Anonymous Power

Chapter 33

Confused

...

Esmeralda POV

Pagdating ni Tinus ay ginawa na namin ang spell. Naging matayog ang mga puno, at meron lang iisang daanan ang maaring makita ng mga TOTOONG puting Wiccans.

Nagkatuluyan kami ni Tinus, at nagkaroon ng isang anak, at si Amadeus ayun gusto niya raw makalimot. Pinayagan ko naman, at dahil meron sa white magic ko, pinahaba ko ang mga buhay namin hanggang sa makita kong maayos nang mapapatakbo ng mga anak ko ang Wiccan. At ang pagbabalik naman ni Amadeus ang isang magandang balita. Isa siyang guro sa isang eskwelahan, at nalaman ng maraming Lizzanians ang tulad namin. Kaya ito kami, naipapasa ang aming wand sa mga Lizzanians bilang kasunduan ng pagkakaayos ng aming mga lahi, at sa magiging kadugo ko.

"Sana ang susunod na henerasyon ng mga Wiccans, ang reyna ng Wiccans ay patuloy na ipalaganap ang kabutihan na aking sinimulan."

***

Mex's POV

Ang huling sinabi ni Esmeralda ay siyang tumatak sa aking isipan na siyang huli kong narinig bago kami bumalik sa kasalukuyan. Well now, I know how Wiccans really started.

"Nakakapagod!! I'm exhausted!! Pero ipapasyal kita sa school ngayon, pero inom muna tayo, wait me here." Tapos ay lumabas na ito, napaupo na lang ako at tiningnan ang bawat larawan. Ang larawan ni Euraika, wala itong wand. Siguro ipinamana niya ito sa anak niya, pero teka, ung anak niya? Napalaki kaya siya nina Esmeralda? Hayst.

"Too deep. What is it?" Napailing na lang ako.

"Naalala ko lang, paano ung anak ni Euraika at Tinus. Paano siya nabuhay nang walang ina? Kasi ako, mahirap na hindi mo pa makikilala ang magulang mo—totoong magulang mo." Mahirap mabuhay nang walang kinikilalang magulang, iyong tipong kakamulat palang ng mga mata mo ay dapat ka nang tumayo sa sarili mong mga paa.

I looked at him nang hindi ito nagsalita, he's deeply looking at me.

"How did you even think for the sake of other people? Pero ung sarili mo hindi mo inuuna." I was shocked dahil ang direct to the point niyang magsalita.

"Woaw, napakadirect ah, pero 'di ko alam eh. Maybe ung mga taong nakakasalamuha ko ang may karapatang bigyan nang halaga, dahil naging parte na sila ng buhay mo— ko. Yung tipong problema nila, problema mo. Well that's how my life works."

"Hindi ba 'yan nakakasakal, ung tipong problema ng isa, problema mo rin." I like him. I mean— I like his attitude today. Bruhh Mex wag kang mafafall d'yan.