Thoughts [ Completed ]

S10: Sana Masaya kana Mom

"Mommy Prima! Can you buy me a Gold Dress? Susuutin ko lng sa Aming party later" rinig kong sabi ng Kapatid kong mas nakababata sa Akin na si Bella.

"Suree Honey,  Bibilhan Kita ng Tatlong dress,  bilang kapalit sa Matataas mong grades" My Mom Smiled sweetly to my sister.

"Mom,  Ako Din bilhan mo pede? May lakad din ako mamaya eh" Biglang Lapit ko kay mom

Tumingin siya sa akin,  nawala ang kniyang mga Ngiti

"Naka perfect ka Ba sa Mga Exams mo Caily?" yan agad ang Tanong niya sakin

"H-hindi po mom" Nakayuko kong tugon

"Then Hindi Kita Bibilhan"

"But Mom,  i Almost Got perfect! isa lng nmn mom Yung mali"

"May Mali ka Parin Caily,  Hindi Mo gayahin Tong kapatid mong si Bella palaging perfect sa Exam Kaya palaging With Highest Honor" pagkatapos Non,  ay Umalis na Si mom. 

Ang Sakit Lang para sa akin na sariling kong ina,  Kayang kaya nyang sabihin iyon sa Anak Nya.  Hindi nya nga pla ako anak. 

Anak ako sa Labas ni daddy,  Ang tunay Kong Ina Ay Si Mommy Faith,  Inabandona nya rin ako. Namatay si Daddy sa Aksidente kaya naiwan ako sa legal Wife nya.

Im Trying my best para maging enough ako para sa kanila pero mali pa rin ako. 

One day Umuwi si Mom ng Lasing na lasing.

Samantalang Wla dito ang kapatid kong si Bella kasi nasa party na naman.  Naiwan ako ng bahay kasi wla akong allowance na Ibinigay ni Mom. 

"Mom, Bakit ka po ba lasing na lasing" nilapitan ko si mom at Inalalayan

"Ano bang paki alam mo,  Bakit ka ba nandito?! Wla akong anak na Sing Bobo mo! Manang mana ka sa Iyong inang Bobo!"

Para akong binuhusan sa aking narinig. Napaluha na lamang ako sa sakit

"Oh,  Bakit ganyan ka,  Hindi ba tama lahat ng sinabi Ko? Na ampon lng kita! Anak ka sa labas ng Daddy mo! At Hinding hindi kita kayang tanggapin Sa pamilya ko! Mamatay ka na!! " Itinulak nya ako ng malakas dahilan Ng Pag hampas ng Aking ulo sa Mesa.

Unti unti akong Nalula.  Nag didilim ang aking paningin,

"Mom, minahal kita Yan tandaan mo Mom,  kahit ganito ka sa akim mom. I love you sana Masaya kanang wla ako"

At Tuluyan nang Nagdilim ang aking mga Paningin.

End