Benimsin // 𝐾𝑆𝐽 ✔

45

Kim Seok Jin

Gömleğimin yaklarını son bir kez düzeltdim ve kıravatımı takdım,ama sonra gereksiz olduğunu düşünüp Çıkardım ardından ceketimi giyindim ardından aynanın karşısına geçdim.

Mükemmel. Muhteşem. Hatta muhteşem ötesi.

Tanrı beni neden bu kadar Yakışıklı yaratmış ki? Üniversiteden beri Bütün kızlar benim peşimde koşuyordu Tabi bu benimde bir kızın peşinde koşduğum gerçeğini değiştirmiyordu.

Başımı Yana doğru çevirip Yun'a baktım, huzurlu bir şekilde uyuyordu. Ben genelde erken kalkardım ve spor Yapardım ama Şu sıralar Onu bile yapacak Gücüm yoktu.

Yakışıklı yüzüme son bir kez bakıp ardından yatağa doğru ilerledim. Sera'nın saçlarını okşayıp ardından alnından öpdüm.

Odadan Çıkıp telefonumu cebinden çıkardım ve Jimin'i aradım.

"Efendim Hyung "

" geliyormusun Jimin "

" Evet Hyung yoldayım "

Telefonu kapatıp cebime koydum ve aşağıya indim. Mutfağa son kez Göz atıp sofrada her Şeyin hazır olduğundan emin oldukdan sonra salona geçdim.

Evden çıkıyor olabilirim ama yinede Sera İçin kahvaltı hazırlamışdım. Kapının çalması ile ayağa kalkdım. Kapıyı açıp Jimin'i içeri aldıkdan sonra Ben dışarı Çıktım.

Duruşma saatine daha vardı ama biraz hava almam gerekiyordu.

Arabaya binip çalışdırdığım sırada telefonum çalmaya başlamışdı. Telefonu alıp arayana baktığımda Mi young olduğunu görmüşdüm. Kesinlikle vazgeçmem İçin bir şeyler Söyleyecekdi.

"ne isdiyorsun "

" neden bu kadar agresifsin "

" sadede gel "

" neden aradığımı eminim biliyorsun "

" Evet. Eminim sende cevabımı biliyorsun "

" neden Bana bir şans daha vermiyorsun "

Derin bir nefes Gözlerimi kapatdım yine aynı yere gidiyorduk.

" anlamak istemiyorsun değil mi? Başkasını seviyorum. "

" Evet Biliyorum.. Ama sende beni alsatıyorsun.

Histerik bir şekilde gülüp Başımı iki Yana salladım.

"Eğer aramızda bir ilşki olsaydı Seni alsatmış olurdum "

Karşı tarafdan uzun bir süre ses gelmeyince Tam kapatıcakken koşmuşdu.

" Eğer Bana bir şans verseydin aramızda bir ilşki olurdu. "

" sorun da bu işte vermiyorum istemiyorum!!! Nasıl bu kadar gurursuz ve yüzsüz olabiliyorsun? Eğer azıcıkda olsa gururun varsa daha fazla uzatmazsın "

Daha fazla bir Şey demeyip kapatdım ve arka koltuğa atdım. Başımı direksiyona yaslayıp Derin bir Kaç nefes aldım. Bedensel olarak değil ama ruhsal olarak çok yorulmuşdum.

Ama bu gün bitiyordu değil mi?

******

Geldiğim yere son bir kez baktım ve arabadan indim. En fazla yarım saat sonra boşanmış bir Adam olacakdım ama bu Çokta uzun sürmeyecekdi zaten.

Yun'un Aklıma gelmesi ile gülümsedim. Beni her an gülümseten tek kişi oydu. Omzuma birinin çarpması ile düşüncelerimden ayrılıp içeri girdim.

Bekleme alanındaki koltuklardan birine oturdum ve beklemeye başladım. Başımı geri atıp Gözlerimi kapatdığım sırada kenardaki kızların konuşmaları kulağıma dolmuşdu.

"ah tanrım çok Yakışıklı değil mi "

" ayyy Evet birde üstündekilere bakılırsa zengin ahhhhh Tam aradığım Adam "

" ablan dururken Sana ne oluyor be "

Başımı iki Yana salladım ve Gözlerimi açıp kızlara doğru döndüm.

" kızlar Biliyorum Yakışıklıyım ama siz her Gördüğünüz her Yakışıklıya bu şekilde mi davraniyorsunuz "

İkisininde yüzü kızarırken hafif bir tebessüm etdim. En fazla 17 yaşları vardı üstündekilere bakılırsa iyi bir ailenin Çocuklarıydı ama karkerlerinin anca Mi young gibi olacagını düşünyordum. O da Eskiden öyleydi. Aramız hiç iyi değildi ama okulda her erkekle adı çıkmışdı.

Tabi Ailem de Diger oğularına kıyamadığı İçin beni Yani üvey oğularına kıymıştı.

O ailede zaten hiç mutlu bir anım yoktu. Kardeşlerimi çok seviyordum ama Annem ve babam Sürekli aramızda mesafe brakıyordu bu gerçekden acı vericiydi.

Eğer ileride çok Çocuğum olursa en çok Büyük olana ilgi göstericekdim. Onunda benim gibi olmasına izin vermeyecekdim