Ve Hayatım |SUPERNATURAL|

Neler oluyor?

"Bu doğru mu?" dedim Meg'e bakarak. Ciddi olamazdı, Castiel yapmazdı.

"Ben özür dilerim."

"İnanamıyorum, Cass.. Bu doğru!" dedim ve oturduğum koltukta saçlarımı yolarak ağlamaya başladım.

"Angel, dinle beni. Lütfen." dedi Castiel. Bu sırada ayağa kalkıp Meg'e döndüm.

"Bana bu sürtükle nasıl birlikte olduğunu mu dinleyeceğim? " dedim sinirle. Bu sözler üzerine Meg bana yaklaştı ve koltuğa oturmam için itti. Castiel da oturduğum yere bir pentagram çizdi. Ben de debelenerek koltuktan kurtulmaya çalışıyordum. Cass birden arkasını döndü ve melek kanatları duvara yansıdı. Bu manzara.. Büyüleyiciydi.

"Ne yapıyorsun sen?" diye bağırdım. Bana bakmadı bile ve odanın içini alev aldı. Bütün alevler üzerime gelip etrafımda hızla dönüyordu. Ben de acıyla çığlık atıyordum.

"Yapma Castiel!" dedim bağırarak. Ama ikisi de bana tepkisizce bakıyordu. Dean de bu sırada uyanmıştı ama yatakta kıpırdayamıyordu.

Ve kol gibi uzanan bir ateş karnımı yararak içeri girdi.
"Hayır!" diye haykırdım ve yanmaya başladım.

###

Gözlerimi açtığımda pis kokan bir yerde uyandım. Rahat bir nefes almak istedim. Sonuçta bir rüyaydı. Ama alamadım çünkü yanımda Castiel'e çok benzeyen ama daha genç biri duruyordu. Kafasının yanından kan akıyordu. Oturduğum yerden bağlı olduğum ipleri çözmeye çalıştım ama yapamadım.
"Hey, uyan dostum!" dedim yanımdakine. Etraf karanlıktı ama suratını seçebiliyordum. Bir süre sonra karnımın içinde bir şeyler olmaya başladı. Sıcaktı, hem de çok. İçimdeki ateş daha da şiddetlenince bir çığlık attım. Ama bu bir rüyaydı. Ne oldu da yaşadım bunu?

"Angel, iyi misin?" dedi yanımda duran kişi. Gözlerine baktım. Bu doğru olamazdı.

"Bobby John?" dedim şaşkınlıkla. Ve bir alevlenme daha.

###

Bu sefer gözlerimi Impala'da açtım. Nerede olduğum hakkında bir fikrim yoktu. Ama önünde durduğum göl tanıdıktı. İlk avcılık zamanımda Dean ve Sam ile buraya gelmiştik. Kaç yaşındaydım? 7. İlk avımı 7 yaşında yapmıştım. Dean bu gölde boğulmak üzereyken hayaletin bebeğinin kemiklerini yakmıştım.

Tahta iskelede ilerlemeye başladım. Sonuna gelince durdum, yere çöküp oturdum. Elimi karnıma koydum. Tekrar yanmaya başlıyordu..

"Sen..." dedi suyun üzerine çıkıp üzerime doğru gelen bir kadın. "Bebeğim nerede?" dedi ve ayaklarımdan tutup suya çekti. Suyun dibine doğru batarken uzakta bir şey gördüm, Dean ve kurtardığımız çocuk.. Suyun yüzeyine çıkmak için uğraşıyorlardı.

Ne oluyordu böyle? Sürekli yaşadığım ve yaşayamadığım anları dolaşıyordum.
Castiel ve benim çocukluk zamanımdaki konuşmalarımız;
Castiel'in ölümü,
Dean ve Sam'in bir alfa avı,
Kıyamet...

Şimdi de bir hastanedeydim. Bobby, Singer olan, karşımda yatıyor. İlk defa yalnız değilim. Sam de yanımda onu izliyor.

Dean koltukta oturup küçük bir kız çocuğuyla oynuyor. Bir saniye.. o kız, benim.
"Sam?" dedim. Ama beni duymadı. Bu sırada Bobby'nin üzerine bulutsu bir şey geldi. Kurukafa bir şey. Ona yaklaşıyordu ve yaklaştıkça Bobbynin kalp atışları düzensizleşiyordu. İçeri girdim.

"Ondan uzak dur, seni sürtük!" diye bağırdım. Ona dokunduğumda yok oldu ve Bobby tekrar iyileşti.

Bu sefer karnımda yanma yerine bir gıdıklanma hissettim. Yanıma Castiel geldi. Her ne kadar gerçek olmadığını düşünsem de bana sarıldı. Güvendeydim, en azından şu an.

"Cass," ve bana baktı. "neredeyiz biz?" dedim. Bu sözlerim tanıdıktı.

"Arafta." dedi. Ne? Araf? Bir saniye. Bu anı hatırlıyorum. Bu.. Boyut değiştirdikten sonra çekilen dizinin senaryosuydu. Ama tek fark, hastanede olmasıydı.

"Araf mı?" dedim tekrar. "Cass, neler oluyor?"

"Özür dilerim Angel. Sana hayatını geri veriyorum. Şunu da unutma, seni seviyorum." Ve elini alnıma dayadı. gözünden mavi bir ışık çıktı.

Hey hey! O dizide böyle bir sahne yoktu!

-------------

"Sammy nerede kaldın?" diye sızlandı Dean. "Angel sinir küpüne döndü." Sonra da bana baktı.

"Senin bu lanet baban var ya.." dedi fısıldayarak. "Tam bir sürtük." Buna karsılık bir kahka attım. Castiel yanımda duruyordu. Ona baktım. Bana değişik bir ifadeyle bakıyordu.

Sanki bir şey anlatır gibiydi gözleri.
"Cass, sen iyi misin?" dedim ona bakarak. Kafasını zorca salladı. "Evet." dedi. Ve yok oldu. Telefonuma gelen mesaja baktım.

Thomas: Sevgilim, aşağıda ağaç oldum, geliyor musunuz?

Gülümsedim, Sam banyodan çıkınca koluna girdim, aşağı indik ve bir bara gittik. Sevgili sevgilim Thomas, Dean, Sam, Castiel ve ben.

-------------
BU BOLUM UTANC KAYNAGİM OLDU, KUSURA BAKMAYİNİZ. BU BOLUMDEN ANLAYACAGİNİZ GİBİ İLHAM MELEKLERİMİ KESİP ATTİM. YARDİN EDİN KONU BULUN FALAN MESAJLA TASLAKLARİNİZİ İLETEBİLİRSİNİZ. MULTİMEDİADA THOMAS VE SCORPİONS'DAN WİND OF CHANGE VAR. DİNLERSENİZ İYİ OLUR..
SEVGİLERİMLE;
-aysimayaz