öʏʟᴇ ᴅᴇ ɢüᴢᴇʟᴅɪ ɢöᴢʟᴇʀɪ • ᴋɪsᴀ ʜɪᴋᴀʏᴇ

:.

Song:
Sıcak Şarap ~ Batuhan Kordel

•••

Gece saçlı kız oğlana minik bir not kağıdı uzattı. Oğlan bir gözattı. Kız konuşur gibi yazmıştı.

'Şeyy... Acaba bana kantinin yerini gösterebilir misin?'

Kaşları, simsiyah gözlerinin üstünden sorarca havalanmıştı. Simsiyah saçlarıyla kaşlarının ne kadar uyumlu olduğunu düşündü duvar kenarındaki çocuk. Gözleriyle düşünüyordu yine. Odağı gerçeklikten ayrılmış, kendisine alternatif bir dünya yaratıyordu. Ellerini uzatıp gece saçlı kızın saçlarına dokundu. Siyahı hissetti. Sonra bir şey bu gerçekliği bozmaya çalıştı. Düşünen gözlerinin odağı şimdi tekrar bu gerçeklikteydi. Siyah saçlı kız oğlanın önünde not defterini sallıyordu. 'Hey, daldın gittin. İyi misin?'

"Ah, şey dalmışım. Haydi gel kantine götüreyim seni."

Duvar kenarından çıkıp önden yürüdü. Kız da arkasından geldi. Koridorda yanyana yürürlerken kız elindeki not defterine bir şeyler karaladı. 'O lisede hangi sınıftaydın? Seni hiç görmemiştim.'

Oğlan ezildi kelimelerin ağırlığıyla ama başı dik yürümeyi başardı. "C sınıfındaydım. Ya sen?"

'A sınıfındaydım ben.'

Evet biliyorum. Sessizce iç geçirdi oğlan. Gülümsedi ama sonra birden. Gece saçlı kızın hayallerinde değil, tam yanında olduğunu farketti. Koridor daha bir aydınlık, sesler daha bir canlı, gün daha bir güzel geldi. "Peki neden bu okula geldin? Yani yanlış anlama, biz tayin dolayısıyla geldik. Meraktan soruyorum."

Kız uzun uzun yazdı. 'Biz de tayin yüzünden geldik. Aslında iyi oldu biliyor musun, çünkü o okulun ortamını pek sevmiyordum...'

Siyah saçlı kız fazlaca yazdı çizdi. Oğlan soluksuz bir film edasıyla kızın siyah gözlerini izledi. Bir ara kız birden durdurdu yazmayı. 'Daldın yine.'

"Hayır hayır, sadece... Bugün uzun zamandır istediğim bir şey gerçek oldu da. Aklım ona kayıp duruyor."

'Hmm, merak ettim.'

Elini saçına atıp karıştırdı oğlan. Ne demeliyim? Kantine vardılar sonra. İşte kurtarıcım. "İşte, kantine geldik. Ben burada bekliyorum seni haydi."

Kız dudaklarını birbirine bastırdı ve kaşlarını kaldırdı. Sonra onaylayarak başını salladı. Gidip sıraya girdi kız. Oğlan bir duvara yaslanıp kollarını kavuşturdu. Siyah saçlı kız sıra beklerken ona döndü. Eliyle uzun sırayı gösterip gözlerini devirdi. Oğlan kıza güldü. Oğlan gülünce kız da güldü. Bir saniyeliğine gözleri birbirleriyle buluştu. Uzun bir bir saniyeydi. Sonra kız önüne döndü. Kız döndü belki ama duvar kenarındaki çocuk hâlâ o gülen gözleri görüyordu. Düşünen gözlerinin önünden gitmiyordu bu görüntü. Oğlanın düşünebilen gözleri az önceki gülen siyah gözleri düşledi. Gözleri oğlanın adına konuştu sonra.

Ah o güzel gözlerin, döndürüyor başımı.

:. ::: :.