sareureuk あ taehyung ✓

6❄bırak acı çeken taraf ben olayım.

♪Belki geri almazsın
Beni güldürmeye çalıştığını söyle.
Ve bugün,hiçbir şeyin
değişmemesi gerekiyor.

Su Min

Bir zamanlar buralarda küçük bir oğlan yaşarmış. Bu oğlan, kalbinin en derinlerindeki yaraları bastırarak kanının içine işlemesine izin verirmiş.

Kan, iliklerine kadar süzülürken onları durdurmak için kılını kıpırdatmaz aksine elinde tuttuğu küçük bir bıçakla oraları daha çok deşermiş. O bıçak çevresinde bulunan insanlarmış ya, her biri ekilen çiçekleri solduracak derecede güçlü ve bir daha onlara hayat vermeyecek kadar acımasız...

Ya bir gün, kendi yaralarını bastırmayıp kar tanelerinin arasında süzülmesine izin veren bir kızla tanışırsa?

O kız, yeniden o yaraların çiçek açmasını, kokusunun bir iz niteliğinde gönlüne işlemesine izin vermişti.

O...Papatya kokulu oğlanın kalbini yeniden çiçeklerle donatmıştı.

Küçük kızın kalbi ise onunla tanıştığı andan itibaren kıpır kıpır olup içindeki papatya çiçeklerinin oluşmasına sebebiyet veren ruhuyla buluşmuş, beyaz karların arasındaki esmer teni gülüşünün en güzel şekilde yayılmasını sağlamıştı.

Kalbini kendime saklarsam ve bir kalkan oluşturursam belki o vakit seni tüm zararlardan koruyabilirim.

Şimdi uzun parmaklarını kalbimin üzerinden yavaşça ayır ve oraya kalkan olmasına izin ver.

Ben...Küçük kalbinin yeniden çiziklerle donatılmasını izleyecek kadar güçlü değilim. Bu yüzden sen, gözlerini kapatarak sadece kalbime küçük papatya demetlerinin fırlatıldığını farz et.

Ve...Boğuk sesinle bana "Seni seviyorum, küçük kar tanesi." de.

"Taehyung, gerçekten patlayacağım artık."

Yaklaşık yarım saattir önümde duran yemeklerden birkaçını koca lokmalarla ağzıma atmaya çalışıyor ve yemezsem bana bir daha mochi almayacağını söyleyerek tehdit ediyordu. Nefesimi dışarıya verdiğimde onun kırpışan gözlerine bakmış ve yüzümü buruşturarak ortamdan kaçış biletimi hazırlamıştım.

"Galiba..." Oyunculuk yeteneğimi kullanarak bir elimi ağzıma götürüp diğer elimle karnımı tutmuştum."Kusacağım." Telaşlı bir şekilde ayaklanmış daha sonra hemen banyo kapısını açarak geçmem için olanak sağlamıştı.

Kendisinin banyoda kalan bedenini gören gözlerim, sevinçli bir şekilde parlamak istiyor fakat çaktırmamak amacıyla hâlâ çatık olan kaşlarım ve yavaş adımlarımla ona doğru gidiyordum.

Kapının önüne yetiştiğimde sanki az önce çöken surat ifadem bir anda silinmiş, muzip ve sinsi bir tavırla hızlıca kapıyı banyonun içerisinde kalacağı şekilde kapatmıştım.

"Su Min, ne yapıyorsun? " Sesinde gerçekten anlamamış bir ton vardı ve bu gülmemi daha çok sağlıyordu. Kısa süre içerisinde aklına düşen şeyle kapıyı tıklatarak gülmeme sebep olan bir tavırla konuşmuştu."Su Min,sen cidden sinsisin." Kıkırdayarak mutfak masasına doğru ilerledim. "Hiçte bile. Sadece sen, biraz..."

"Salağım."

Sözümü kesen sesi ciddi bir tonla kulaklarıma karışmıştı fakat ben yaptığım şeyden hiç pişman değildim.
"Olur mu öyle şey, haksızlık etme kendine. Safsın sen saf." Muzip ve alayla karışık bir şekilde söylememle kendisi de ciddi tavrını sürdürmemiş ve olduğu yerde kıkırdamasını duyurmuştu.