Moment: Announcement of anak ni Tanda sa Auditorium.
Charlie's P.O.V.
Sh*t I feel like Im gonna throw up. Not now please. Pumunta na agad ako sa cubicle para makasuka pero wala namang lumalabas, nakakainis pinagpapawisan na ako ng malamig saka nahihilo na ako. Maya-maya lang nagsuka na ako, kulang na lang pati internal organs ko lumabas na sa bibig ko eh. Wala na akong energy, hinang hina na ako.
Oh hell! Nakatulog ako dito sa cubicle??? Yuck!!! Dali-dali akong umalis ng c.r. kaso sh*t sh*t sh*t! Kandado na ang auditorium! Bwiset! Walang kwenta ang mga janitor ng school na to! Di man lang nila alam na may dyosang natutulog sa c.r?
Me: AHHHH!!!!!! Kainis! Bwisit talaga! Low bat pa ako!!!!
Pagtingin ko sa relo ko 10:38 p.m. na, grabe ang tagal ng naging tulog ko.
Guy: Yaya five minutes pa.
Huh?! Parang may narinig ako, or imagination ko lang? Oh my gosh! May mga kwento-kwento nga pala na may multo daw dito sa school na nagkalat pag'gabi. Pero bat naman manghihingi ng five minutes ang multo? Weird.
Me: Hoy! Sino ka? Hindi ako natatakot sayo!
Guy: Yaya naman eh! Ang ingay ingay mo minsan na lang ako makatulog eh!!!
May anino ng lalaki ang tumayo sa bandang kanto ng auditorium, sh*t multo nga!
Me: AAAAAHHHHHHHHH!!!!!!!
Guy: AAAAAHHHHHHHHH!!!!!!
Me: Wag kang lalapit saking multo ka! Marunong ako mag taekwondo, karate, wushu at judo!
Guy: Hahahaha! Sinong multo?
Unti-unti syang lumapit sakin, tapang tapangan lang yung mukha ko kahit deep inside feeling ko natae na ako sa panty ko.
Guy: Oh Charlie ikaw pala yan.
Me: DYLAN???!!!
Ako na sumalo ng lahat ng kamalasan ngayong araw na to! Buset talaga.
Dylan: Bat nandito ka?
Me: Ikaw bat nandito ka???
Dylan: Mukhang nakatulog ako eh. Ikaw?
Me: Your phone?
Dylan: Nasa bahay.
Me: Walang kwenta! Sana di ka na lang nag'cellphone!
Dylan: Cellphone mo?
Me: Lowbat.
Dylan: Tapon mo na cellphone mo.
Me: Whatever
Ayoko ng tumagal pa ng isang segundo kausap ang lalaking to. Baka masuka uli ako. Umupo ako sa unahan sumunod naman sya pero hindi kami magkatabi. Mga ilang oras din kaming di nagsasalita hanggang sa basagin na nya ang katahimikan.
Dylan: Char?
I didn't answer him kahit na narinig ko naman sya.
Dylan: I know you see as a bad guy, I deserve it. I was so immature way back then.
Charlie: What's with all this drama?
Dylan: I wanted to say sorry.
Charlie: WHO ARE YOU???
Dylan: Di ka ba makapaniwala? Ako din eh. As we grow up alot of things can change. Even our views in life.
Charlie: Oh really? I don't think your capable of those kinds of things.
Dylan: Na'realize ko kung gaano kasama yung mga ginawa ko sayo date.
Stop it! Stop right there.
Dylan: I wanted to tell you that for sometime what I felt for you is real.
Just up! Don't try to change my mind!
Dylan: Ginusto kita, maniwala ka. Hindi kita niloloko mula nung umpisa. Napagtanto ko lang kasi na...
I look at him, and I can feel that any moment babagsak na itong mga luha ko.
Dylan: Nagpagtanto ko na marami akong gustong gawin at pakiramdam ko sagabal ka lang. I never loved you.
That's it. My tears started to flow.
Dylan: I never loved you but I like you. I like you alot. But I guess that's not enough to keep me by your side.
Charlie: Bat ngayon mo sinasabi ang mga yan? You are TWO YEARS late for your reasonable explaination.
Dylan: I just want some peace of mind. Im sorry for everything.
Charlie: How dare you para manghingi ng peace of mind samantalang ako ang dumanas ng lahat ng hirap! Nung iwanan mo ako ang tingin ng lahat sakin naging tayo dahil sa family commection ko!
Dylan: We both know that's not true.
Charlie: And you do nothing about it! You just shut that f*cking mouth of yours and watch me suffer in the eyes of everyone.
Dylan: I was scared.
Charlie: Yeah right, I forgot you're a gay. You don't have the balls to stand up.
Dylan: Im just a kid!
Charlie: And I am not???!!!
Dylan: Im sorry.
Charlie: Bakit ka pa ba humihingi ng sorry?! Bakit ngayon ginawa kung kelan hindi ko na kailangan?! Ano pa ba ang mababago ng sorry mo? Well Im sorry dahil hindi maibibigay sayo ang peace of mind na hinihingi mo!
Dylan: If could only go back in time...
Charlie: If you could only go back in time you would still do the same.
Dylan: Charlie
Charlie: If I could go back in time, I will never let myself be with you.
I know I look stupid, I yell and cry at the same time.
Charlie: I will never let myself be broken because of a man.
Dylan: Im sorry
Charlie: Nung mga araw na yun, I wished I could wake up with amnesia. I want to forget all the stupid things. I want to forget how a guy like you can do this kind of thing to me.
Dylan: Im sorry
Charlie: SHUT UP!! Ayoko ng makarinig pa ng kahit isang salita mula sayo. Tama na Dylan, umalis ka na lang sa buhay ko. Dun ka naman magaling di ba? Ang mang iwan.
Dylan: Charlie I don't expect us to be friends. I don't expect us to be the same way we did. I just want to end all the hate. Saktan mo ko kung yun ang makakapagpagaan ng loob mo, pero bago matapos ang araw na to ang gusto ko mapatawad mo ako pati na rin ang sarili mo. Wala kang ginawang mali, nagmahal ka lang. Wag mong hayaan na araw-araw sa paggising mo ang lagi mo lang maaalala ay kung paano kita sinaktan. Live your life, build new memories and make it better. Maybe this is the closure that we need.
Guard: Hoy anong ginagawa nyo dito?! Kabataan nga naman! Bat dito nyo pa naisipang gumawa ng milagro? Wala ba kayong kwarto sa mga bahay nyo???
Dylan: Boss nasaraduhan kami dito eh. Sorry na.
Nakalabas na kami ng school na wala pa ring imikan.
Dylan: Hatid na ba kita?
Charlie: Kaya ko ng umuwi mag-isa.
Dylan: Ingat ka.
I don't know but some part of me change. I can feel it. Para bang ang gaan sa pakiramdam. Hayy ewan.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Author's Note:
Ang drama ba? Pagbigyan! Pasko naman eh. Haha :D Don't forget to vote and leave a comment sa mga typographical errors.
AT PINALITAN KO NA YUNG CHARACTER NI VIC si Dasom ng Sistar yung nilagay ko. Cute nya kasi eh <3
BINABASA MO ANG
Circle of 5 + 1
AcakAnong klaseng babae ka? Everybody keeps on saying that NOBODY'S PERFECT. But why do all stories has this picture perfect girl who always find her happy ending? What about those girls whose simply who they are? This is the story how "THE ONE OF THE B...