🔥 79.

158 12 4
                                    

third person's

"g-good morning sir kim, si engr. jeon po pala nandito na."

isang hinihingal na mihyun ang bumungad kay mingyu oras na makapasok sya nang sarili nyang firm. lagi kasing maaga si mihyun para ayusin ang schuduleㅡkung meron man ni mingyu ngayong araw.

mingyu got halted from his tracks as he shot a glance towards his secretary who is panting heavily and trying to catch her breathe. ikaw ba naman kasing nagmamadaling bumaba mula sa fifth floorㅡhindi pa kasi bukas ang elevator dahil usually, mga eight or nine pa talaga ang pasok ng nga employees.

kumunot ang noo ni mingyu as he stared at her secretary, "what did you say? si engr. jeon? nandito na?"

mihyun nooded multiple times. "opo, nandito na. nasa office nyo sya mismo, ang sabi nya kasi he wanted to wait for you at your office."

"ang aga naman!"

mingyu's pace became faster than usual as his heart beat started to thumped faster. gusto nya agad makarating sa office nyaㅡhindi dahil para makita si wonwoo, kundi dahil hindi nya nataob yung picture frame sa gilid ng lamesa nya. for we know that it was wonwoo's picture after all.

so since hindi pa gumagana ang elevator, mingyu and her secretary was left no choice but to use the staircase. kahit si mingyu ang may-ari nitong firm, may iba pading may hawak nang mga electricalㅡpower kineme nitong building. and he was regretting for not telling them to be more early than usual.

nung nasa third floor na sila, mihyun decided to stop by since her foot are now aching dahil kasi naka-heels sya at kanina padin kasi akyat panaog. mingyu told her to wait until the elevator is available, tsaka kasi wala naman syang ganong gagawin ngayong araw.

nagmadali na si mingyu paakyat sa hagdan. he didnt mind of how tiring it is, and how his legs and knees might tremble after this, all that matters to him right now is that makarating na sya agad sa office nya. alam nyang ayaw nalalate ni wonwoo sa kahit anong bagay.

pero nagtataka din si mingyu kasi... ang call time nila ay bago mag-eight ng umaga yet nandito na si wonwoo halos alas syete lang. sobrang aga.

"bakit kasi aga mo woo ko? kaines ka ha." he mumbled as soon as he got to fourth floor, one floor left at makakarating na sya sa office nya. "tsaka kasi bat tulog pa yung nasa operating system? aysh."

wala syang nagawa kundi umakyat ulit. wala syang panahon para huminto, kailangan nyang makarating agad sa office nya. for the sake of the picture frame at para di mainip at mainis sakanya si wonwoo. after all naman, mahal sya ni mingyu. ayaw nyang pag-anatayin ang isang jeon wonwoo.

he stopped by the edge of the staircase as soon as he got to fifth floor. he held his chest as he was trying to catch his breath, he was panting heavily na akala mo ay tumakbo nang ilang lapse sa oval.

after a seconds, naglakad sya ulit but this time mabagal nalang kasi nanginginig na yung tuhod nyaㅡyes, he does workouts every weekends pero kasi yung nangyari ngayon ay biglaan. and dahil nadin kasi hindi pa sya nakakakain ng matinong breakfast.

he heave a sighed as he stopped by his door's office. he also fixed his hair along with his necktie, he even held the hem of his coat and pulled it downwards. kung dati wala syang pakialam sa ayos at suot nya, basta nandito sya sa firm ay confident syaㅡbut today's different.

resurrects [meanie]✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon