'm glad that my sacrifice paid off. Iyon naman talaga ang gusto kong mangyari.

"The table of Mr. Sandoval, please," nakangiti kong wika sa babaeng sumalubong sa aking pagpasok sa restaurant.

"This way, ma'am Jimena," aniya at iginaya na ako sa mesa.

Pagdating ko ay tumayo na si Mr. Sandoval upang makipagkamay sa akin.

"Hector Sandoval," aniya at tinanggap ko naman ang kanyang kamay.

"Jimena Montemayor," saad ko pagkatapos ay umupo na kami.

"I'm sorry if I am a bit late."

"It's ok. Hindi pa naman ako matagal na naghihintay," aniya at ngumiti sa akin.

"Let's take our order," he said again kaya naman ay tumango na ako.

He called a waiter and once we're done from giving him our orders, we proceeded to the real agenda.

"May mga nakapagsabi sa akin na maganda raw kayong maging supplier ng goat's milk lalo pa't madami ang inyong alagang kambing, tama ba?" he asked thus I just nodded my head in agreement.

"Yes, it's true Mr. Sandoval. Here are the prices," I said as I gave him the folder which contains the necessary data.

"However, we can still offer you discounts if you decided to buy in bulk," pahabol kong saad at siya naman ay tumatango habang nagbabasa.

"Your prices are a little bit lower compare from the other ranch I have been before," aniya at isinarado na ang folder. "However, I am yet to think about if I will agree for you to be our supplier."

I smiled at him gently. "I understand. Hindi naman kami nagmamadali sa partnership na ito. We are looking forward to this but if it isn't your will, then we will gladly accept it." I said but he just chuckled.

"You're adorable."

"Oh. Thank you, Mr. Sandoval," saad ko at maya-maya pa ay dumating na ang pagkain naming in-order.

We talked about business pero hindi rin naman iyon nagtagal doon.

"How about you? Are you an only child, also?"

Umiling ako sa katanungan niya. "No. Actually, I have a twin sister," sagot ko at rumehistro ang bakas ng pagkagulat sa kanyang mukha.

"Identical? Or fraternal?" he asked with eyes still wide open.

"Identical."

"Interesting," aniya habang tumatango-tango pa.

"Parehas kayong nagma-manage ng rancho niyo?" tanong niya pero umiling lang ako.

"Ako lang ang nagma-manage. My twin was happily married and this restaurant we are currently dining in is hers," nakangiti kong sagot at mas lalong bumakas ang pagkagulat sa kanyang mukha.

"Wow! I'm speechless."

Pinigilan ko na lamang ang sarili ko na tumawa dahil sa reaksyon niya. Halatang hindi niya talaga inaasahan ang mga nalaman.

While I am busy looking at him, I can clearly see that he looks undeniably handsome. Siguro ay marami nang nabihag na babae ang negosyanteng ito. His looks were indeed what the ladies could die for. He has this fair white skin and a defined jaw line. Matangos din ang ilong niya at kulay asul ang kanyang mga mata.