Comeback

Chapter 9: The Practice

Hi guys! Here's Chapter 9 I hope you enjoy!

Thank you for voting! I really appreciate it!
For the readers who still reading my story even though its not that good, Thank you very much! The kilig part is coming, stay tuned.

Pizyow! ✌🏻 🤟

____________________________________

Pagka-uwi namin kahapon nag practice kami ng dalawang kanta, suot ko ang damit ni Chiaki at hindi ko mapigilang hindi amuyin ang damit niya. Ang bango kasi talaga at naisip ko rin na pag nilabhan na yun mawawala na ang amoy niya.

Ngayon nandinto ulit kami sa isang room kung saan kami nagpapractice lagi. Nagpapahinga muna kami after namin mag practice ng apat na kantang tuloy tuloy.

Tumayo ako sa pagkakaupo sa sahig at kinuha ang electric guitar ko tsaka tumayo sa pwesto ko at nagsimulang magpatugtog ng "Sunflower - Rex Orange Country."

Woah oh oh oh....

Paninimula ko sa kanta habang ipinikit ko ang mga mata ko at dinama ang kanta.

I want to know
Where I can go
When you're not around
And I'm feeling down

So won't you stay for a moment?
So I can say

Tinigil ko sandali, I really want to say this.

I, I need you so
'Cause right now you know
That nothing here's new
And I'm obsessed with you

Then I fell to the ground
And you smiled at me and said

Itinigil ko ang kanta pagkanta, pagmulat ko sa mata ko nakita ko ang mga ka bandmates ko sa kanya kanya nilang pwesto at inaantay ako na kantahin ang next line.

I don't wanna see you cry in me
You don't have to feel this emptiness

She said, "I'll love you 'til the day that I die"
Well maybe she's right

'Cause I don't wanna feel like I'm not me
And to be honest, I don't even know why
I let myself get down in the first place

Pagtutuloy ko sa kanta hanggang sa matapos namin. Binigay konarin sakanila ang key chain na binili ko sa Tagaytay at nilagay din nila sa kanya kanya nilang instrument case.

-------•

*KINABUKASAN*

Ito na ang last practice namin bukas na kami pupunta sa Pasig. Nandito parin ako sa room ngayon at nag-aayos ng gamit ko ng may tumawag saakin na kaklase ko at itinuro ang pinto.

Pagtingin ko, nakita ko yung babaeng naaksidente sa field nung naglaro kami nung isang araw at malawak ang ngiti niya, mukhang ayos na siya. Lumapit naman ako sakanya at nginitian din siya nang bigla niya akong niyakap.

"Thank you!!" malakas na sabi niya kaya naman napatingin saamin yung nga natitirang istudyante sa hallway at sa room namin.

Lumapit naman agad saamin si Ziah tsaka ako tinignan at yung babaeng nakayakap saakin.

"Walang anuman, sorry din" nakangiting saad ko sakanya.

Bigla naman niya akong tinignan habang nakayakap siya saakin na ikinabigla ko, nababakla na ata to masyado na siyang malapit saakin.

"Hindi wag ka mag sorry ginawa molang naman ang dapat mong gawin." masiglang saad niya tsaka umiling, mala Ziah din pala.

"Hmmm." sagot ko nalang.