sareureuk あ taehyung ✓

2❄senin kolların arasında uzaklaşsam.

♪Ne yaptım?
Birinin,içimdekilerini
görmesine izin verecek kişi olmamıştım.

2019
Ocak

Su Min

Öylesine yatıyorsun ya kısık nefes alışların ve yorgun sesin kulaklarıma doluyor, kalbin kalbime değiyor, öpücüklerin saçlarım arasında geziniyordu. İşte o an huzurun tanımını tam anlamıyla öğrenmiştim.

Huzur sendin. Senin boğuk sesin, kendime saklamaya değer eşsiz kalbindi. Kış'ın insanı ağlatacak soğukluğu karşısında senin güçlü kollarındı, huzur.

Gözlerimi kapatsam ve bu korkunç dünyadan senin kolların arasında uzaklaşsam...

Yapamıyordum işte, o karanlık dünya ikimizi ayırmaya yeminli gibiydi. İzin vermiyordu. Çünkü biliyordu, kar tanelerinin kaderi daha bulutların arasında süzülürken var olurdu.

Gökyüzünde usulca ilerlerken rüzgarın esintisiyle eşini bulur, kendi ruhlarını birleştirirken onlar için mutlak bir sona ulaşır ve o mutlak son, bir bıçağın keskinliğinde olan sert bir zemine, narin dokusuyla fırlatırdı.

O vakit yere düşen kar taneleri birbirinden ayrılmanın acısıyla eriyerek gökyüzünün sonsuz boşluğunda ziyan olurdu.

Sevgilim...Unuttun mu ? Biz küçük kar taneleriydik. Ve kaderimiz onların pürüzsüz beyazlığına mühürlüydü.

Açık kalan pencerinin arasından sızan rüzgar tüm bedenimin kaskatı kesilmesine sebep olmuş, o nedenle vücudumu saran bu soğukluğa karşı koymak amacıyla ağırlaşan göz kapaklarımı aralamıştım.

Siyah kirpiklerimi birkaç kez göz torbalarıma değdirip ayırdığımda netliği kazanarak uzun bir süre yüzüme esen rüzgarın geldiği pencereye bakmıştım. Çünkü yanımda bulunan huzur verici bedenden ve kolları arasından ayrılmak pek mümkün görünmüyordu.

Zarif parmaklarını belime dolamış ve burnunu saçlarımın arasına saklamıştı. Güçlü kollarını bedenimden ayırmaya yeltendiğim vakit, onları hafifçe sıkılaştırarak kendine doğru çekmiş ve ondan ayrılmak daha da zor bir hâl almıştı.

"Taehyung-shi...Üşüyorum."

Hafif mırıltıları kulaklarıma dolarken yüzümde gülücükler açmış, ne dediğini anlamaya çalışmıştım. Hâlâ boğuk sesini kulaklarıma fısıldıyor ve bu süreçte ayağının arasına dolanmış örtüyü üzerime örtüyordu.

"Seni ısıtabilirim."

Elleri bedenimi daha da kavrarken tüm sıcaklığını sanki gerçekten tenime savurmuş, öyle ki az önce donan kasıklarım yavaş yavaş ısınmaya başlamıştı.

Huzurun ortasında küçük öpücüklerini saçıma kondurup diğer yandan ısınmam için elini kolumun üzerinde bulunan örtüye sürterken karnımdan böğrüme kadar yükselen sıvının eşliğinde onu endişelendirmemek amacıyla yavaş hareketlerle yataktan çıkmaya çalıştım. Fakat onun bedenimi saran kolları yeniden buna mâni olmuş, bu sefer sesini duymamı sağlamıştı.

"Gitmeni istemiyorum."

Mideme giren küçük kramplar ve bulantılar eşliğinde baş ağrısını en üst safhada yaşadığım migrenin, bedenimi mahveden etkisiyle konuşmaya çalışıyor fakat bu şu anda yaptığım en zor faaliyet oluyordu. "Geri..." Parmak uçlarıma kadar sinen bu ağrı nefesimi kesmeye yetiyor, konuşmalarım kendiliğinden sona eriyordu. "Geri gelece-" Midemde dönüp dolaşan bu sıvının daha fazla dayanamayacağını anlamış ve elimi ağzıma götürüp bir hışımla yataktan fırlayarak hemen karşıda bulunan banyoya atmıştım kendimi.