GÜVEN OYUNU (TAMAMLANDI)

Düğüm-7

Efsun Hülya'yı kapıda görünce içini bir huzursuzluk kapladı. Kapıyı açtı. Hülya ona hiçbir şey söylemedi. Bir müddet bakıştılar. Hülya hafifçe yaklaştı.
"Girebilir miyim."
Efsun içeri davet etti. Hülya evin her türlü kokuyu barındırmasından rahatsız oldu. Camlar kapalı, perdeler ardına kadar çekilmişti. Evin koyu karanlığı ve gölgeler gündüzken bile belli oluyordu. Efsun'un iyi bir ev hanımı olmadığı ortadaydı.  Hülya hafifçe gülümsedi.
"Camları falan aç biraz, evi kokutmuşsun."
"Valla bu aralar elim değmiyor eve bakmaya." Dedi Efsun. Odada ağır bir soğan ve oda parfümü kokusu vardı. Hülya rahatsız olduğunu belli etmemeye çalışsa da anlaşılıyordu.
"Özür dilerim." Dedi Hülya.
"Haklısın." Dedi Efsun. "Camları biraz açmam lazım."
"Yok ondan değil." Dedi Hülya. "Söylediklerim için. Hiç söylememeliydim."
Efsun Hülya'nın kendisi için üzülmesine izin vermek istemedi. "Sorun değil. Aslında gerçekten de söylemek istediğim bir şey vardı sana, ama nasıl söyleyeceğimi bilemiyordum."
Hülya Efsun'un dediklerinden nasıl bir anlam çıkartacağını bilemedi.
"Ne söyleyeceksin."
Efsun hafifçe sırıttı.
"Evlatlık almaya karar verdim. Aslında seninde fikrini almak için çalmıştım kapını ama kafamda tam oturup oturmadığını bilemiyordum. Ama şimdi eminim."
Hülya arkadaşına baktı ve gülümsedi. Daha sonra sıkıca sarıldılar.
"Tebrik ederim. Ne güzel bir karar. Bir ara bunu kutlayalım."
"Elbette." Dedi Efsun.
"Ben daha fazla tutmayayım. Hem seninde işlerin var. Ne zaman konuşmak ve anlatmak istersen ben yanındayım."
Kapıdan çıkarken mutfağın yanındaki tezgahta turbişon'u görünce istemsizce sırıttı. Bunu Efsun'a göstermedi. Arkasını döndü,  ve içinden bir şeyler söyledi. Efsun bunu da duymadı.
"Demek ki bazı insanlar içine atmayı seçiyor." Diyordu.

Beğendiğiniz bölümleri hemen aşağıdan oylayabilir, değerlendirmelerinizi yazabilirsiniz. Yazdığım diğer eserlere de göz atabilir, yazdıklarımdan haberdar olmak için takip edebilirsiniz.