CHAPTER 5

118 36 0
                                    

"I knew it, my suspicion was right. There are only two reasons why you can't attend class. It's either you cut class or you're in guidance." Sabi niya at talagang pumalakpak pa ito ng tatlong beses, proud na proud sa tamang hinala niya. "E sino namang bestfriend ang kinausap mo?!"

"Our Principal,"

"Iba ka talaga." Umiiling iling pang aniya.

"What's even more annoying is that Decxell saw me in that situation! Sewing my pants, damn it!" I told her irritably.

"Ha? Who's Decxell?"

"The guy who blocked my way." I replied.

"Ah, yung crush mo?"

"How many times do I have to say this, I don't have crush on him!"

"Chill, what's wrong with that? It's not bad to admit it."

"I don't like him, okay? Huwag mo nang ipagpilitan dahil malabo pa sa sabaw ng pusit iyang mga sinasabi mo." Paglilinaw ko.

"E kung bakit ba naman kasi ganiyan pa ang isinuot mo? You know it's strictly prohibited here, you haven't learned your lesson." She scolded me.

Eto na naman si Nanay the second.

"I forgot, okay?" I just rolled my eyes.

After a while, our adviser, Ms. Cruzette, came in and looked directly at me. I already knew what was going to happen. She's going to scold me again.

"Miss Tiffany, stand up," may diing utos nito sa akin.

I even pointed to myself to make sure she was calling me.

"Yes you, sino pa bang Tiffany rito?" Mataray nitong aniya.

"Bakit ho ba?" Walang gana akong tumayo at lumapit sa kaniyang kinatatayuan ngayon.

"I didn't say come closer, I just said stand up." She said sarcastically.

Ano bang aasahan ko rito e parehas lang naman kaming bastos.

"Mas maganda kapag magkalapit tayo MA'AM," pinagka-diinan ko pa ang huling salita na sinabi ko. "Para HO mas magka-intindihan TAYO."

Mukhang napahiya si Ma'am Cruzette sa sinabi ko. And I'm sure she's going to get mad at me again.

"That's my girl," Trinity whispered softly from behind na ako lamang at siya ang tanging makakarinig dahil kung nilaksan niya ang pagkakasabi no'n ay pihadong damay rin siya ngayon.

"Ipinatawag ako ng Principal at sinabi sa akin na napa-guidance kana naman." She looked at me from head to toe at natigil ang tingin niya sa pantalon kong ngayon ay wala nang tahi. "And as far as I know, you can't remove the stitches from your pants until you go home."

Sa hinaba haba ng sinasabi niya ay wala manlang akong naintindihan maski isang salita. Napahikab ako.

"Are you listening Miss. Tiffany?!" Nagpipigil sa galit na sigaw nito kaya nabuhay ang diwa ko na kanina ay antok na antok.

"Ahuh," walang emosyong sagot ko at halos mang laki ang mga mata nito dahil sa mga inaasta ko ngayon.

Hindi makapaniwala na nagagawa kong umasta ng ganito sa harapan niya.

Right Person at Wrong Time  | COMPLETEDWhere stories live. Discover now