FOD _Extra _ Chapter (7) _Honeymoon on Beast-man Planet🔞🦁
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ နဲ႕ေက်ာက္ရႊမ္တုိ႕က ေရွာင္အန္းခြ်မ္ကို သူေနတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စုဆီကို လိုက္ပို႕ေပးျပီး ဂူထဲကို ေဘးကင္းကင္းနဲ႕ဝင္သြားတဲ့အထိ ေစာင့္ႀကည့္ေပးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့မွ သူ႕ခ်စ္ခ်စ္ေလးကို ေက်ာေပၚတင္ျပီး သူတို႕ေနတဲ့ လိႈဏ္ဂူကို တရႀကမ္းျပန္ေျပးလာတယ္။ သူက ေပ်ာ္လြန္း စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို႕ သူ႕အျမီးႀကီးက လႈပ္ရမး္လို႕ေနတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က သူ႕ခ်စ္သူ ဘာေတြးေနတယ္ဆိုတာ သိတာေပါ့။ ဒါေႀကာင့္ ခ်စ္သူရဲ႕ျခေသၤ့ေခါင္းႀကီးကို ပုတ္လိုက္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္။
" ကြ်န္ေတာ္တို႔က အသားကင္လုပ္ၿပီး ေညွာ္နံ႕ေတြ ကိုယ္မွာစြဲေနတယ္။ ျမစ္ကို အရင္သြားၿပီးေရခ်ိဳးႀကမယ္"
ေက်ာက္ရႊမ္က ဘာမွမေျပာပဲ အနီးဆံုးက ျမစ္ဆီကို တန္းေျပးလာေတာ့တယ္။ ျမစ္ကမး္ပါးကိုေရာက္ေတာ့နွစ္ေယာက္သား ျမစ္ထဲကို ခုန္ခ်သြားႀကတယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္က သူ႕ခ်စ္သူေလး ေရမြန္းမွာစိုးလို႕ ခ်က္ခ်င္း ေရေပၚကို လက္ဝါးႀကီးနဲ႕တြန္းတင္လိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က ခပ္တံုးတံုးျခေသၤ့ႀကီး ရဲ႕ေခါင္းကို တြန္းထုတ္လုိက္ျပီးသူ႕ ပါးစပ္ပတ္လည္က ဆီေပေနတဲ့ အေမႊးေတြကို ေသခ်ာေဆးေက်ာ ေပးလိုက္တယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္က က်ိဳးယြင္ရွန္႕ ရဲ႕ကိုယ္ကို လွ်ာနဲ႕လိုက္လ်က္ေနတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က သူ႕ခ်စ္သူကို သန္႕စင္ေပးျပီးေနာက္ သူ႕ကိုယ္ေပၚက တစ္ခုတည္းေသာ ခါးဝတ္ကို ခြ်တ္ခ်လိုက္ျပီး ေရကန္စပ္က ေက်ာက္တံုးႀကီးေပၚကို တင္လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့ ျမစ္ထဲ ဆင္းစိမ္ျပီး ေရေတြကို လက္ဝါးနဲ႕ ယူျပီးေခါင္းေပၚကေန ေလာင္းခ်လိုက္တယ္။ ေအးစိ္မ့္တဲ့ေရက သူ႕ကိုယ္ေပၚက ေညွာ္နံ႕ကို ေပ်ာက္သြားေစျပီး လန္းဆန္းလာေစတယ္။ ေျခေသၤႀကီးက က်ိဳးယြင္ရွန္႕ ရဲ႕ အဝတ္မဲ့ကိုယ္လံုးကိုေတြ႕တာနဲ႕ မ်က္နွာ၊ လည္ပင္း၊ ရင္ဘတ္၊ ညွပ္ရိုးတုိ႕ကို အတင္း လ်က္ရံုတင္ အားမရပဲ အတင္းပဲ ကမး္စပ္ကို ဆြဲေခၚလာေတာ့တယ္။ သူက သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕ေပါင္ႀကားကို ေခါင္းႀကီးစိုက္ျပီး နူးညံ့လွပတဲ့ေက်ာက္စိ္မ္းေခ်ာင္းေလးကို လွ်ာျပားႀကီးနဲ႕ အငမ္းမရ လ်က္ေတာ့တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က ဘယ္လိုတြန္းထုတ္ေပမယ့္ တြန္းမရလို႕ လႊတ္ထားလုိက္ရေတာ့တယ္။ ျခေသၤ့ႀကီးရဲ႕လွ်ာက နည္းနည္းႀကမ္းတမး္တဲ့အတြက္ ပထမ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ နည္းနည္း နာသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ က်န္တဲ့ အသားအေရကို လ်က္တဲ့အခိ်န္ ႀကမ္းရွရွ တံေတြးစိုစြတ္စြတ္နဲ႕ ခံစားခ်က္က တမ်ိဳးလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ေက်ာက္စိ္မ္းေခ်ာင္းထိပ္ အသားနုကို လ်က္ခ်ိန္ေတာ့ နာလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုလည္း တျပိဳင္တည္း ခံစားလိုက္ရတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က အလိုေလ်ာက္ပဲ ေရစပ္မွာ ေျခေထာက္ကို ခ်ဲကားေပးလိုက္မိျပီး သူ႕ကိုေျပာလိုက္တယ္။
"အဖ်ားကို ညင္ညင္သာသာလ်က္ပါ။ နာတယ္.... "
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က ျခေသၤ့လည္ဆံေမႊးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲကိုင္ၿပီး သူခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ေျမွာက္လာေအာင္ လက္နဲ႕ေထာက္မ ထားလိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ ပံုကိုႀကည့္ရတာ နာက်င္ေနသလို ခံစားခ်က္ ျမွင့္တက္ေနပံုလည္းရတယ္။
တကယ္ေတာ့ ေက်ာက္ရႊမ္က အားကို ေလွ်ာ့ျပီး အညင္သာဆံုး လ်ာနဲ႕လ်က္ေပးေနတာျဖစ္တယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္က က်ိဳးယြင္ရွန္႕ ရဲ႕ ေက်ာက္စိ္မ္းေခ်ာင္းကို လွ်ာနဲ႕ရစ္ပတ္ျပီး အာခံတြင္းထဲ ငံုလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အျငင္သာဆံုးလ်က္ေပးတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က သူ႕တင္ပါးႀကားထဲ ေက်ာက္ရႊမ္ရဲ႕တံေတြးေတြ စီးဝင္လာတာကို ခံစားမိလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ နူးညံ့တဲ့လွ်ာက သူ႕ တြင္းေပါက္ဝကို လ်က္ေပးေနတာကိုလည္း သူ ခံစားမိလိုက္ရျပီး ဘယ္လိုမွ ေတာင့္မခံနုိင္ပဲ ညည္းသံေလးေတာင္ ထြက္လာမိတယ္။ အဲ့ တြင္းဝကို နူးည့ံတဲ့လွ်ာက လ်က္ရံုတင္မကဘူး။ အထဲထိ နက္နက္တိုးဝင္ခ်င္ေနတယ္။ ဒီလို လုပ္ေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ ရဲ႕ ကိုယ္က မီးပြင့္လာသလိုကို ခံစားလိုက္ရတယ္။
လွ်ာက အတြင္းနံရံေတြကို ပြတ္တိုက္ေနခ်ိန္မွာ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ ရဲ႕ကိုယ္က အားမရွိသလို ခံစားလိုက္ရျပီး ေပ်ာ့က်လာတယ္။ ဒါေႀကာင့္သူက ကမ္းစပ္က ေရထဲမွာ နစ္ျမွဳပ္ျပီး ငါးတစ္ေကာင္လို ျဖတ္ျဖတ္လူး ညည္းညဴလို႕ေနတယ္။
သူ႕ခ်စ္သူေလးရဲ႕နီျမန္းတဲ့ တြင္းဝေလးကို ျမင္ေတာ့ ခ်စ္ျမတ္နိုးျခင္းႀကီးစြာေႀကာင့္ ေက်ာက္ရႊမ္ရဲ႕ လွံတံနီနီႀကီးက ထြက္ေပၚလာေတာ့တယ္။ သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕တြင္းေလးက တံေတြးေတြနဲ႕ စိုလက္ေနျပီး သူ႕ကို ဖိတ္ေခၚေနသလိုပဲ။ ဒါေႀကာင့္ ေက်ာက္ရႊမ္က လက္ႀကီးနဲ႕ တင္ပါးကို ဆြဲဟျပီး သူ႕ႀကီးမားတဲ့ လွံတံႀကီးနဲ႕ ေတ့လုိက္တယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္က တီးတိုး ဟိန္းလိုက္ျပီး ထိပ္ဖ်ားကို အထဲဝင္ေအာင္ ဖိသြင္းလိုက္တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က သူ႕အေနာက္ေပါက္ေလးမွာ သံေခ်ာင္းႀကီးလို ပူေလာင္မာေက်ာတဲ့ အတံႀကီးလာေတ့ေနတာကို သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ပိုၿပီး႐ိုးသားစြာနဲ႕ ျခေသၤ့ႀကီးရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ ထိပ္ဖ်ား အစိတ္အပိုင္းငယ္ကို စုပ္ယူျပီး ကိုယ္ခႏၶာျခင္း တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ တြယ္ကပ္သြားေတာ့တယ္။ ထိပ္ဖ်ားကို တင္းက်ပ္ေအာင္ ညစ္ထားတဲ့အတြက္ ေက်ာက္ရႊမ္က သူ႕ကိုယ္ထဲက မ်ိဳးျမတ္ရည္ေတြကို မထိန္းနုိင္ေတာ့ပဲ ညည္းညဴရင္း က်ိဳးယြင္ရွန္႕ကိုယ္ထဲကို ထုတ္လႊတ္လိုက္တယ္။ သူ႕မ်ိဳးျမတ္ရည္ ျဖဴျဖဴေတြက တင္ပါးႀကားက တြင္းေလးထဲ ဝင္ေရာက္သြားျပီး ျပန္အံက်လာလို႕ ေရထဲကို က်ကုန္တယ္။
ေက်ာက္ရႊမ္က အကုန္မသြင္းလိုက္ရေသးလို႕ မေက်နပ္ေသးဘူး။ ဒါေႀကာင့္ သူက သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕ကိုယ္ထဲကို ေနာက္တစ္ခါ အားနဲ႕ ေဆာင့္သြင္းလိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ က သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕ လွံတံႀကီး ေနာက္ထပ္ တိုးဝင္လာတာကို ခံစားလိုက္ရေတာ့ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္။ သူက သူ႕ေက်ာက္စိမ္းေခ်ာင္းေလးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ျပီး မေနွးမျမန္ လႈပ္ရွားရင္း သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕ သံေခ်ာင္းလို႕မာေက်ာတဲ့လွံတံကို ကိုယ္ထဲ ပိုနက္နက္ ဝင္လာနုိင္ေအာင္ ကိုယ္ကို ေျဖေလ်ာ့ျပီး စုပ္သြင္းေနမိတယ္။
သူ႕အေနာက္ေပါက္ေလးက ပိုမိုေပ်ာ့ေျပာင္းလာျပီး ေက်ာက္ရႊမ္ရဲ႕ လွံတံႀကီး တအိအိနဲ႕ ဝင္လာေတာ့တယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္လည္း စိတ္မထိန္းနုိင္ေတာ့ပဲ သူ႕လွံတံကို အတင္းထိုးသြင္းေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က နာလို႕ ေအာ္ညည္းလိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕တင္းဝေလးက ပိုျပီး တင္းတင္းညစ္လိုက္တယ္။
ေက်ာက္ရႊမ္က က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕ေအာ္သံေႀကာင့္ လႈပ္ေတာင္ မလႈပ္ရဲပဲ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕ မ်က္နွာကို လွ်ာႀကီးနဲ႕ လ်က္ေပးေနတယ္။ ျပီးေတာ့ ေအာက္ပိုင္းကို လ်က္ေပးရင္း ရင္ဘတ္က ခ်ယ္ရီသီးေလးကို လ်က္လို႕ ခ်ယ္ရီသီးေလးေတာင္ ေယာင္လာေတာ့တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕ကိုယ္က ေနသားက်စျပဳလာျပီး ေက်ာက္ရႊမ္ရဲ႕ႀကီးမားလွတဲ့လွံတံႀကီးကို အဆံုးထိ လက္ခံလာနုိင္တယ္။ ကိုယ္အတြင္းပိုင္းကလည္း လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္လာျပီး နာက်င္မႈ သက္သာလာလို႕ ညည္းသံ တိုးလာတယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္က သူ႕ခ်စ္သူကိုယ္ထဲက လွံတံႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းေလး ျပန္ဆြဲထုတ္ျပီး အသာေလး ျပန္သြင္းလိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ အဆင္ေျပလာျပီ ဆုိေတာ့မွ ဆက္တုိက္အသြင္းထုတ္လုပ္ေပးေတာ့တယ္။
သူ႕လႈပ္ရွားမႈနဲ႕အတူ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕ညည္းသံလည္း မွန္မွန္ထြက္ေပၚလာေတာ့တယ္။
" အခုလိုက ေကာင္းတယ္။ နည္းနည္းေလ်ာ့ဦး။ ခင္ဗ်ားဟာက ႀကီးလြန္းအားႀကီးေတာ့ အေနာက္က နာလာျပီ"
ေက်ာက္ရႊမ္က သူ႕ခ်စ္သူေလး နာတယ္ေျပာလို႕ အရွိန္ေလွ်ာ့ေပးျပီး ညင္ညင္သာသာနဲ႕ခ်စ္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႕ခ်စ္သူေလးရဲ႕ အတြင္းနံရံေတြက သူ႕လွံတံကို ညစ္ယူလာေတာ့ ေႏြးေထြးတင္းက်ပ္မႈေႀကာင့္ ေက်ာက္ရႊမ္က အရမ္းေကာင္းတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ခံစားလိုက္ရျပီး မေအာင့္နုိင္ေတာ့ပဲ ေခါင္းကို ေမာ့လို႕ ေက်နပ္စြာ ဟိန္းလို္္က္ေတာ့တယ္။ သူက က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕ကိုယ္ေလးကို လက္ဝါးႀကီးနဲ႕ပင့္မထားျပီး အသြင္းထုတ္ကို ပိုပိုျမန္လာေတာ့တယ္။
" ျမန္ျမန္ေလး...ခပ္ျပင္းျပင္းထုိးသြင္းလိုက္။ ကြ်န္ေတာ့္ထဲမွာ ျပီးလိုက္...."
က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ေက်ာက္ရႊမ္ကို ေျပာျပီး သူ႕လက္နဲ႕ပိတ္ထားတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းေခ်ာင္းကို ဖြင့္လိုက္ျပီး ဆက္မေတာင့္နုိ္င္ေတာ့ပဲ ကိုယ္ကို ေကာ့လို႕ပန္းထုတ္ျပီး ျပီးလိုက္ေတာ့တယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္ရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ လွံတံႀကီးေႀကာင့္ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ ဘယ္လိုမွ မေတာင့္နုိင္ေတာ့ဘူး။ ေကာင္းလြန္းတဲ့ ခံစားခ်က္က သူ႕တကိုယ္လံုးကို ဆူနာမီလို ထပ္ခါထပ္ခါ ရိုက္ခတ္ေနေတာ့တယ္။
ေက်ာက္ရႊမ္က သူ႕ခ်စ္သူေလး ခုလို ျပီးသြားတာကို ျမင္ေတာ့ 12 ႀကိမ္ေလာက္ အရွိန္နဲ႕ ေဆာင့္သြင္းရင္း သူ႕ကိုယ္ထဲက ေအာင္းထားသမွ် ျဖဴျဖဴအရည္ကို ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့တယ္။ ဒီအရည္ေတြက မ်ားလြန္းလို႕ သူ႕ခ်စ္သူေလးရဲ႕ တင္ပါးျဖဴျဖဴႀကားကေန ေရထဲကို စီးက်လာေတာ့တယ္။
လူနဲ႔ျခေသၤ့စံုတြဲက ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ျမဴးထူးေနခ်ိန္မွာ ေရွာင္အမ္းခၽြမ္က သူ႔ဂူထဲမွာ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ပစၥည္းေတြကို စစ္ေဆးေရတြက္ေနတယ္။ သူယူလာတဲ့ ဒိုင္ႏိုေဆာအသားကို အပိုင္းပိုင္းျဖတ္ရင္း သစ္ရြက္နဲ႔ေသခ်ာထုပ္ပိုးၿပီး ေက်ာက္တံုးပံုၾကားထဲမွာ ေသခ်ာသိမ္းဆည္းထားလိုက္တယ္။ သူ႔မွာ အတူေနအေဖာ္မရွိတဲ့အတြက္ သူစားဖို႔အစားအစာကို ကိုယ့္ဘာသာရွာေဖြရတယ္။ ပံုမွန္ဆိုရင္ မ်ိဳးႏြယ္စုက တစ္ဦးတည္းေန အမသတၱဝါအတြက္ အစာေဝမွ်ေပးတယ္ဆိုေပမယ့္ ေရွာင္အမ္းခၽြမ္က တစ္ခါတစ္ေလမွ အသားေျခာက္နည္းနည္းနဲ႔ သစ္သီး႐ိုင္းတခ်ိဳ႕ပဲရတယ္။
သူက အထီးေတြရဲ့ေသြးေဆာင္မႈကို ႏွစ္ႏွစ္တိတိ ျငင္းပယ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ရွာမန္ရဲ့သည္းခံမႈက သိသိသာသာ ေလ်ာ့နည္းလာခဲ့ၿပီ။ မၾကာခင္ သူ႔ကို မိတ္ဖက္တစ္ေယာက္ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ဖိအားေပးခံရမွာကို ေၾကာက္ရြံ႕ေနရတယ္။
"လူေတြရဲ့ဖိအားေပးမႈကို ငါတကယ္မခံခ်င္ဘူး.. ငါက ငါ့စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္တာေလးပဲ လိုခ်င္ခဲ့႐ံုပါ.."
သူက ဆံပင္ေတြကိုထိုးဖြၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္လဲေလ်ာင္းရင္း ညည္းညဴလိုက္တယ္။ သူ အခု အရမ္းေၾကာက္ေနမိတယ္။ သူက ဘဝကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေလးပဲ ေနထိုင္ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္။ အထီးတစ္ေကာင္တည္းရဲ့ ေအာက္ကိုေရာက္တာနဲ႔ အထီးသတၱဝါအမ်ားႀကီးရဲ့ေအာက္ကို ေရာက္ၿပီး ေသြးသားဆႏၵျဖည့္ဆည္းေပးရတာက လံုးဝမတူ ကြဲျပားျခားနားပါတယ္။ ဒီလိုကိစၥကို သူဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔မရဘူး။
"ေမ့လိုက္မွျဖစ္မယ္.. ရွိပါေစေတာ့.. နတ္ဘုရားလူရြယ္ေတာင္ ျခေသၤ့နဲ႔လူသားဆက္ဆံေရးကို လက္ခံတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါ့ျပႆနာကိုေျပာျပလိုက္ရင္ ရယ္ေနမလားပဲ.."
ေရွာင္အမ္းခၽြမ္က သူ႔ဘာသာႏွစ္သိမ့္ၿပီး အိပ္ေမာက်သြားေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီေန႔ကစၿပီး ေရွာင္အမ္းခၽြမ္က နတ္ဘုရားလူငယ္ရဲ့ဂူေရွ႕မွာ တစ္ခါတစ္ေလလာေစာင့္ၿပီး မနက္စာစားဖို႔ လာဖိတ္တတ္တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ မနက္ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္ လိႈဏ္ဂူထဲကေန papapa တဲ့အသံေတြ ဆက္တိုက္ၾကားရၿပီး နတ္ဘုရားလူငယ္နဲ႔ ျခေသၤ့ႀကီးရဲ့ အထြတ္အထိပ္ေရာက္လို႔ ေက်နပ္စြာညည္းညဴတဲ့အသံကို ၾကားၾကားေနရတာမ်ားတယ္။ ေရွာင္အမ္းခၽြမ္မွာ အႀကိမ္တိုင္း ဒီအသံေတြၾကားၿပီး ႏွာေခါင္းေသြးယိုစီးရစၿမဲပဲ။ မတတ္သာတဲ့အဆံုးမွာ ေရွာင္အမ္းခၽြမ္က ေရညႇိလံုးေလးကို သယ္သယ္သြားရေတာ့တယ္။ ႏွာေခါင္းေသြးယိုလာရင္ ေရညႇိလံုးေလးနဲ႔ ႏွာေခါင္းဝမွာပိတ္လိုက္၊ သူတို႔ၿပီးတဲ့အထိ ထိုင္ေစာင့္လိုက္၊ ၿပီးမွ မနက္စာစားဖို႔ ဝင္ေခၚလိုက္ လုပ္ရေတာ့တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က သူတို႔ေနာက္မွာ ဒီလို လူတစ္ေယာက္ ကန္႔လန္႔လိုက္ေနတာ သေဘာမက်ေပမယ့္ ေရွာင္အမ္းခၽြမ္က သေဘာေကာင္းၿပီး ၾကင္နာတတ္တယ္။ သူက ေတာထဲကေန ဟင္းခတ္အသစ္ကိုေတြ႕တိုင္း သူတို႔ကို အေကာင္းဆံုးနဲ႔ အမ်ားဆံုး ခဲြေဝေပးေလ့ရွိတယ္။ သူက ဒီဟာက သူ႔ကိုေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ေပးလို႔ ေပးတဲ့ အဖိုးအခလို႔ေျပာလို႔ က်ိဳးယြင္ရွန္႔ ရယ္ေမာရေသးတယ္။
ေနာက္ပိုင္းအခ်ိန္မွာ ေရွာင္အမ္းခၽြမ္က မ်ိဳးႏြယ္စုထဲက အမသတၱဝါအုပ္စုနဲ႔ အတူပူးတြဲၿပီး အသီးအႏွံရွာတာမလုပ္ေတာ့ဘဲ တစ္ေယာက္တည္း ခြဲခြဲသြားတတ္တယ္။ ျပန္လာေတာ့လည္း တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ သူ႔အျပဳအမူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မ်ိဳးႏြယ္စုက သတိျပဳမိလာၾကတယ္။ မၾကာခင္မွာ သူတို႔မ်ိဳးႏြယ္စုနဲ႔အနီးမွာ လွပတဲ့အမသတၱဝါနဲ႔ သူ႔မိတ္ဖက္ျခေသၤ့ႀကီးတို႔ ေနထိုင္ေနၾကတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိရွိသြားၾကတယ္။
အမသတၱဝါရဲ့ ေခ်ာေမာလွပတဲ့အသားအေရနဲ႔ မ်က္ႏွာကို သတိရလိုက္ေတာ့ မ်ိဳးႏြယ္စုထဲကအထီးေတြက ခ်က္ခ်င္းလႈပ္ရွားၾကေတာ့တယ္။ သူတုိ႔က ရွာမန္ရဲ့သား အက္ဒီ့ကိုရွာၿပီး ေရွာင္အမ္းခၽြမ္ကိုဖမ္းလို႔ တန္ဆာခံအျဖစ္မွ်ားဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အက္ဒီက ဒီအထီးေတြမနာလိုျဖစ္ၿပီး ႐ူးသြပ္လုလုျဖစ္ေနတာကို မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူက မ်ိဳးႏြယ္စုစည္းမ်ဥ္းကိုဆန္႔က်င္တဲ့ ေရွာင္အမ္းခၽြမ္ကို ပညာေပးခ်င္လို႔ တုံ႔ဆိုင္းျခင္းမရွိ လက္ခံလိုက္တယ္။
အ့ဲဒီမနက္က ေရွာင္အမ္းခၽြမ္က သူတို႔ကိုလာေတြ႕ဖို႔ ပ်က္ကြက္ေနတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ရာသီဥတုအေျခအေနကိုၾကည့္ၿပီး ျမစ္ကမ္းနားမွာငါးဖမ္းဖို႔ ေက်ာက္ရႊမ္ကိုေခၚသြားဖို႔ စီစဥ္လိုက္တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က သားေရစေလးတစ္ခုကိုပဲ ခါးေအာက္ပိုင္းမွာပတ္ထားၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးက ဗလာပဲထားတယ္။ ဒီအဝတ္ပိုင္းေလးက တိုေနလို႔ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း ျဖဴေဖြးလံုးဝန္းတဲ့ တင္ပါးေလးေအာက္ပိုင္းကို လွစ္ခနဲ လွစ္ခနဲ ေပၚသြားေစတယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္က က်ိဳးယြင္ရွန္႔ေနာက္ကေန လိုက္လာရင္း ဒီေပၚေပၚလာတဲ့ တင္ပါးျဖဴျဖဴေလးကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး အျပည့္အဝကို မ်က္စိအစာေကၽြးေနေတာ့တယ္။
လမ္းတစ္ဝက္ပဲေရာက္ေသးတယ္၊ ေက်ာက္ရႊမ္က မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူ႔ခ်စ္သူေလးကို သစ္ပင္မွာဖိကပ္ၿပီး တင္ပါးျဖဴျဖဴေလးၾကား သူ႔ရဲ့ႀကီးမားတဲ့လွံတံႀကီးနဲ႔ ထိုးသြင္းေဆာင့္ခ်ၿပီး ဆာေလာင္မႈကို ျဖည့္တင္းေနေတာ့တယ္။ သူ႔မ်ိဳးရည္ေတြက ေကာင္ေလးကိုယ္ထဲ စီးက်ေနတယ္။ ဒီမနက္ခင္းေလးကမွ ခ်စ္တင္းေႏွာထားလို႔ က်ိဳးယြင္ရွန္႔ရဲ့တြင္းဝေလးက ႏူးညံ့ၿပီး စိုစြတ္လို႔ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျခေသၤ့ႀကီးရဲ့လိင္တံက အထဲကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ပိုဝင္ႏိုင္ၿပီး တစြပ္စြပ္အသံနဲ႔ ပိုမိုစုပ္ယူေနႏိုင္ေတာ့တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က အေျခအေနကို ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိၿပီး သူ႔ေရွ႕ကပင္စည္ကို လက္နဲ႔ထိန္းကိုင္ၿပီး တင္ပါးကိုေနာက္ပစ္လို႔ ျခေသၤ့ႀကီးရဲ့ထိုးသြင္းခ်က္နဲ႔ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္လုပ္ရင္း ညည္းညဴလိုက္တယ္။
ေက်ာက္ရႊမ္က ခ်စ္သူေလးရဲ့လည္ကုတ္နားမွာ ျပင္းထန္တဲ့ထြက္သက္ကို ႐ိႈက္ထုတ္ရင္း သူ႔မ်က္ဝန္းေတြက ေကာင္းလြန္းတဲ့ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ရဲရဲနီေနတယ္။ ဒီလို ခ်စ္ရနံ႔ေတြထံုမႊမ္းေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ႐ုတ္တရက္ ေလတိုးသံတခ်ိဳ႕က ဖ်က္ဆီးလိုက္တယ္။ အႏၱရာယ္အေငြ႕အသက္ကို ခံစားလိုက္ရလို႔ ေက်ာက္ရႊမ္က ခ်က္ခ်င္း သူ႔လွံတံကို တြင္းထဲကဆြဲထုတ္ၿပီး သူ႔ခ်စ္သူေလးရဲ့ျမင္ကြင္းကို ႀကီးမားတဲ့ကိုယ္လံုးႀကီးနဲ႔ ကြယ္ထားလိုက္တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ျခေသၤ့ႀကီးဆြဲတင္ထားတဲ့ သူ႔ခါးဝတ္ကို ျပန္ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး သူ႔လိင္တံကစိမ့္ထြက္ေနတဲ့ ေစးကပ္ကပ္အရည္ကို ထိလိုက္တယ္။ သူက အထြတ္အထိပ္ေရာက္ခါနီးၿပီဆိုတာ သိတယ္။ ဒီအခ်ိန္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးခံလိုက္ရလို႔ သူ႔ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ သည္းခံမႈေတြေပ်ာက္ၿပီး အရမ္းကိုေဒါသထြက္သြားတယ္။
ေက်ာက္ရႊမ္က ပိုေတာင္ေဒါသထြက္ေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ေခါင္းေမာ့ၿပီး ဟိန္းေဟာက္လိုက္တယ္။ သူ႔ဟိန္းသံေၾကာင့္ သား႐ိုင္းတိရစာၦန္နဲ႔ငွက္ေတြ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ပ်ံေျပးကုန္ၾကတယ္။ မၾကာခင္ သူတို႔ဆီကို ဝိုင္းလာတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြကုိ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
သားရဲလူသား အထီးသတၱဝါေတြက သစ္ပင္ႀကီးေတြရဲ့ေနာက္မွာ ပုန္းကြယ္ၿပီး အဆိပ္သုတ္လိမ္းထားတဲ့လက္နက္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ရြယ္ထားၾကတယ္။ သူတို႔ကိုဝန္းရံထားတဲ့ သားရဲလူသားေတြရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြက ေလာဘရမၼက္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနၿပီး ေတာက္ေျပာင္လို႔ေနတယ္။
========================
FOD _Extra _ Chapter (7) _Honeymoon on Beast-man Planet🔞🦁
ကျိုးယွင်ရှန့် နဲ့ကျောက်ရွှမ်တို့က ရှောင်အန်းချွမ်ကို သူနေတဲ့ မျိုးနွယ်စုဆီကို လိုက်ပို့ပေးပြီး ဂူထဲကို ဘေးကင်းကင်းနဲ့ဝင်သွားတဲ့အထိ စောင့်ကြည့်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ သူ့ချစ်ချစ်လေးကို ကျောပေါ်တင်ပြီး သူတို့နေတဲ့ လှိုဏ်ဂူကို တရကြမ်းပြန်ပြေးလာတယ်။ သူက ပျော်လွန်း စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ သူ့အမြီးကြီးက လှုပ်ရမ်းလို့နေတယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့် က သူ့ချစ်သူ ဘာတွေးနေတယ်ဆိုတာ သိတာပေါ့။ ဒါကြောင့် ချစ်သူရဲ့ခြင်္သေ့ခေါင်းကြီးကို ပုတ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
" ကျွန်တော်တို့က အသားကင်လုပ်ပြီး ညှော်နံ့တွေ ကိုယ်မှာစွဲနေတယ်။ မြစ်ကို အရင်သွားပြီးရေချိုးကြမယ်"
ကျောက်ရွှမ်က ဘာမှမပြောပဲ အနီးဆုံးက မြစ်ဆီကို တန်းပြေးလာတော့တယ်။ မြစ်ကမ်းပါးကိုရောက်တော့နှစ်ယောက်သား မြစ်ထဲကို ခုန်ချသွားကြတယ်။ ကျောက်ရွှမ်က သူ့ချစ်သူလေး ရေမွန်းမှာစိုးလို့ ချက်ချင်း ရေပေါ်ကို လက်ဝါးကြီးနဲ့တွန်းတင်လိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့် က ခပ်တုံးတုံးခြင်္သေ့ကြီး ရဲ့ခေါင်းကို တွန်းထုတ်လိုက်ပြီးသူ့ ပါးစပ်ပတ်လည်က ဆီပေနေတဲ့ အမွှေးတွေကို သေချာဆေးကျော ပေးလိုက်တယ်။ ကျောက်ရွှမ်က ကျိုးယွင်ရှန့် ရဲ့ကိုယ်ကို လျှာနဲ့လိုက်လျက်နေတယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့် က သူ့ချစ်သူကို သန့်စင်ပေးပြီးနောက် သူ့ကိုယ်ပေါ်က တစ်ခုတည်းသော ခါးဝတ်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ရေကန်စပ်က ကျောက်တုံးကြီးပေါ်ကို တင်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ မြစ်ထဲ ဆင်းစိမ်ပြီး ရေတွေကို လက်ဝါးနဲ့ ယူပြီးခေါင်းပေါ်ကနေ လောင်းချလိုက်တယ်။ အေးစိမ့်တဲ့ရေက သူ့ကိုယ်ပေါ်က ညှော်နံ့ကို ပျောက်သွားစေပြီး လန်းဆန်းလာစေတယ်။ ခြေင်္သေကြီးက ကျိုးယွင်ရှန့် ရဲ့ အဝတ်မဲ့ကိုယ်လုံးကိုတွေ့တာနဲ့ မျက်နှာ၊ လည်ပင်း၊ ရင်ဘတ်၊ ညှပ်ရိုးတို့ကို အတင်း လျက်ရုံတင် အားမရပဲ အတင်းပဲ ကမ်းစပ်ကို ဆွဲခေါ်လာတော့တယ်။ သူက သူ့ချစ်သူရဲ့ပေါင်ကြားကို ခေါင်းကြီးစိုက်ပြီး နူးညံ့လှပတဲ့ကျောက်စိမ်းချောင်းလေးကို လျှာပြားကြီးနဲ့ အငမ်းမရ လျက်တော့တယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့် က ဘယ်လိုတွန်းထုတ်ပေမယ့် တွန်းမရလို့ လွှတ်ထားလိုက်ရတော့တယ်။ ခြင်္သေ့ကြီးရဲ့လျှာက နည်းနည်းကြမ်းတမ်းတဲ့အတွက် ပထမ ကျိုးယွင်ရှန့် နည်းနည်း နာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျန်တဲ့ အသားအရေကို လျက်တဲ့အချိန် ကြမ်းရှရှ တံတွေးစိုစွတ်စွတ်နဲ့ ခံစားချက်က တမျိုးလိုပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့ကျောက်စိမ်းချောင်းထိပ် အသားနုကို လျက်ချိန်တော့ နာလာတယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကိုလည်း တပြိုင်တည်း ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့် က အလိုလျောက်ပဲ ရေစပ်မှာ ခြေထောက်ကို ချဲကားပေးလိုက်မိပြီး သူ့ကိုပြောလိုက်တယ်။
"အဖျားကို ညင်ညင်သာသာလျက်ပါ။ နာတယ်.... "
ကျိုးယွင်ရှန့် က ခြင်္သေ့လည်ဆံမွှေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲကိုင်ပြီး သူခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို မြှောက်လာအောင် လက်နဲ့ထောက်မ ထားလိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့် ပုံကိုကြည့်ရတာ နာကျင်နေသလို ခံစားချက် မြှင့်တက်နေပုံလည်းရတယ်။
တကယ်တော့ ကျောက်ရွှမ်က အားကို လျှော့ပြီး အညင်သာဆုံး လျာနဲ့လျက်ပေးနေတာဖြစ်တယ်။ ကျောက်ရွှမ်က ကျိုးယွင်ရှန့် ရဲ့ ကျောက်စိမ်းချောင်းကို လျှာနဲ့ရစ်ပတ်ပြီး အာခံတွင်းထဲ ငုံလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အငြင်သာဆုံးလျက်ပေးတယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့် က သူ့တင်ပါးကြားထဲ ကျောက်ရွှမ်ရဲ့တံတွေးတွေ စီးဝင်လာတာကို ခံစားမိလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နူးညံ့တဲ့လျှာက သူ့ တွင်းပေါက်ဝကို လျက်ပေးနေတာကိုလည်း သူ ခံစားမိလိုက်ရပြီး ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်ပဲ ညည်းသံလေးတောင် ထွက်လာမိတယ်။ အဲ့ တွင်းဝကို နူးညံ့တဲ့လျှာက လျက်ရုံတင်မကဘူး။ အထဲထိ နက်နက်တိုးဝင်ချင်နေတယ်။ ဒီလို လုပ်တော့ ကျိုးယွင်ရှန့် ရဲ့ ကိုယ်က မီးပွင့်လာသလိုကို ခံစားလိုက်ရတယ်။
လျှာက အတွင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်နေချိန်မှာ ကျိုးယွင်ရှန့် ရဲ့ကိုယ်က အားမရှိသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ပျော့ကျလာတယ်။ ဒါကြောင့်သူက ကမ်းစပ်က ရေထဲမှာ နစ်မြှုပ်ပြီး ငါးတစ်ကောင်လို ဖြတ်ဖြတ်လူး ညည်းညူလို့နေတယ်။
သူ့ချစ်သူလေးရဲ့နီမြန်းတဲ့ တွင်းဝလေးကို မြင်တော့ ချစ်မြတ်နိုးခြင်းကြီးစွာကြောင့် ကျောက်ရွှမ်ရဲ့ လှံတံနီနီကြီးက ထွက်ပေါ်လာတော့တယ်။ သူ့ချစ်သူရဲ့တွင်းလေးက တံတွေးတွေနဲ့ စိုလက်နေပြီး သူ့ကို ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပဲ။ ဒါကြောင့် ကျောက်ရွှမ်က လက်ကြီးနဲ့ တင်ပါးကို ဆွဲဟပြီး သူ့ကြီးမားတဲ့ လှံတံကြီးနဲ့ တေ့လိုက်တယ်။ ကျောက်ရွှမ်က တီးတိုး ဟိန်းလိုက်ပြီး ထိပ်ဖျားကို အထဲဝင်အောင် ဖိသွင်းလိုက်တယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့် က သူ့အနောက်ပေါက်လေးမှာ သံချောင်းကြီးလို ပူလောင်မာကျောတဲ့ အတံကြီးလာတေ့နေတာကို သိလိုက်ရချိန်မှာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ပိုပြီးရိုးသားစွာနဲ့ ခြင်္သေ့ကြီးရဲ့ ကြီးမားတဲ့ ထိပ်ဖျား အစိတ်အပိုင်းငယ်ကို စုပ်ယူပြီး ကိုယ်ခန္ဓာခြင်း တင်းတင်းကျပ်ကျပ် တွယ်ကပ်သွားတော့တယ်။ ထိပ်ဖျားကို တင်းကျပ်အောင် ညစ်ထားတဲ့အတွက် ကျောက်ရွှမ်က သူ့ကိုယ်ထဲက မျိုးမြတ်ရည်တွေကို မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ညည်းညူရင်း ကျိုးယွင်ရှန့်ကိုယ်ထဲကို ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ်။ သူ့မျိုးမြတ်ရည် ဖြူဖြူတွေက တင်ပါးကြားက တွင်းလေးထဲ ဝင်ရောက်သွားပြီး ပြန်အံကျလာလို့ ရေထဲကို ကျကုန်တယ်။
ကျောက်ရွှမ်က အကုန်မသွင်းလိုက်ရသေးလို့ မကျေနပ်သေးဘူး။ ဒါကြောင့် သူက သူ့ချစ်သူရဲ့ကိုယ်ထဲကို နောက်တစ်ခါ အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့် က သူ့ချစ်သူရဲ့ လှံတံကြီး နောက်ထပ် တိုးဝင်လာတာကို ခံစားလိုက်ရတော့ ကျေနပ်ပျော်ရွှင်သွားတယ်။ သူက သူ့ကျောက်စိမ်းချောင်းလေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး မနှေးမမြန် လှုပ်ရှားရင်း သူ့ချစ်သူရဲ့ သံချောင်းလို့မာကျောတဲ့လှံတံကို ကိုယ်ထဲ ပိုနက်နက် ဝင်လာနိုင်အောင် ကိုယ်ကို ဖြေလျော့ပြီး စုပ်သွင်းနေမိတယ်။
သူ့အနောက်ပေါက်လေးက ပိုမိုပျော့ပြောင်းလာပြီး ကျောက်ရွှမ်ရဲ့ လှံတံကြီး တအိအိနဲ့ ဝင်လာတော့တယ်။ ကျောက်ရွှမ်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူ့လှံတံကို အတင်းထိုးသွင်းတော့ ကျိုးယွင်ရှန့်က နာလို့ အော်ညည်းလိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့တင်းဝလေးက ပိုပြီး တင်းတင်းညစ်လိုက်တယ်။
ကျောက်ရွှမ်က ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့အော်သံကြောင့် လှုပ်တောင် မလှုပ်ရဲပဲ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ မျက်နှာကို လျှာကြီးနဲ့ လျက်ပေးနေတယ်။ ပြီးတော့ အောက်ပိုင်းကို လျက်ပေးရင်း ရင်ဘတ်က ချယ်ရီသီးလေးကို လျက်လို့ ချယ်ရီသီးလေးတောင် ယောင်လာတော့တယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်က နေသားကျစပြုလာပြီး ကျောက်ရွှမ်ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့လှံတံကြီးကို အဆုံးထိ လက်ခံလာနိုင်တယ်။ ကိုယ်အတွင်းပိုင်းကလည်း လိုက်လျောညီထွေဖြစ်လာပြီး နာကျင်မှု သက်သာလာလို့ ညည်းသံ တိုးလာတယ်။ ကျောက်ရွှမ်က သူ့ချစ်သူကိုယ်ထဲက လှံတံကြီးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး အသာလေး ပြန်သွင်းလိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့် အဆင်ပြေလာပြီ ဆိုတော့မှ ဆက်တိုက်အသွင်းထုတ်လုပ်ပေးတော့တယ်။
သူ့လှုပ်ရှားမှုနဲ့အတူ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ညည်းသံလည်း မှန်မှန်ထွက်ပေါ်လာတော့တယ်။
" အခုလိုက ကောင်းတယ်။ နည်းနည်းလျော့ဦး။ ခင်ဗျားဟာက ကြီးလွန်းအားကြီးတော့ အနောက်က နာလာပြီ"
ကျောက်ရွှမ်က သူ့ချစ်သူလေး နာတယ်ပြောလို့ အရှိန်လျှော့ပေးပြီး ညင်ညင်သာသာနဲ့ချစ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့ချစ်သူလေးရဲ့ အတွင်းနံရံတွေက သူ့လှံတံကို ညစ်ယူလာတော့ နွေးထွေးတင်းကျပ်မှုကြောင့် ကျောက်ရွှမ်က အရမ်းကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကို ခံစားလိုက်ရပြီး မအောင့်နိုင်တော့ပဲ ခေါင်းကို မော့လို့ ကျေနပ်စွာ ဟိန်းလို်က်တော့တယ်။ သူက ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်လေးကို လက်ဝါးကြီးနဲ့ပင့်မထားပြီး အသွင်းထုတ်ကို ပိုပိုမြန်လာတော့တယ်။
" မြန်မြန်လေး...ခပ်ပြင်းပြင်းထိုးသွင်းလိုက်။ ကျွန်တော့်ထဲမှာ ပြီးလိုက်...."
ကျိုးယွင်ရှန့်က ကျောက်ရွှမ်ကို ပြောပြီး သူ့လက်နဲ့ပိတ်ထားတဲ့ ကျောက်စိမ်းချောင်းကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ဆက်မတောင့်နိုင်တော့ပဲ ကိုယ်ကို ကော့လို့ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးလိုက်တော့တယ်။ ကျောက်ရွှမ်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ လှံတံကြီးကြောင့် ကျိုးယွင်ရှန့် ဘယ်လိုမှ မတောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ကောင်းလွန်းတဲ့ ခံစားချက်က သူ့တကိုယ်လုံးကို ဆူနာမီလို ထပ်ခါထပ်ခါ ရိုက်ခတ်နေတော့တယ်။
ကျောက်ရွှမ်က သူ့ချစ်သူလေး ခုလို ပြီးသွားတာကို မြင်တော့ 12 ကြိမ်လောက် အရှိန်နဲ့ ဆောင့်သွင်းရင်း သူ့ကိုယ်ထဲက အောင်းထားသမျှ ဖြူဖြူအရည်ကို ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။ ဒီအရည်တွေက များလွန်းလို့ သူ့ချစ်သူလေးရဲ့ တင်ပါးဖြူဖြူကြားကနေ ရေထဲကို စီးကျလာတော့တယ်။
လူနဲ့ခြင်္သေ့စုံတွဲက မြစ်ကမ်းဘေးမှာ မြူးထူးနေချိန်မှာ ရှောင်အမ်းချွမ်က သူ့ဂူထဲမှာ သူပိုင်ဆိုင်တဲ့ပစ္စည်းတွေကို စစ်ဆေးရေတွက်နေတယ်။ သူယူလာတဲ့ ဒိုင်နိုဆောအသားကို အပိုင်းပိုင်းဖြတ်ရင်း သစ်ရွက်နဲ့သေချာထုပ်ပိုးပြီး ကျောက်တုံးပုံကြားထဲမှာ သေချာသိမ်းဆည်းထားလိုက်တယ်။ သူ့မှာ အတူနေအဖော်မရှိတဲ့အတွက် သူစားဖို့အစားအစာကို ကိုယ့်ဘာသာရှာဖွေရတယ်။ ပုံမှန်ဆိုရင် မျိုးနွယ်စုက တစ်ဦးတည်းနေ အမသတ္တဝါအတွက် အစာဝေမျှပေးတယ်ဆိုပေမယ့် ရှောင်အမ်းချွမ်က တစ်ခါတစ်လေမှ အသားခြောက်နည်းနည်းနဲ့ သစ်သီးရိုင်းတချို့ပဲရတယ်။
သူက အထီးတွေရဲ့သွေးဆောင်မှုကို နှစ်နှစ်တိတိ ငြင်းပယ်ခဲ့တဲ့အတွက် ရှာမန်ရဲ့သည်းခံမှုက သိသိသာသာ လျော့နည်းလာခဲ့ပြီ။ မကြာခင် သူ့ကို မိတ်ဖက်တစ်ယောက်ရွေးချယ်ဖို့ ဖိအားပေးခံရမှာကို ကြောက်ရွံ့နေရတယ်။
"လူတွေရဲ့ဖိအားပေးမှုကို ငါတကယ်မခံချင်ဘူး.. ငါက ငါ့စိတ်ကြိုက်ရွေးချယ်တာလေးပဲ လိုချင်ခဲ့ရုံပါ.."
သူက ဆံပင်တွေကိုထိုးဖွပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်လဲလျောင်းရင်း ညည်းညူလိုက်တယ်။ သူ အခု အရမ်းကြောက်နေမိတယ်။ သူက ဘဝကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန်လေးပဲ နေထိုင်ဖြတ်သန်းချင်တယ်။ အထီးတစ်ကောင်တည်းရဲ့ အောက်ကိုရောက်တာနဲ့ အထီးသတ္တဝါအများကြီးရဲ့အောက်ကို ရောက်ပြီး သွေးသားဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးရတာက လုံးဝမတူ ကွဲပြားခြားနားပါတယ်။ ဒီလိုကိစ္စကို သူဘယ်လိုမှ စဉ်းစားလို့မရဘူး။
"မေ့လိုက်မှဖြစ်မယ်.. ရှိပါစေတော့.. နတ်ဘုရားလူရွယ်တောင် ခြင်္သေ့နဲ့လူသားဆက်ဆံရေးကို လက်ခံတယ်ဆိုရင်တောင် ငါ့ပြဿနာကိုပြောပြလိုက်ရင် ရယ်နေမလားပဲ.."
ရှောင်အမ်းချွမ်က သူ့ဘာသာနှစ်သိမ့်ပြီး အိပ်မောကျသွားတော့တယ်။ အဲ့ဒီနေ့ကစပြီး ရှောင်အမ်းချွမ်က နတ်ဘုရားလူငယ်ရဲ့ဂူရှေ့မှာ တစ်ခါတစ်လေလာစောင့်ပြီး မနက်စာစားဖို့ လာဖိတ်တတ်တယ်။ များသောအားဖြင့် မနက်ဝေလီဝေလင်းအချိန် လှိုဏ်ဂူထဲကနေ papapa တဲ့အသံတွေ ဆက်တိုက်ကြားရပြီး နတ်ဘုရားလူငယ်နဲ့ ခြင်္သေ့ကြီးရဲ့ အထွတ်အထိပ်ရောက်လို့ ကျေနပ်စွာညည်းညူတဲ့အသံကို ကြားကြားနေရတာများတယ်။ ရှောင်အမ်းချွမ်မှာ အကြိမ်တိုင်း ဒီအသံတွေကြားပြီး နှာခေါင်းသွေးယိုစီးရစမြဲပဲ။ မတတ်သာတဲ့အဆုံးမှာ ရှောင်အမ်းချွမ်က ရေညှိလုံးလေးကို သယ်သယ်သွားရတော့တယ်။ နှာခေါင်းသွေးယိုလာရင် ရေညှိလုံးလေးနဲ့ နှာခေါင်းဝမှာပိတ်လိုက်၊ သူတို့ပြီးတဲ့အထိ ထိုင်စောင့်လိုက်၊ ပြီးမှ မနက်စာစားဖို့ ဝင်ခေါ်လိုက် လုပ်ရတော့တယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က သူတို့နောက်မှာ ဒီလို လူတစ်ယောက် ကန့်လန့်လိုက်နေတာ သဘောမကျပေမယ့် ရှောင်အမ်းချွမ်က သဘောကောင်းပြီး ကြင်နာတတ်တယ်။ သူက တောထဲကနေ ဟင်းခတ်အသစ်ကိုတွေ့တိုင်း သူတို့ကို အကောင်းဆုံးနဲ့ အများဆုံး ခွဲဝေပေးလေ့ရှိတယ်။ သူက ဒီဟာက သူ့ကိုစောင့်ရှောက်ကာကွယ်ပေးလို့ ပေးတဲ့ အဖိုးအခလို့ပြောလို့ ကျိုးယွင်ရှန့် ရယ်မောရသေးတယ်။
နောက်ပိုင်းအချိန်မှာ ရှောင်အမ်းချွမ်က မျိုးနွယ်စုထဲက အမသတ္တဝါအုပ်စုနဲ့ အတူပူးတွဲပြီး အသီးအနှံရှာတာမလုပ်တော့ဘဲ တစ်ယောက်တည်း ခွဲခွဲသွားတတ်တယ်။ ပြန်လာတော့လည်း တစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ သူ့အပြုအမူနဲ့ပတ်သက်ပြီး မျိုးနွယ်စုက သတိပြုမိလာကြတယ်။ မကြာခင်မှာ သူတို့မျိုးနွယ်စုနဲ့အနီးမှာ လှပတဲ့အမသတ္တဝါနဲ့ သူ့မိတ်ဖက်ခြင်္သေ့ကြီးတို့ နေထိုင်နေကြတယ်ဆိုတာ အားလုံးသိရှိသွားကြတယ်။
အမသတ္တဝါရဲ့ ချောမောလှပတဲ့အသားအရေနဲ့ မျက်နှာကို သတိရလိုက်တော့ မျိုးနွယ်စုထဲကအထီးတွေက ချက်ချင်းလှုပ်ရှားကြတော့တယ်။ သူတို့က ရှာမန်ရဲ့သား အက်ဒီ့ကိုရှာပြီး ရှောင်အမ်းချွမ်ကိုဖမ်းလို့ တန်ဆာခံအဖြစ်မျှားဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ အက်ဒီက ဒီအထီးတွေမနာလိုဖြစ်ပြီး ရူးသွပ်လုလုဖြစ်နေတာကို မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက မျိုးနွယ်စုစည်းမျဉ်းကိုဆန့်ကျင်တဲ့ ရှောင်အမ်းချွမ်ကို ပညာပေးချင်လို့ တုံ့ဆိုင်းခြင်းမရှိ လက်ခံလိုက်တယ်။
အဲ့ဒီမနက်က ရှောင်အမ်းချွမ်က သူတို့ကိုလာတွေ့ဖို့ ပျက်ကွက်နေတယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က ရာသီဥတုအခြေအနေကိုကြည့်ပြီး မြစ်ကမ်းနားမှာငါးဖမ်းဖို့ ကျောက်ရွှမ်ကိုခေါ်သွားဖို့ စီစဉ်လိုက်တယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က သားရေစလေးတစ်ခုကိုပဲ ခါးအောက်ပိုင်းမှာပတ်ထားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးက ဗလာပဲထားတယ်။ ဒီအဝတ်ပိုင်းလေးက တိုနေလို့ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း ဖြူဖွေးလုံးဝန်းတဲ့ တင်ပါးလေးအောက်ပိုင်းကို လှစ်ခနဲ လှစ်ခနဲ ပေါ်သွားစေတယ်။ ကျောက်ရွှမ်က ကျိုးယွင်ရှန့်နောက်ကနေ လိုက်လာရင်း ဒီပေါ်ပေါ်လာတဲ့ တင်ပါးဖြူဖြူလေးကိုစိုက်ကြည့်ပြီး အပြည့်အဝကို မျက်စိအစာကျွေးနေတော့တယ်။
လမ်းတစ်ဝက်ပဲရောက်သေးတယ်၊ ကျောက်ရွှမ်က မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ သူ့ချစ်သူလေးကို သစ်ပင်မှာဖိကပ်ပြီး တင်ပါးဖြူဖြူလေးကြား သူ့ရဲ့ကြီးမားတဲ့လှံတံကြီးနဲ့ ထိုးသွင်းဆောင့်ချပြီး ဆာလောင်မှုကို ဖြည့်တင်းနေတော့တယ်။ သူ့မျိုးရည်တွေက ကောင်လေးကိုယ်ထဲ စီးကျနေတယ်။ ဒီမနက်ခင်းလေးကမှ ချစ်တင်းနှောထားလို့ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့တွင်းဝလေးက နူးညံ့ပြီး စိုစွတ်လို့နေတယ်။ ဒါကြောင့် ခြင်္သေ့ကြီးရဲ့လိင်တံက အထဲကို ချောချောမွေ့မွေ့ပိုဝင်နိုင်ပြီး တစွပ်စွပ်အသံနဲ့ ပိုမိုစုပ်ယူနေနိုင်တော့တယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က အခြေအနေကို ချက်ချင်းရိပ်မိပြီး သူ့ရှေ့ကပင်စည်ကို လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ပြီး တင်ပါးကိုနောက်ပစ်လို့ ခြင်္သေ့ကြီးရဲ့ထိုးသွင်းချက်နဲ့ ဟန်ချက်ညီအောင်လုပ်ရင်း ညည်းညူလိုက်တယ်။
ကျောက်ရွှမ်က ချစ်သူလေးရဲ့လည်ကုတ်နားမှာ ပြင်းထန်တဲ့ထွက်သက်ကို ရှိုက်ထုတ်ရင်း သူ့မျက်ဝန်းတွေက ကောင်းလွန်းတဲ့ခံစားချက်ကြောင့် ရဲရဲနီနေတယ်။ ဒီလို ချစ်ရနံ့တွေထုံမွှမ်းနေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ရုတ်တရက် လေတိုးသံတချို့က ဖျက်ဆီးလိုက်တယ်။ အန္တရာယ်အငွေ့အသက်ကို ခံစားလိုက်ရလို့ ကျောက်ရွှမ်က ချက်ချင်း သူ့လှံတံကို တွင်းထဲကဆွဲထုတ်ပြီး သူ့ချစ်သူလေးရဲ့မြင်ကွင်းကို ကြီးမားတဲ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ ကွယ်ထားလိုက်တယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က ခြင်္သေ့ကြီးဆွဲတင်ထားတဲ့ သူ့ခါးဝတ်ကို ပြန်ဆွဲချလိုက်ပြီး သူ့လိင်တံကစိမ့်ထွက်နေတဲ့ စေးကပ်ကပ်အရည်ကို ထိလိုက်တယ်။ သူက အထွတ်အထိပ်ရောက်ခါနီးပြီဆိုတာ သိတယ်။ ဒီအချိန် အနှောင့်အယှက်ပေးခံလိုက်ရလို့ သူ့ကိုယ်ရောစိတ်ပါ သည်းခံမှုတွေပျောက်ပြီး အရမ်းကိုဒေါသထွက်သွားတယ်။
ကျောက်ရွှမ်က ပိုတောင်ဒေါသထွက်သေးတယ်။ ဒါကြောင့် သူက ခေါင်းမော့ပြီး ဟိန်းဟောက်လိုက်တယ်။ သူ့ဟိန်းသံကြောင့် သားရိုင်းတိရစ္ဆာန်နဲ့ငှက်တွေ ကြောက်လန့်တကြား ပျံပြေးကုန်ကြတယ်။ မကြာခင် သူတို့ဆီကို ဝိုင်းလာတဲ့ မျိုးနွယ်စုတွေကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
သားရဲလူသား အထီးသတ္တဝါတွေက သစ်ပင်ကြီးတွေရဲ့နောက်မှာ ပုန်းကွယ်ပြီး အဆိပ်သုတ်လိမ်းထားတဲ့လက်နက်တွေနဲ့ ချိန်ရွယ်ထားကြတယ်။ သူတို့ကိုဝန်းရံထားတဲ့ သားရဲလူသားတွေရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက လောဘရမ္မက်တွေနဲ့ပြည့်နေပြီး တောက်ပြောင်လို့နေတယ်။
========================
YOU ARE READING
ဗီလိန်ချစ်သူ (completed) (Arc_8,10,15,Extra_1,2,4) (MM Translation)
RomanceArc _ 8, 10, 15 Extra_ 1,2,4 Total _ 6 Arcs Title: Quickly Wear the Face of the Devil အက်ဥ္းခ်ဳပ္ - ထိပ္တန္းဟက္ကာတစ္ေယာက္ကိုဘဝမ်ားစြာျပန္လည္ေမြးဖြားဖုိ႕ Lod God System ကေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ကမာၻႀကီးအဆုံးသတ္သြားေတာ့ အရာအားလံုးက ပ်က္စီးသြားျပီး ဝမ္းနည္းစရာ...
