Our Innocent Date [On Going]

[4] It's Official Family

This is it! Ilang oras na lang ang natitira for Mom's wedding. Omg, feeling ko ako ang kakasal. I'm so excited!

"Tapos na po, Ma'am." wika ng nagmake-up sa akin. I looked myself at the mirror infront of us. "Ayus lang po ba, Ma'am?"

I nodded. "Thank you po, Ate." pasasalamat ko sa kaniya. Grabe, ang galing niyang magmake-up! Sana all.

Ngumiti ito sa akin bago magpaalam na lumabas. I looked myself again at the mirror. Hindi naman gaano makapal ang make-up na linagay sa aking mukha. Actually, I love it nga eh. It's suit to my face!

KNOCK! KNOCK!

I lifted my gazed at the door. Ritz entered the room kung saan ako nag-ayos. By the way, nasa hotel na pala kami. The wedding will start at exactly four pm. At it's already three o'clock in the afternoon.

"Finished?" he asked while approaching me. Kung hindi ko lang magiging kapatid ito, malamang ako na ang nagligaw sa kaniya. Ang gwapo kasi eh~

Tumango ako bilang sagot sa kaniya. "You look handsome, Ritz." I commented. He look perfect with his suit.

He chuckled a bit nang makalapit siya sa akin. "Gwapo na talaga ako noh!" mahanging sabi niya. Ano ba yan? Ba't biglang humangin? "By the way, you're so pretty."

"Really?"

"Yup." sabi niya with a smile. I know, he's not lying at me. Maganda naman talaga ako noh!

Joke lang.

"By the way..." may hinarap siya sa akin na isang maliit na box. Omg, magpopropose ba siya?! Baka nakakalimutan niyang magiging kapatid na niya ako after few hours. "...here's my gift for you. I know, it's your special day too."

Akala ko magpoprose siya eh.

Sayang--joke lang!

A sweet genuine smile form on my lips before opening the box. At alam niyo ba kung anong bumungad sa akin? It's a necklace!

Kinuha ko ito using my hand, of course. At tinignan ito. Hala, ang ganda teh! Mukhang mamahalin siya, gosh. Nakakahiya naman sa leeg ko.

"Do you like it?" he asked while staring at me. Tumango ako bilang sagot sa kaniya. I really love it, Ritz! "Nagpatulong pa ako sa mga kaibigan ko para lang makahanap ng ganiyan." he explained.

Tears of joy na ba ito? "Thank you, Ritz. Ang ganda!"

He smiled at me. "For my little sister."

Sobra naman yung 'little' huh? Oh well.

Kinuha na niya ang kwintas at pinasoot sa akin. "Yan, mas bagay sa iyo." he commented habang ang kamay niya ay nasa dalawang balikat ko. "Lets go?"

"Where?" tanong ko habang inaalalayan niya akong tumayo.

"Sa hall. Ilang minuto na lang ay magsstart na ang ceremony. So, we need to be there at baka ma-late pa tayo noh!" sabi niya habang hawak ang kamay ko. Hinila na niya ako palabas sa make-up room.

Yah, yah. Tama siya, baka nga ma-late kami sa ceremony. Best day pa naman ito for all of us. Omg! I'm so very very very excited, really!

Ilang rooms ang nadaanan namin hanggang sa makapunta kami sa entrance ng hall. May mga bisita na dito. I know, they're not just a visitors. A special visitors, should I say.

We already entered the hall.

A nice music is all around the corner. Plus, the sweet smell of food. Ugh, nagugutom na tuloy ako huhu. Pwede na bang kumain?

I roamed the hall using my eyes. Looking for my friends, of course. Hindi ko nga alam kung nandito na sila eh. They didn't text me if nandito na sila. Kaya kailangan ko tuloy hanapin sila. "Ritz, did you see my friends?"