Huzurum

22

- Faruk neden söylemiyorsun?

Az kaldı güzelim göreceksin zaten.

Zeynep derin bir nefes alıp camdan dışarı çıktı. Faruk ona dönelim demişti ama şimdi şehir içinde bir yere gidiyorlardı.
En sonunda Fırat ile her zaman buluştular kafenin önünde durdular. Faruk'un burasını sevmediğini düşünmüştüm. Fırat'tan dolayı.
Hadi in bakalım.
Zeynep kemerini çözüp indi.
- neden buraya geldik?
Faruk hiçbir şey söylemeden karısının elini tuttu ve onu içeri yönlendirdi. Zeynep önündeki basamaklar bakıp ilerlerken düzlüğe gelince başını kaldırdı. Büyük masadaki tanıdık yüzlerle şaşkına uğradı. Onu fark eden arkadaşları yüzlerinde gülümsemeyle ayaklandılar. Masanın yanına geldiklerinde şaşkına sordu :
-siz ne arıyorsunuz burada?
Hepsi birden
Bizde seni çok özledik dediğinde hepsi kıkırdamaya başladı. Bir bir arkadaşlarıyla sarılıp masada boş bir yere oturdular.
* eniştemiz toplanalım dedi bizde emir büyük yerden diyerek geldik Zeynep'in içi huzur dolmuştu. O muhteşem gülüşüyle kocasına gülümseyip minnettar gözlerle baktı. İçeceklerin sipariş edip hoş bir soh etin içine daldılar. Öylesine özlemiştim ki arkadaşlarını doyum olmuyordu sanki. Saatlerce sohbet ettiler, vakit geçirdiler. En sonunda vedalaştıklarında herkes kendi yoluna dağıldı. Zeynep ve Faruk arabanın başına gelmişlerdi ki
- biraz yürüyelim mi?

Olur güzelim.
Sahile doğru yürümeye başladılar.
- teşekkür ederim.

Etme güzelim. Sen mutlu ol o bana yeter.

- Faruk sen gerçekten çok iyi birisisin ama bazen eş olarak dozu aşıyorsun. Kimseyle konuşmayayım sadece senin olayım istiyorsun.

Evet çünkü ben kıskanç biriyim Zeynep. Seni başka bir erkekle konuşurken görünce deliriyorum.

- Faruk bu sadece erkeklerle olan muhabbet değil. Dışarı çıkmamı bile istemiyorsun.

Evet çünkü sana şehvet dolu bakmalarını istemiyorum.

- Faruk herkes benim dışarı çıkmamı beklemiyor ya da her erkek bana karşı hissiyat içinde yaşamıyor.

Zeynep bir tane bile istemiyorum. İstemiyorum! Bak böyle birlikte takılırız bir sorun yok. Ama sen benim karımsın ve ben karımın benden ayrı dolaşmasını istemiyorum.

- of Faruk! Çok inatsın. Yapma şunu! Bende insanım. Dışarda gezmek, sohbet etmek benim en büyük hakkım.

Tamam ben çıkma demiyorum. Birlikte çıkalım diyorum.

- ya ben ne anlatıyorum ki!
Zeynep sinirle arkasını dönüp arabaya hızlandı.
Zeynep! Dursana. Bekle Bi ya Faruk koşarak Zeynep'e yetişti kolundan tutup kendine çekti.
Ne yapıyorsun! Sana bekle diyorum.

- konuşulmuyor! Seninle konuşulmuyor. İnat herifin tekisin!

Evet inatım. Böyle kabul edeceksin!

- hayır sen kendini dizginlemeyi bilip dediklerimi düşüneceksin!

Ben zaten düşünüyorum ve bana uymuyor.

- iyi bana da bu uymuyor!
Kollunu kurtarıp ilerledi.
Zeynep!
- beni annemlere götür!

Tamam gideriz.

- hayır ben gidicem. Sen gelmeyeceksin!

Saçmalama Zeynep Faruk yine karısının kolunu tutup kendine çevirmeye çalıştı. Zeynep sinirle dönüp kocasının ayağına tüm gücüyle bastı. Can acısıyla Zeynep'i bırakıp kendi ayağına baktı genç adam
Napıyorsun!