Our Innocent Date [On Going]

[31] Hospital

"Wala na ba kayong naiwan?" asked by our Dad. Kakagaling lang niya sa kompanya. Just like he said, susunduin niya kami for our check-up. And here he is. "Are you sure wala na kayong naiwan?"

Boomerang lang, Dad? Chars.

We nodded as answer to him. "Wala na po, Dad." and we entered the fortuner of his. Nasa driver seat si Dad. Si Mom naman ay nasa passenger seat while us ay nasa back seat. Alam niyo na, mga bata ay nasa likod. -.-

Pinaandar na niya ang sasakyan at umalis na papunta sa hospital. Opo, si Dad ang nagda-driive ngayon. Himala, diba?

By the way, like Ritz said earlier, the hospital was owned by the twins family. Yes, pagmamay-ari daw ito ng pamilya nila Zyrone. And also, their hospital is one of the most highest hospital in the Philippines. All of their doctors and nurses are professionals. And take note, hindi lang daw ito ang kaisa-isang hospital nila! Nakalagay din daw ito sa iba't ibang bansa.

Oh diba, ang hanep? Yaman talaga.

Almost one hour passed, narating na namin ang hospital na sinasabi nila. Well, hindi nga mapagkakaila na pang-professional ang hospital na ito. Ang ganda ba naman ng pagkakagawa kumpara sa ibang hospital ng pilipinas.

Dad parked his fortuner in the parking lot, of course. He turned off the machine bago kami lumabas ng kotse. We walked quietly from parking lot to inside the hospital.

Bago makapasok sa mismong hospital, may madaanan kaming high-tech na lalagyan ng facemask. Yes, high-tech na lalagyanan. Inggit kayo noh? Ako din ih.

Malawak ang hospital na ito. Parang pang-korean ang dati, mga tsong! Ang lawak ba naman kasi ng loob. Tapos fully airconed pa! Hays, sana ganito na lang lahat ng hospital sa pilipinas. This hospital is one of the ideal hospital!

Sinundan lang namin si Dad hanggang sa makapunta kami sa fourth floor. Medyo umabot pa ng minuto ang paglalakad namin nang marating ang Dr. Mangoba's Room.

"She's Dad's personal doctor." bulong sa akin ni Ritz sabay katok ni Dad sa pintuan. "And now, our personal doctor na."

I just nodded bago kami sumunod sa kanila na pumasok. Nadatnan naming nakaupo ang kasing edad siguro ni Mom na doctor. Nalipat ang tingin niya sa amin. Masasabi kong nakangiti siya ngayon dahil biglang nag-smile ang kaniyang mga mata.

Lumapit si Dad. "Hi, kamusta?" greeted by him. Umupo din si Mom sa tabi niya. So, kami ulit ni Ritz ay sa hindi medyong kalayuan na sofa. "It's been a while since I saw you."

The Doctor nodded. Mukhang close sila ni Dad. "Yes, it is. Umpisa noong kumasal ka ulit, hindi ka na nakapunta dito. So, how's your life being a marriage couple?"

"It's great, actually. Naibabalik ko na ang dating nakagawian ko. And I can that I'm happy now, really." Dad answered.

Lumingon naman ang doctor kay Mom. "Heto ang unang pagkikita natin as Mrs. Rivera, am I right?"

Tumango si Mom. Parang kilala na nila ang isa't isa. Oo nga naman, she's a secretary before. Malamang ay napupunta na siya dito kapag may sakit or nagpapa-check up si Dad. "Yes, Doc. Ito nga ang una natin pagkikita. So, how's your days?"

And there, nagsimula na ang pagchi-chitchat nilang tatlo. Habang kami ay nakaupo lang at pinapanood sila. Actually, parang nakalimutan nga nila na may mga kasama sila dito.

"She's Bianca, right?" Finally, nalipat din sa amin ang tingin nila. Tumayo ang doctora at linapitan ako. "Oh, she's so pretty! Hindi mapagkakaila na nagmana sa kaniyang Ina."

I chuckled. Enebe, talagang nasa dugo na namin ang pagiging maganda. Charot lang. "Hindi naman po."

She touched my wavy hair at hinamas-himas ito. "No, no. You're so pretty, Bianca. Siguro madaming manliligaw sayo noh?"