[✓] burn to ashes » wenga

𝚒𝚛𝚒𝚍𝚎𝚜𝚌𝚎𝚗𝚝

"Ah hayır! Bu yaptığın hile!" diye bağırdım.

Yoongi gözlerini kocaman açtı, "Ne? Hiç de bir kere!" dedi dudaklarını bükerek. Bu haliyle küçük yaramaz bir çocuğa benziyordu.

"Hayır hile yaptın." dedim üstüne bastırarak, "Benim taş yaptığımı görüp hemen kağıt yaptın."

Yoongi küçümseyen bir ifadeyle kaşlarını çattı, "Bu saçma oyunu bana öğreten sensin. Şimdi bir de hile yaptığımı mı söylüyorsun?"

"Birincisi oyun hiç de saçma değil. İkincisi de evet, tam olarak hile yaptığını söylüyorum."

"Tamam yaptım!" dedi ve kendini geriye atarak çimlerin üstüne uzandı. Kollarını başının altında birleştirirken gözleri gökyüzündeydi, "Neden bugün kimse yok?"

Sorusuyla dudaklarını büktüm. Saatlerdir nehir kenarında tuvalimizle bekliyorduk ama kimse gelmemişti. Üstelik günlerden Cumartesi'ydi. Bugün dolup taşması gerekirken kimsecikler yoktu.

"Bilmiyorum." dedim omzumu silkerek. Sağ koluma dayanıp etrafıma bakındım. Barbekü yapan İtalyan ailelerini bile özlemiştim.

Yoongi yattığı yerden bana baktı, "Bugün yapacak bir şeyin var mı?"

Heyecanla kıpırdandım, "Hayır. Ne gibi?" diye sordum hemen. Yoksa bana yeni yerler mi gösterecekti?

Yoongi yüzünde yarım bir gülümsemeyle yeniden doğruldu ve önündeki küçük çimleri koparmaya başladı, "Gideceğin bir sürü müze var. Şu..geldiğin tabloyu bulmak için." dedi ve bakışlarını bana çevirdi, "Neden artık başlamıyorsun?"

Hayal kırıklığıyla dolmuştum bir anda. Yutkundum, içimdeki kötü hissi geçiştirebilmek için bakışlarımı başka tarafa çevirdim, "Evet. Haklısın." dedim kısaca.

"Nereden başlamayı düşünüyorsun?"

Beni göndermek için bu kadar hevesli olduğunu daha önce fark edemediğim için kendime kızmıştım. Neden buraya alışmaya çalışıyordum ki? Gitmem gereken bir dünyam vardı. Benim dünyam orasıydı. Ben buraya ait değildim ki..

"Seungwan-"

Adımı duyunca hafifçe irkildim, "Ben..ş-şey..bilmem. Bir yerlerden başlarım işte." dedim ve hızla kalktım.

Bu hareketim Yoongi'yi şaşırtmıştı. Kaşlarını çatmış bir şekilde beni izliyordu, "Nereye?"

Gülümsemek için kendimi zorladım, "Bir yerden başlamam gerekiyor, öyle değil mi?"

Yoongi de ayağa kalkmıştı, "Ö-öyle de..hemen şimdi mi?"

"Evet." dedim kafamı hızlıca sallayarak, "Ne kadar çabuk başlarsam o kadar çabuk giderim."

Yoongi ciddileşerek kafasını salladı, "Haklısın."

"O zaman sonra görüşürüz.." dedim ama birden duraksadım, "..belki de görüşemeyiz. Belki de..tabloyu bulup dönmüş olurum."