GİZLİ PSİKOPAT

32.BÖLÜM: ÖPÜCÜK!?💋

TUĞKAN'DAN

Yağmurun 2 ay önce öldüğünü sandığımız kardeşi şu an kapının önünde,  yüzünde hafif buruk bir tebessümle bize bakıyordu. Daha doğrusu bize değil de sadece Yağmura bakıyordu.  Tabii biz şoktan tepki veremediğimiz için ilk konuşan umut oldu.

UMUT: Kardeşine sarılmayacak mısın abla?

Umut'un bu soruyu sormasıyla Birlikte Yağmur kollarını kardeşinin beline doladı. Aynı şekilde umutta ablasına sarıldı.

Yağmur gözyaşları içinde konuşmaya çalıştı ama umut konuşmasına izin vermeden kendisi konuştu.

YAĞMUR: Umut sen-

UMUT: Anlatacağım ablam. Önce bir geçip oturalım herşeyi anlatacağım.

Yağmur başını tamam anlamında aşağı yukarı salladığında Umut bana döndü.

UMUT: Tabii ev sahibininde izni olursa.

TUĞKAN: Tabii ki. Geç. Hatta ben sizi yalnız bırakayım. Abla - kardeş konuşacaklarınız vardır.

UMUT: Yok, Hayır. Sonuçta 2 ay boyunca ablamı yalnız bırakmadın, yanında oldun. Neler olduğunu bilmek seninde hakkın.

Üçümüzde içeri geçip oturduğumuzda ilk konuşan yağmur oldu.

YAĞMUR: Anlat hadi. Ne oldu? Sen nasıl hayatta kaldın?

İkimizde odaklanmış umut'un anlatacaklarını merakla bekliyorduk.

UMUT: Şöyle oldu...

FLASHBACK

2 AY ÖNCE UMUT'TAN

Gözlerimi kapatmış ölümü beklerken bir el silah sesi duydum. Ama ben vurulmamıştım. Gözlerimi açtığımda Fatih kafasından kanlar akarak yerde yatıyordu. Olayları anlamaya çalışırken ağzıma ve burnuma  tutulan bezle gözlerim kapanmıştı.

~~~

2 saat sonra;

Bilincim yavaş yavaş yerine gelirken. Karşımda birinin oturduğunu farkettim. Ama gözlerim bukanık gördüğü için tam seçemiyordum. Biraz sonra gözlerim net görmeye başladığında karşımdakinin kim olduğunu anlamıştım.

UMUT: Serhat abi?

Kollarımı hareket ettirmeye çalıştığımda sandalyeye bağlı olduğumu gördüm. Aynı şekilde bacaklarımdan ve belimden de bağlıydım. Hemde iple değil kemerle.

SERHAT: Serhat abi ya. Sen abinin sırtına bıçak saplarsın. Ama abin seni gelir ipten alır.

UMUT: Abi ben-

SERHAT:  Birşey demene gerek yok seni kurtarmak için almadım o adamın elinden. Senin cezanı kendim verebilmek için aldım. Bilirsin ihanetin bedeli bende ölümdür.

UMUT: Bilirim abi.

SERHAT: Ama şanslısın ki senin için bu kadar çabalayan , sana zarar gelmesin diye bu kadar acıya katlanan bir ablan var. Sırf onun için Umut sırf ablan için seni öldürmeyeceğim.

UMUT : Sağol abi.

SERHAT: Dur bakalım hemen sevinme. Evet seni öldürmeyeceğim ama bu demek değil ki bana ihanet etmenin cezası olmayacak.

UMUT: Nasıl yani abi?

SERHAT: Sence neden sandalyeye  bağlısın.

UMUT: Kaçmayayım diye mi?