TRACE The Way To His Heart book 2 (COMPLETED) Self-Published

Chapter 22

Pinagmasdan ni  Alexis ang mabagal na pagtulo ng maitim na likido sa carafe ng coffee maker. Nakatayo siya sa may tabi ng kitchen counter, habang yakap siya ng sarili niyang mga braso.
Napabuntong-hininga siya, its been almost four days simula ng first sex nila ni Marcus sa alley ng metro, that one stormy afternoon, na nasegusndahan pa ulit sa toilet room ng isang resto. Mga mabilis at patagong pagniniig, ang kagat labi na sabi ng kanyang isipan.
She sighed, at iyun na rin ang naging simula ng pagiging isa niyang other woman o isang kabit.
She pulled her satin kimono wrapper, tightly to her body.
At ngayon? Halos araw – araw na lang ang mga lihim nila na pagtatagpo at ang apartment niya ang naging pugad ng kanilang lihim at bawal na relasyon. May nakatakda na silang oras ng kanilang pagkikita, paiba-iba araw-araw para hindi sila mahalata. She will call the hotel and leave a message sa front desk ng hotel, on what time sila magkikita, using a fake name. "Meeting, tapos ang oras ng pagkikita" ganun ka simple ang message na iiwan. At dun naman magtatanong si Marcus sa front desk. Alam niyang risky ang kanyang ginagawa, lalo pa at sariling boses niya ang kanyang ginagamit sa pagtawag sa front desk. Hindi niya alam kung mahahalata ng mga ito ang kanyang boses, pero, dahil na rin siguro sa patakaran ng privacy ng guests at pagiging discreet ng mga employees doon, at sa magandang pakikisama niya sa kanyang mga tauhan, sa tingin niya ay safe pa rin ang sikreto nilang dalawa ni Marcus.
Tapos ay maghihintay na ito sa parking area, at ang lift na halos dalawang taon niyang hindi nagamit ay naging saksi at tagahatid nila sa kanilang lihim na tagpuan.
If its just all and plain sex, hindi siya magtatagal, ni gahibla ng kanyang buhok ay hindi mahahawakan ni Marcus, at wala siya sa makasalanan na sitwasyon ng mga sandali na iyun.
At iyun, ay dahil sa hindi lang ito simpleng tawag ng laman. Ngunit, tawag ng kanyang puso at isipan.
Yes, it was unfair for Brix na pinaasa niya ito sa puso niyang di niya kayang ibigay rito. Pero alam din niyang, unfair din ito kay Marcus, dahil sa, sa tuwing mangungusap ang kanilang mga katawan, si Trace at si Trace pa rin ang nasa kanyang puso at isipan. Para bang si Trace ay nasa katauhan ni Marcus, at ito pa rin ang umaangkin ng kanyang puso at katawan.
After making love, they didn’t just sleep or shower then have sex again. No, they lay there on the bed, stared at each other's faces, and talked about their lives in the present.
Walang nag-uungakat ng nakaraan, dahil para sa kanila, ang mga sandali na iyun ang importante.
Then Alexis looked down and slowly look at her left hand, and stared at her, ringless, ring finger. Wala na ang wedding band nila ni Trace. Naiwan niya ito sa side table sa loob ng kwarto.
Naalala niya, when she was lying on their bed, hot and naked, from Marcus’s caresses, he kissed her whole body, he started on her toes his lips gently glides upward, at hanggang sa mapunta ang mga labi nito sa kanyang mga kamay ay nakita ni Marcus ang kanyang wedding ring.
Tumigil ito sa ginagawa at hinawakan ang kanyang kamay at ang kanyang plain gold smooth wedding band.
He tapped it with his fingers, at matagal na napako ang mga mata nito sa gintong singsing, na sumisimbolo, ng pagiging tali ni Alexis.
“Will you remove this?” ang pakiusap nito sa kanya.
Napatitig siya sa mga kulay abo na mga mata ni Marcus. She was unsure, ang singsing na iyun ang tanging nagpapaalala sa kanya at nagbubuklod sa kanya kay Trace.
“Please” ang bulong nito.
She closed her eyes and let out her breath, and she removed the gold band, pulling from her left middle finger.

“What are you thinking?” ang tanong ni Marcus mula sa likuran ni Alexis.
Nakatulog siya sa kwarto at pagkagising niya ay wala si Alexis sa kanyang tabi. Agad siyang bumangon at nagbihis, saka siya naglakad palabas at nakita niya si Alexis na nakatayo sa harapan ng kitchen counter, her back was to him.
She quickly turned to look at him at isang matipid na ngiti ang isinagot sa kanya nito.
“I’m making coffee” ang malumanay na sagot nito sa kanya. Muli itong tumalikod sa kanya at binuksan nito ang upper cupboard para kumuha ng dalawang tasa.
Nakangiti siyang humakbang papalapit dito, ipinulupot niya ang kanyang mga braso sa maliit na bewang nito, sabay halik sa gilid ng leeg ni Alexis na nakiliti sa kanyang ginawa.
“Mar-cus” ang nakikiliti na sabi nito na may kasamang bungisngis.
“I’m hungry” ang bulong niya sa tenga ni Alexis, and he saw her eyes shut, when he started nibbling her ears.
“Marcus.. I’m.. Going… sto-hop” ang natatawang sabi ni Alexis.
“Why?” ang tanong niya ngunit hindi naman niya inihito ang kanyang ginagawa.
“Gagawa ako ng snack natin” ang sagot nito sa kanya.
“I’m already snacking” ang bulong na sagot niya sabay sapo ng mga kamay niya sa dalawang dibdib nito.
“Marcus, I really need some coffee” ang sabi nito sa kanya.
He sighed, “okey okey, coffee it is” ang sagot niya kay Alexis.
“I’m actually hungry” ang pag-amin niya rito.
“Paano ako makapaghahanda ng kakainin natin, eh, nakakapit ka pa sa akin?” ang natatawang sagot niya kay Marcus.
“Can’t you prepare snack while I’m hugging you?” ang parang bata nitong tanong.
“No!” ang sagot ni Alexis.
“Oh-okey!” ang angal na sagot naman ni Marcus.
“Thank you” ang nakangiting sagot ni Alexis sa kanya, at mabilis niyang hinalikan ang ngiti sa mga labi nito.
“What are we having? Bili na lang ako sa labas” ang suhestiyon niya.
“No need, may tinapay pa tayo rito, yung binili ko kahapon, initin ko na lang” ang sagot ni Alexis, na patuloy sa pagkilos sa maliit na kusina.
“I trust you” ang sagot niya at isinadal niya ang kanyang balakang sa gilid ng kitchen counter at naghalukipkip ang kanyang mga braso habang pinagmamasdan ang bawat galaw ni Alexis.
Nang mapansin niya ang kurtina na malapit sa kitchen counter, bahagyang nakabukas iyun, at saka lang niya napansin na hindi lang pala simpleng bintana ang naroon, it was a glass sliding door.
He walked towards it, pull the curtains and slide open the door, and saw the familiar balcony in his dream with a woman sitting on a chair, with her hands on her swollen tummy.
“I saw this” ang halos bulong na sambit niya.
“What?” ang tanong ni Alexis sa kanya habang inilalabas nito ang pandesal sa oven toaster.
“This balcony, I’ve seen this, in my dreams” ang mas malakas na sagot niya.