resurrects [meanie]✔

🔥 28.

mingyu's

i keep stealing glances over my phone at the passenger's seat. nasira kasi yung lalagyanan ko nang cellphone dito sa sasakyan kahapon kaya nasa passenger's seat sya ngayon.

nang makita kong call ended na naman, i pressed again the call button without parting my gaze on the road. tae naman kasi bakit ayaw nyang sumagot?

lumiko ako sa kanang alleyways kasabay non ang pag-call ended na naman nang tawag. im tired. kinuha ko ang cellphone ko at tinigilan ko na syang tawagan.

pupuntahan ko nalang sya sa bahay nya. usually naman, tuwing umaga nagpapahatid sya sakin, mas inagahan ko nga lang ngayon.

alam kong may kasalanan ako sakanya. i told him yesterday na susunduin ko sya sa office and drove him back home kaso hindi ko naman matanggihan yung offer ni chaeyeon at tsaka kasi she left me no choice but to bring her in my unit.

naghahanap talaga sya nang butas para makuha ako at mapatunayan nya sa sarili nya na walang kami ni wonwoo.

pinark ko sa tapat ng gate ni wonwoo ang kotse ko. ayoko namang magmukhang gago na nanggigising nang kapitbahay kaya imbes na businahan sya gamit ang sasakyan ko, lumabas nalang ako at pinindot ang doorbell nya.

after three and more doorbell's, i heard the door lock suddenly creaked which means may tao nang magbubukas nitong gate and sana... sana si wonwoo ang magbukas kaso hindi..

napatingin ako sa matandangㅡokay kay mago daw sabi ni wonwoo, bali sya ang kasama ni wonwoo dito sa bahay nya and he even told me that mago stands as his guardian dahil namatay na daw yung parents nya.

she look at me from head to toe, im really towering her because yeah, i was three foot or more taller than her.

"g-good morning po, si wonu po?"

she shook her head. what does she mean?

"umalis na kanina pa. nagulat nga ako ang aga nyang umalis e. diba lagi ka nyang inaantay at nagpapahatid sayo?"

i nodded. bakit ang aga naman yata nyang umalis?

tinanong ko kahapon si mr. han kung may importanteng gagawin ang sabi nya wala naman daw. hindi din naman laging maaga pumapasok si wonwoo, usually lagi syang pumapasok five minutes before the call time pero ngayon.

i smiled at her and bowed. "sige po, salamat po."

i was about to open the car door nang tawagin nya ako. hindi na ko nagtaka kasi nakwento ni wonwoo sakin na pinakilala nya daw kay mago kaya siguro alam nya ang pangalan ko.

tsaka kasi halos araw araw ko ding hinahatid sundo si wonwoo.

tumingin ulit ako sakanya nang may pagtataka.

"let him in, mingyu. let him."

napakunot ang noo ko sa sinabi nya. naguluhan ako kung para saan yung sinasabi nyang let him in? sino namang papapasukin ko?

she smiled at me nang makita nya yatang naguguluhan ako. she then tap my arms dahil yun lang ang abot nya. hindi nya abot ang balikat ko but i appreciated her efforts tho kahit hindi ko alam kung para saan yun.