KAHVALTI

1K 56 5
                                    

* Herkese selamlar ! Bıraktığım bir hikayenin 1 yıl sonra okunmaya başlanacağını hiç düşünmemiştim.Dolayısıyla yazmayı bırakmıştım.Yeni bölüm geç geldiği için kusura bakmayın.Keyifli okumalar <3 *

     Kusay'a teşekkür edip gitmesini rica ettim.Başta biraz tereddüt etse de kabul edip gitti.Orkuna doğru yaklaştım.Yanından kapıya uzandım.Açıp bir şey demeden eve girdim.Tam kapıyı kapatacağım sırada elini araya koydu.Kapıyı açıp kısa bir süre yüzüne baktım.Daha sonra kapıyı daha sert bir şekilde eline çarptırdım.Acıyla elini çekince kapıyı yüzüne kapattım ama rahat hissetmiyordum.İçimde husursuzluk vardı.Beni merak edip gelmişti ve ben elini kapıya sıkkıştırmıştım.Biraz fazla tepki verdiğimi düşünsemde yaptığı şeyleri hatırlayıp vaz geçtim.Odama çıkıp camdan aşağı baktım.Kapının önünde oturuyordu.Ben mi yanlış duyuyordum yoksa ağlıyor muydu ? Ağlatacak kadar sert sıkıştırmamıştım elini. Neden ağlıyordu ? Vicdanıma yenik düşüp aşağı indim.Hava cidden soğuktu büuyüzden üstüme küçük bir battaniye almıştım çıkarken.Kapıyı açtığım gibi ayağa kalktı.Elleriyle yüzünü sildi ve gözlerime bakmaya başladı.Bakışlarımı kaçırdım.Battaniyeyi omuzumdan alıp ona uzattım.Reddedecek gibi olduğunda kollarımı ona doğru uzatıp battaniyeyi omuzlarına sardım önde birleştirdim ve bahçedeki çardağa yürümeye başladım.Ayak seslerinden anladığım kadarıyla arkamdan geliyordu.Ben ardından da o oturdu.

-Kapıyı seni ağlatacak kadar sert kapattığımı düşünmüyorum.Abartmıyor musun ?

+Bu yüzden mi ağlıyorum sence ?

-Neden ağlıyorsun o zaman ?

+Fazla duygusuzsun.

-Fazla mı duygusuzum ? Evimin önüne gelip kapıyı kapamama sen engel oldun ben de herkese yapacağımı yaptım.Bunu bana söyleyebilecek en son kişisin.

+Cidden beni herkes gibi mi görüyorsun ?

-Seni sadece 1 haftadır tanıyorum, başka ne olabilirsin ?

+Kusay'ı da 1 haftadır tanıyorsun.Demek ki başka şeyler de olabilirmiş.

+Kusay ile ben mi çıkıyorum Doğa ? diyip gözlerini gözlerime dikti.Şimdi sinirlenmiştim.O kim oluyorda bana karışıyordu.Ona karşı bu oyunu oynamak istemiyordum ama sabrımın da bir sınırı vardı ve çoktan o sınırı aşmıştı.Madem bir oyun oynuyoruz kurallarına göre oynamalıyım o zaman.

-Doğru.Kusayla ben çıkıyorum.Ben onu seviyorum, o da beni seviyor.Senin aksine beni kaçırarak ceza almama sebep olarak tanımaya çalışmıyor.Hem sen benim neyim oluyorsun da bana karışmaya çalışıyorsun ? diye sesimi yükselterek cevapladım onu sonra da arkamı dönüp eve girdim.Battaniyemi de almıştım ondan ama onun tenine dokunduğunu düşününce yıkasam da içim rahat etmezdi.O yüzden camdan aşağı attım.Çok yorulduğum için odama çıkıp kendimi yatağıma uykunun kolları arasına bıraktım.

       Sabah kalktığımda tavana bakarak düşünüyordum.Uzaklaştırmanın bitmesine hala 2 gün vardı.Kalkıp rutin işlerimi hallettikten sonra telefonumla uğraşırken kapı çaldı.Kimseyi beklemediğim için şaşırdım.Kalkıp kapıya baktığımda Kusay gelmişti.Kahvaltıya gideceğimiz söyledi.Şaşkınlıkla kenara çekilip geçmesine izin verirken sorudum.

-Neden okula gitmedin ?

+Senin için deyip güldü.Gülüşüne güldüm.Çok güzel gülüyordu.Kafamı toparlayıp konuştum.

-Sonuçta Sibel'i kıskandırmak için birlikteyiz buna gerek yoktu.Derslerden geri kalmanı istemem.

+Öyle olabilir ama belki de öyle olmasına gerek kalmaz.Dediği şeyle afallamış olsamda haklı bir yan görüyordum.Gülümseyip başımla onayladım.Daha sonra hazırlanmak için odama çıktım.Hazırlandığımda kahvaltıya gittik.

          Yemek yerken aklıma gelen ani bir fikirle telefonumu çıkartıp fotoğrafımızı çektim.Fotoğrafta bana bakarken çıkmıştı.Ben ise en güzel gülümsememle çıkmıştım.Şu an bulunduğumuz durum oyun olsa da onun bakışlarının ve benim mutluluğumun sahte olmadığı açıkça anlaşılıyordu.Fotoğrafı instaya attıp kahvaltı etmeye devam ettim.Gelen bildirime baktığımda Orkun'dan bir yorum vardı.

Orkun:Rüyalar sensiz olmaz Dilaraa...                                                                                                                          Doğa:Yavşama -_-                                                                                                                                                                  Orkun:Sana yavşamakta mı yasak ?                                                                                                                              Kusay;Evet, yasak                                                 yazıp Orkun'u engelledi.       

          Tam o sırada kafeye Orkun girdi.Konum etiketi yaptığım için nasıl bulduğunu tahmin edebiliyordum ama nasıl bu kadar hızlı gelmişti ?Kusayı tutup yumruk geçirdi.Kusay dengesini kaybedip düştüğünde yanına gitmek için ayaklandım.Ben Kusay'ı kaldırmak için gittiğimde beni çekti.Kolumu ondan kurtarıp yüzüne bile bakmadan Kusay'ın yanına gittim.O sırada çoktan kalkmıştı.Görünür de çok bir şeyi yoktu yüzünde sadece kaşı biraz kanıyordu.Peçete almak için masaya uzandığımda yanımdan geçip o da Orkun'a bir yumruk attı.Kavganın büyümesini istemiyordum.Zaten herkes bize bakıyordu.Aralarına girip çevremizdeki insanlardan özür diledim.Çantama uzanıp masaya hesabı bırakıp iksininde kolundan çekiştirerek dışarı çıkardım.Orkuna dönerek konuşmaya başladım.

-Orkun ne halt ediyorsun ne ?

+Asıl sen ne yapmaya çalışıyorsun Doğa ?

-Ne yapıyormuşum ? Sevgilimle kahvaltı ettiğim için sana hesap mı vereceğim.Kendini ne sanıyorsun ? Sana dün de söyledim.Benim için normal bir arkadaştan hiçbir farkın yok.Bana karışmayı kes.Sana böyle bir hak vermiyorum diye bağırarak konuştuğumda yüzü düşmüştü.Üzüldüğünün farkındaydım ama fazla abartıyordu.Oyun olsa da sevgilime yumruk atmıştı.Bunu nasıl yapardı ? Diyeceği şeyi dinlemeden Kusay'ın elini tutup yürümeye başladım.Yürürken Kusay bir şeyler anlatmaya başlamıştı ama kafam çok dağınık olduğu için anlattığı şeye kendimi verememiştim ama arada onaylayarak dinliyormuş gibi davranmaya çalışıyordum.Bunu fark etmiş olacak ki  

+Dalgın görünüyorsun , iyi misin ? diye sordu.Onu dinlemediğimi anlamasına rağmen bu kadar kibar olmasını seviyordum.Mahçup olmuştum.Onu dinlemeliydim.

-Ah evet, özür dilerim diyerek hafifçe başımı eğdim.Kafamı kaldırıp bana sarıldığında ben de ona sarıldım.O an buna ihtiyacım olduğunu bilmesi beni çok mutlu etmişti.Ona sarılmak keyfimi yerine getirmişti.Daha önce nasıl fark edemediğime inanamadığım kadar güzel bir kokusu vardı.Ayrıldığımızda ona gülümseyip koluna girdim.                                         





     *  VOTE VE YORUM ATMAYI * *UNUTMAYIIN *



Kolejin PrensesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin