FOD _Extra 4_ Chapter (19) _Honeymoon on Beast-man Planet
ေရွာင္အမ္းခြ်မ္ သည္ ဒိုင္နုိေဆာ၏ အသားတစ္ႀကီးကို ရဖို႕ ေန႕တဝက္ႀကာေအာင္ ျဖတ္ေတာက္ေနရသည္။ ဒိုင္နုိေဆာ အေရျပားက ထူထဲမာေက်ာလြန္းလုိ႕ ဓါးတုိးဖို႕ေတာင္ ခက္ခဲလွသည္။ အေရးျပားကို လွီးဖို႕ ခက္ခက္ခဲခဲလုပ္ေနရတာကို ျမင္ေတာ့ ဘုိင္က ေရွာင္အမ္းခြ်မ္ သနားျပီး သူ႕ရဲ႕ထက္ရွတဲ့ သြားစြယ္ေတြနဲ႕ အသားကို ထိုးစိုက္ေပးလိုက္မွ ေရွာင္အမ္းခြ်မ္ က အသားကို လွီးယူနုိ္င္ေတာ့သည္။
ေရွာင္အမ္းခြ်မ္ က စိတ္ေက်နပ္စြာျဖင့္ အသားေတြကို အိတ္ထဲ ထည့္လိုက္ၿပီးျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခြန္း၏အရိပ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။
"နတ္ဘုရားေလး.... ခင္ဗ်ား သူ႔ကို ဒီအတိုင္းပဲ လႊတ္လိုက္တာလား၊ ခင္ဗ်ားသူ႕ကို ပညာမေပးေတာ့ဘူးလား "
ေရွာင္အမ္းခြ်မ္ က မည္သူ႔ကိုမွ မသတ္ျဖတ္ခ်င္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕အားလံုးကို ခြန္းက အဆိပ္ခတ္ဖုိ႕ႀကိဳးစားတဲ့အတြက္ ေရွာင္အမ္းခြ်မ္ က ခြန္းကို ခြင့္မလႊတ္နိုင္ပါ။ နတ္ဘုရားေလးက သူ႕ကို တားထားသျဖင့္ သူက ဘာမွမလုပ္ေပမယ့္ နတ္ဘုရားေလးက ခြန္းကို ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္း မျပဳလုပ္႐ုံမက သူ႕ကို သတၱမဆင့္ စစ္သည္ေတာ္ျဖစ္ေစရန္ ကူညီေပးခဲ့ေသးသည္။ ဒါက ပံုမွန္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။
" ငါသူ႕ကို သင္ခန္းစာေပးေနတာ ႀကာေနျပီ။ ဒါကို မငး္ေနာက္က်မွ သိလိမ့္မယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေခါင္းကို ေျမေပၚျပဳတ္က်ေအာင္ ခုတ္ျဖတ္လိုက္တယ္ဆိုတာ အေကာင္းဆံုးသင္ခန္းစားေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့အရာက တဖက္သားကို တိမ္ေပၚတင္ေပးလိုက္ျပီး သူတုိ႕ အရိုးေတြ တေခ်ာင္းျခင္း ခ်ိဳးပစ္ျပီး တျမည့္ျမည့္နဲ႕ေသဆံုးေစတာပဲ.... "
က်ိဳးယြင္ရွန္႕၏ မ်က္လုံးမ်ားၿပဳံးေနျပီး နူးညံ့စြာေျပာလိုက္ေပမယ့္ ေရွာင္အမ္းခြ်မ္က သူ႕အသံကိုႀကားေတာ့ တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။
သူက ခြန္းကို ဘယ္လိုအျပစ္ေပးေနတာလဲဆုိတာ စဥ္းစားခ်ိန္မရေအာင္ကို နတ္ဘုရားလူငယ္က သူ႕ကို အလုပ္ေတြ ခုိင္းထားေတာ့သည္။ သူျဖတ္ေတာက္ယူထားသည့္အသားတစ္ႀကီး 7ခုအတြက္ ရွစ္ရာဂရမ္ ေသာ ဆားကို ဘယ္ကေန ရယူရမွာလဲ ဆိုတာ ေတြးျပီး ေခါင္းေျခာက္ေနသည္။
"မင္းမွာ ဆားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားစားစားရွိသလဲ...၊"
က်ိဳးယြင္ရွန္႕သည္ သူ႕လက္ကိုလႊဲလိုက္ျပီး လိုအပ္သမွ် ဆားကို ထုတ္ေပးလုိက္သည္။
"ငါတို႕မွာ ဆားလံုလံုေလာက္ေလာက္ရွိပါတယ္။ မင္းစိတ္ႀကိဳက္သံုးပါ"
ခြန္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယခုသူတို႕ အသုံးျပဳရန္ ေကာင္းမြန္ေသာအရာမ်ားစြာ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ေရွာင္အမ္းခြ်မ္သည္ ေမးခြန္းမ်ားမ်ားမေမးေတာ့ပဲ လက္ကို ဆုပ္ျပီးေျပာလိုက္သည္။
" ေကာင္းၿပီ၊ ငါတို႔အသားေတြရဲ႕တစ္ဝက္ကို အသားဆားနယ္ လုပ္ထားမယ္။ က်န္ တစ္ဝက္ကိုေဘကြန္လုပ္ဖို႕အတြက္ ခ်ိတ္ဆြဲထားလို႕ရတယ္။ ငါျပန္သြားျပီး ေဘကြန္ အသားေျခာက္လုပ္ဖုိ႕ ႀကပ္တင္အထူးမီးဖိုတစ္ခုေဆာက္လိုက္မယ္။ "
ဘိုင္ရဲ႕ေခါင္းက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ ေမာ့လာသည္။ ကီလိုဂရမ္ရာႏွင့္္ ခ်ီေသာေဘကြန္ႏွင့္ လက္ျဖင့္လုပ္ေသာ မီးေသြးမ်ားေၾကာင့္ ေဆာင္းရာသီတြင္ သူတို႔သည္ေဘးကင္းစြာ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္နိုင္လိမ့္မည္။
--------------------
တစ္ေန႔မွာေရွာင္အမ္းခြ်မ္ က နတ္ဘုရားေလးအတြက္ ငါးမန္းအေရခြံနဲ႕ ေဘာင္းဘီတစ္ထည္ခ်ဳပ္ေပးေနသည္။ ဘိုင္က သူ႕ေဘးမွာ လဲေလ်ာင္းျပီးေနပူဆာလွႈံေနရင္း ပ်င္းပ်င္းနဲ႕ အျမီးကို လႈပ္ကစားရင္း တခါတေလ သူ႕ခ်စ္ခ်စ္ရဲ႕တင္ပါးေတြကို အသာေလး ထိေနသည္။
ေက်ာက္ရႊမ္ သည္ သူ႕ခ်စ္သူကို ေပြ႕ဖက္ျပီး သစ္လံုးအိ္မ္ထက္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ေႏြ ဦး ရာသီသည္ မိတ္လိုက္ျခင္းအဓိက ုျပဳလုပ္သည့္ ရာသီျဖစ္ေသာေႀကာင့္ သူ႕ကိုယ္သူ မထိန္းခ်ုပ္နုိင္ပဲ ညက အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူ႕ခ်စ္သူနွင့္ ခ်စ္တင္းေနွာခဲ့ႀကသည္။ ေနာက္ဆံုးသူ႕ခ်စ္သူေလးက ေအာ္ဟစ္ရလြန္းလို႕ အသံေတာင္ေပ်ာက္ျပီး ေျခနွစ္ေခ်ာင္းလံုးက လံုးလံုးေစ့ခြင့္မရပဲ သူ႕ကို စိတ္တုိင္းက် ခ်စ္တင္းေနွာေစေတာ့သည္။ အခု မနက္ပိုင္းေရာက္တဲ့အထိ သူတို႕ ကိုယ္က တြယ္ဆက္ေနျပီး ေက်ာက္ရႊမ္၏လိင္တံက က်ိဳးယြင္ရွန္႕၏ အေနာက္ေပါက္ေလးထဲ ထည့္သြင္းလ်က္ ရွိေနသည္။ အိမ္ေလး၏ ႀကမ္းျပင္ေပၚတြင္ သူတုိ႕ ပန္းထုတ္ထားသည့္ အျဖဴရည္မ်ားစြာ ပက္ျဖန္းလ်က္ရွိျပီး ျပင္းထန္သည့္ စိမ္းေရႊေရႊအနံ႕က အိ္မ္ထဲ လြင့္ပ်ံ႕လို႕ေနသည္။ ဒီအနံ႕က ေတာ္ေတာ္နွင့္ ေပ်ာက္နုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
ေက်ာက္ရႊမ္သည္ ပူေႏြးေသာ သူ႕ခ်စ္သူ၏ အေနာက္ဘက္ တြင္းေလးထဲမွာ သူ႕လိင္တံကို ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ တြင္းေလးက ဟ သြားျပီး ေနာက္တဖန္ တြင္းေလးထဲ သူ႕လိင္တံနွင့္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့ အထဲမွာ အျပည့္ရွိေနသည့္ မ်ိဳးေစ့ရည္မ်ားက အျပင္ကို စီးက်လာခဲ့သည္။ ထိုအရည္မ်ားေၿကာင့္ တြင္းေလးက ပိုေခ်ာေမြ႕လာျပီး လုပ္ရတာပိုေကာင္းလာသလို အနံ႕မ်ားလည္း ပိုျပင္းထန္လာခဲ့သည္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕သည္ ပင္လယ္သမုဒၵရာထဲသို႔ နစ္ျမဳပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရျပီး ျခေသၤ့လည္ဆံေမြးမ်ားကိုဆြဲဆုပ္လိုက္သည္။ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသြင္းအထုတ္လုပ္ျပီးေတာ့ ေက်ာက္ရႊမ္က ခဏနားလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့သူ႕ခ်စ္သူကို ေက်ာေပၚ တင္လိုက္ျပီး ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ ဟိုးအေဝးကို ေျပးထြက္လာခဲ့သည္။
႐ုတ္တရက္မိုက္မဲေသာျခေသၤ့၏ ႀကီးမားသည့္ လိင္တံထြက္ခြာသျဖင့္ က်ိဳးယြင္ရွန္႕သည္ မိမိကိုယ္ထဲက ဗလာက်င္းသြားေသာ ခံစားမႈေၾကာင့္ အံ့အားသင့္သြားသည္။ သူျပန္လွည့္ၾကည့္ေသာအခါ သူတို႔သည္ စခန္းႏွင့္အလြန္ေဝးကြာသည့္ေနရာကို ေရာက္ေနျပီး ဘိုင္နွင့္ ေရွာင္အမ္းခြ်မ္က သူတို႕ကို သတိေတာင္မထားမိပဲ အဝတ္ခ်ဳပ္ေနသည္ကို ေနေရာင္ေအာက္တြင္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ဘာျဖစ္သြားတာလဲ။ ခင္ဗ်ား ဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္ ေဝးေဝးေျပးလာရတာလဲ"
က်ိဳးယြင္ရွန္႕သည္ဥမင္လိႈဏ္ေခါင္းထဲ ဝင္လာျပီး ေျခာက္ေသြ႕ ေသာေနရာတြင္ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ကို ခ်ထားေပးလိုက္သည္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ေမးခြန္းေမးမလို႕ လုပ္ေနတုန္း သူ႕ခ်စ္သူ၏ ႀကီးမားထြားက်ိဳင္းသည့္အရာက သူ႕ကိုယ္ထဲ အရွိန္နွင့္ တုိးဝင္လာသျဖင့္ သူက လည္ဆံေမြးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ညည္းတြားလိုက္သည္။
ေက်ာက္ရႊမ္သည္ ပ်ားရည္တြင္းဝေလးထဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႕ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနတုန္း သူ႕ေရႊေရာင္ အေမြးေတြက အေရာင္ေျပာင္းသြားျပီး အညိဳေရာင္အျဖစ္ကို ေျပာင္းလဲသြားသည္။ သူ႕ကိုယ္က ျခေသၤ့ႀကီးအျဖစ္မွ လူသားအျဖစ္ကို ျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြား ေတာ့သည္။ သူက လူအျဖစ္ေျပာင္းသြားလို႕ကိုယ္ထည္က ေသးသြားေပမယ့္ လိင္တံအရြယ္အစားက ေသးသြားျခင္းမရွိေပ။ နာက်င္ေစေသာအသြင္ေျပာင္းမႈသည္ သူ႕သာယာမႈကို ပိုတိုးလာေစသည္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ဘာျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားျပီး သူ႕ေျခေထာက္ေတြကို ေက်ာက္ရႊမ္ရဲ႕ခါးမွာ ရစ္ပတ္ထားျပီး လိင္တံကို သူ႕ကိုယ္ထဲ ပိုနက္နက္တိုးဝင္လာေစရန္ လုပ္လိုက္သည္။ သူ႕လက္နွစ္ဖက္လံုးက ေက်ာက္ရႊမ္ရဲ႕ေက်ာကို ဖက္တြယ္ထားျပီး သူ႕ကိုယ္ထဲ ထိုးေဖာက္ဝင္လာတာနဲ႕အမွ် သူက ပိုေပ်ာ္လာခဲ့သည္။
ေက်ာက္ရႊမ္က ခ်စ္သူေလးရဲ႕ စိတ္ဝိဥာဥ္ကို ရစ္နြယ္လိုက္ျပီး အထြတ္ထိပ္ကို ေရာက္လို႕ ေက်နပ္စြာညည္းတြားလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့သူ႕ခ်စ္သူကို အသာယာခ်ေပးျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။
"အခ်ိန္ကုန္တာ ျမန္လိုက္တာ။ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း တစ္ႏွစ္ကုန္လြန္သြားၿပီ။ "
က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ထိုလူ၏ အညိဳေရာင္ဆံပင္ကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး ေျပာလိုက္သည္။
"လည္ဆံေမြးမရွိေတာ့မွ ေနလို႕ေကာင္းေတာ့တယ္ "
ေက်ာက္ရႊမ္က ေက်နပ္စြာေျပာလို္သက္သည္။ ျခေသၤ့ႀကီး၏မိုက္မဲမႈေၾကာင့္က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ေက်ာက္ရႊမ္၏ လူ႔ပုံစံကို စူးစမ္းျခင္းမလုပ္လိုက္ရေပ။
"ဒီတစ္ခါ ငါ့ဆံပင္ကို ေ႐ႊေရာင္ဆိုးသင့္လား..."
ေက်ာက္ရႊမ္သည္ သူ႕ခ်စ္သူကိုေပြ႕ဖက္ကာ တိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။ သူဟာ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕ပါးကိုနမ္းရႈပ္ၿပီး ထူးျခားတဲ့မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာစြာ စိုက္ႀကည့္ျပီး နူးညံ့စြာျပံဳးရင္းေျပာလို္က္သည္။
ေက်ာက္ရႊမ္က သူ႕သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲက ျခေသၤ့အေရခြံ ခါးဝတ္ကို ထုတ္ယူျပီး ကိုယ္ကို ပတ္လိုက္သည္။ ဒီခါးဝတ္က ေဆးေရာင္းသည့္ သူက အမွတ္တရ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလုိက္တာ ျဖစ္ျပီး ခပ္တိုတိုသားေရစျဖစ္သည္။ ဒီသားေရစက ေက်ာက္ရႊမ္
၏ ဖြားဖက္ေတာ္ကိုသာ ဖံုးအုပ္ထားနို္င္ျပီး ဝမ္းဗိုက္ႀကြက္သား 8 ခု၊ ေတာင့္တင္းသန္မာသည့္ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတာင့္တင္းသည့္ ေႀကးဝါေရာင္ရင္အုပ္ႀကီးက ျမင္ရသူကို သြားရည္တမွ်ားမွ်ားက်ေစ နုိင္သည္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕သည္ ေက်ာက္ရႊမ္ကို ႀကည့္ျပီး သူ႕ကိုယ္ထဲက ဆာေလာင္လာသလို ခံစားလိုက္ရျပီး သူ႕ခ်စ္သူ ကိုယ္ေပၚ စီးမိုးကာအနမ္း ျပင္းျပင္းေပးလို္က္သည္။ ပထမက ျပန္ရန္ျပင္ေနသည့္စံုတြဲက ေနာက္ထပ္ ႀကမ္းတမ္းသည့္ ခ်စ္တင္းေနွာမႈကို အႀကိမ္မနည္းထပ္လုပ္ မိႀကေတာ့သည္။
"ခင္ဗ်ားျပန္သြားရင္ ဘယ္လိုရွင္းျပမလဲ"
ေက်ာက္႐ႊမ္က သူခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕ ေျပာပုံဆိုပုံကို နားေထာင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ႀကီးမားတဲ့ ျခေသၤ့ပုံစံေပ်ာက္သြားတာကို သတိျပဳမိလိုက္တယ္။ သူက သူ႔ခ်က္သူကို ေက်ာေပၚမွာ ေနာက္ထပ္သယ္ၿပီး မသြားႏိုင္တာ ေတြးမိၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ သူက ဝမ္းနည္းစြာညည္းတြားေနေသာ္လည္း သူ၏ခ်စ္သူကိုျဖဳတ္ခ်ရန္ တြန႔္ဆုတ္ေနသည္။ သူ ခ်စ္ေသာက်ိဳးယြင္ရွန႔္ကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲ တင္၍ သူ၏ ပခုံးေပၚတင္ကာ ေလွ်ာက္လာခဲ့လိုက္သည္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္သည္ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းလုံးဝမရွိပဲ ။ သူ႔ေျခခေထာက္မ်ားကိုဖြင့ ္၍ ေက်ာက္႐ႊမ္
၏လည္ပင္းကို ခြကာ ဟန္ခ်က္ညီရန္ ဆံပင္တိုတိုမ်ားကို လက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သူက ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲေျပာလိုက္သည္။
" ရွင္းျပစရာမလိုပါဘူး၊ အဲဒါကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပဲရွင္းျပလိုက္႐ုံပါပဲ"
မိုက္မဲေသာ ေရွာင္အမ္းခြၽမ္ ၏အေတြးကို ေက်ာက္႐ႊမ္ ျပန္ေတြးမိၿပီး ရယ္ေမာလိုက္သည္။
စခန္းသို႔သူတို႔ျပန္လာသည့္အခါ က်ိဳးယြင္ရွန႔္သည္ စိတ္ေျပာင္းသြားၿပီး ျခေသၤ့ႀကီးကိုစြန႔္ပစ္ကာ ခ်စ္သူ အသစ္ေခၚလာသည္ဟု ထင္ၿပီး ဘိုင္ႏွင့္ ေရွာင္အမ္းခြၽမ္တို႔ကို တုန္လႈပ္သြားေစခဲ့သည္။ ဒီလိုေတြးတာ
အံ့ၾသစရာေတာ့ မဟုတ္ပါ၊ ေက်ာက္႐ႊမ္ ၏ အလြန္ေခ်ာေမာေသာ အသြင္အျပင္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကလည္း ျဖဴေဖြးေနသည္။
ထို႔အျပင္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က မည္သည့္ေယာက္်ားကိုမွ မွီခိုရန္မလိုေၾကာင္း သက္ေသျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ေ႐ႊျခေသၤ့သည္ ခြန္အားႀကီးေနလည္း က်ိဳးယြင္ရွန႔္က T-Rex ကိုတစ္စကၠန႔္အတြင္းသတ္ပစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ။
တကယ္ေတာ့ ေက်ာက္႐ႊမ္တြက္တာ မွားသြားတာပါ။ သူ႔ခ်စ္သူေရွ႕ေမွာက္မွာ အရာအားလုံးကို ကာကြယ္ေပးတဲ့ သူရဲေကာင္းဂုဏ္ကိုျပဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့တာေၾကာင့္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူ႔ထက္ အားနည္းပါတယ္လို႔ တဖက္သားကို အထင္မွားေစသြားတာပဲျဖစ္သည္။
"ဒါက ႐ႊမ္ ပါပဲ။ မ်က္ႏွာျဖဴနည္းနည္းျဖစ္ေနတာပဲ ရွိတာပါ။ "
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ေရွာင္အမ္းခြၽမ္ သူ႔ကို ခ်စ္သူအေပၚ သစၥာမဲ့သည္ဟု ထင္သည္ကို ေျဖရွင္းကာ သူ႔ခင္ပြန္းကို သစ္လုံးအိမ္ေပၚ ေခၚလာလိုက္သည္။
ေရွာင္အမ္းခြၽမ္ ကမယုံဘူး ။ သူက အမီလိုက္ၿပီး အနီးကပ္ၾကည့္ခ်င္သည္။ တိရစာၦန္မ်ားသည္ သူတို႔၏ရနံ႔ႏွင့္ တစ္ ဦး ကို တစ္ ဦး ခြဲျခားႏိုင္သည္။ လွပေသာလူသားကိုျမင္ေသာအခါ သူသည္ သားရဲ၏ဘုရင္ျဖစ္သည္ကို သိလိုက္သည္။ သူ၏ရနံ႔ကို မမွားႏိုင္ပါ၊ ေလထဲမွထြက္ေပၚလာေသာဖိအားသည္လည္း တူညီေနသည္။ ဒီလူက
ျခေသၤ့ႀကီးလား။
ေရွာင္အမ္းခြၽမ္ က ဘိုင္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက သစ္လုံးအိမ္ေပၚကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေအာ္ေမးလိုက္သည။္
"ဘုရားဘုရား၊ နတ္ဘုရားေလး...သူက ျခေသၤ့ႀကီးလား။ သူ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လူသားျဖစ္လာခဲ့တာလဲ။ သူက ေရွးဦးသားရဲလား...?"
" သူက သစ္ေတာထဲမွာ သစ္ျမစ္ကို စားခဲ့တာ။ ဘယ္လိုျဖစ္သြားတယ္ မသိေပမယ့္ သူ ႐ုတ္တရက္ပုံစံေျပာင္းသြားတာပဲ.... "
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ကျပတင္းေပါက္တစ္ခုဖြင့္ၿပီးၿပဳံးရင္းေျဖလိုက္သည္။
ေရွာင္အမ္းခြၽမ္ က သူေျပာတာကို ယုံၾကည္သြားၿပီး သူ႔မ်က္လုံးမ်ားေတာက္ပလာသည္။
"ဒီစကားဝိုင္းက တကယ္ တန္ဖိုးရွိတယ္။ အဲ့ဒီျမက္က အသြင္ေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့ ျမက္ျဖစ္ၿပီး သတၱဝါမ်ားႏွင့္ သားရဲတိရစာၦန္မ်ားအတြက္ လူအသြင္ေျပာင္းႏိုင္တဲ့ alchemic ျမက္ပင္ျဖစ္လိမ့္မည္!"
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ေရွာင္အမ္းခြၽမ္ ေျပာတာကို ၾကားၿပီးေနာက္ ရယ္ခ်င္တာကို ေအာင့္ထားရလို႔ နံ႐ိုးေတြေတာင္ ေအာင့္လာတယ္။
ဒီကေလးက ဒီကိုေျပာင္းေ႐ႊ႕မလာခင္မွာ ဝတၳဳအမ်ားႀကီး ဖတ္ၿပီး
စိတ္ကူးယဥ္ေနက်ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က မီးေသြးတစ္တုံးကို ေကာက္ၿပီး ေက်ာက္တုံးႀကီးေပၚမွာ ျမက္ပင္တစ္ပင္ကို ဆြဲျပၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ၾကည့္....ဒီလို ျမက္ပင္ပုံပဲ။ ျပန္သြားရွာၾကည့္ လိုက္စမ္းပါ။ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ေတာအုပ္ေတြဘက္ မွာလည္းရွိတယ္"
ေရွာင္အမ္းခြၽမ္ က ေက်ာက္တုံးကိုေကာက္ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။ အနက္ေရာင္မ်ဥ္းေၾကာင္းေလးေပၚမွာ အ႐ြက္ပုံ သုံး႐ြက္ဆြဲထားသည္။ ဒီဟာက ပန္းပင္ပုံလား။ ဘာလားပဲ။ ဒီလို ႐ိုးတံနဲ႔အ႐ြက္ေလးပဲ ဆြဲထားတာအရ ဒီေတာအုပ္ရဲ႕ 80 % ေလာက္က ဒီလိုအပင္ေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား။ ဆြဲထားတဲ့ လက္ရာက ဘာႀကီးတုန္း၊ မူႀကိဳေက်ာင္းက ကေလးေတြဆြဲတာေတာင္ ဒီထက္လွႏိုင္ေသးတယ္။
ေရွာင္အမ္းခြၽမ္သည္ ေမးခြန္းမ်ားထပ္ေမးရန္စိတ္ကူးခဲ့ေပမယ့္ ျခေသၤ့ႀကီး ၏တင္းက်ပ္ၿပီး မသက္မသာပုံစံျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ နတ္ဘုရားေလးက မည္သည့္စနစ္တက်ပညာေရးကိုမွ မရရွိခဲ့တာေၾကာင့္ သူက လြယ္ကူတဲ့ ပုံေလးကိုပဲ ဆြဲျပလိုက္တာျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူလည္း နတ္ဘုရားေလးကို ဒီထပ္ပိုမေတာင္းဆိုသင့္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးလိုက္မိသည္။
သူက ေက်ာက္ခဲေတြကိုပြတ္သပ္ၿပီး ဘိုင္ ကိုစိတ္လႈပ္ရွားစြာ ၾကည့္ရင္းေျပာ လိုက္သည္။
" မင္း စိတ္ေအးေအးထားပါ။ ငါ အသြင္ေျပာင္းေစတဲ့ျမက္ပင္ကိုရွာေဖြၿပီး မင္းကို လူသားျဖစ္လာဖို႔ ကူညီလိမ့္မယ္"
ေရွးဦးသတၱဝါမ်ားသည္ သူတို႔အသိစိတ္ကို ေမ့ေပ်ာက္ေစ႐ုံသာမက သားရဲကဲ့သို႔တူညီေသာ ဘ၀ တြင္ေနထိုင္ႏိုင္ၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔သက္တမ္းက အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္သာရွိသည္။ ဘိုင္ ေသဆုံးတာကိုသူ မၾကည့္ရက္ပါ။ ဒါဆိုသူတစ္ေယာက္တည္း ႐ူးသြပ္သြားႏိုင္သည္။
ဘိုင္က ေခါင္း ၿငိမ့္လိုက္ၿပီး ေရွာင္အမ္းခြၽမ္၏လက္ကို လွ်ာေႏြးေႏြးေလးႏွင့္ လ်က္လိုက္သည္။ လူႏွင့္သားရဲသည္ တစ္ေယာက္ကို တေယာက္ဖက္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို႔ ျပည့္ေနသည္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ေအာက္က စုံတြဲကို သစ္ပင္ေပၚကေန ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္သည္။ သူက လိမ္မေျပာေပ။ ေက်ာက္႐ႊမ္က အသြင္ေျပာင္းျမက္ကို မစားခဲ့ေပမယ့္ ဒီၿဂိဳလ္က ျမက္ေတြက အသြင္ေျပာင္းႏိုင္တဲ့ အစြမ္းရွိတာေၾကာင့္ ပထမဆုံး အမ်ိဳးသမီးက လူသားအျဖစ္ကို အသြင္ေျပာင္းလဲလာႏိုင္ခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အျခားသားရဲေတြက သူတို႔ရဲ႕ အစြမ္းနဲ႔ လူသားအျဖစ္ကို ေျပာင္းလဲလာႏိုင္လို႔ အသြင္ေျပာင္းျမက္ကို မွီခိုတာ ပိုပိုနည္းလာၿပီး ေနာက္ဆုံး ဒီျမက္အေၾကာင္းကို ေမ့ေလ်ာ့သြားၾကတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဒီသားရဲၿဂိဳလ္ကို လာေတာ့ ခရီးသြားလက္ကမ္းစာေစာင္ ထဲမွာ ဒီျမက္အေၾကာင္းကို ရွင္းျပထားတာကို ေတြ႕ခဲ့ဖူးတယ္။ သူက ဒီေရွးဦးလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဘဝကို ဝင္စြတ္ဖက္ျခင္းမလုပ္ခ်င္ေပမယ့္ ေရွာင္အမ္းခြၽမ္ကို လိုသေလာက္ပဲ လမ္းၫႊန္ေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေရွာင္အမ္းခြၽမ္က တိုင္းရင္းေဆးနားလည္တဲ့သူျဖစ္လို႔ သူ႔ဖာသာ ရွာေဖြစမ္းသပ္ရင္ မၾကာခင္ အသြင္ေျပာင္းျမက္ကို ေတြ႕ႏိုင္ေလာက္ တယ္။ သူ႔မသိစိတ္လမ္းၫႊန္မႈနဲ႔ သူ႔ဖာသာ အဲ့ဒီျမက္ကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္သင့္သည္။
"ဒါက သူတို႔အတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ခြဲခြာျခင္း လက္ေဆာင္တစ္ခုပါ။ ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုထင္သလဲ"
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ေနာက္လွည့္ကာ သူ႔ခင္ပြန္းရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္ကို ေမးျမန္းလိုက္သည္။ ေက်ာက္႐ႊမ္က သူ႔ေနာက္ကေန ဖက္ထားၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
" ႏႈတ္ဆက္ျခင္း လက္ေဆာင္လား၊ ငါတို႔ ထြက္သြားၾကေတာ့မလား"
သူ မထြက္ခြာခ်င္ဘူး။ ဒီမွာ ဘဝက စိတ္ေအးလက္ေအးနဲ႔ အဆင္ေျပတယ္။ အေရးအႀကီးဆုံးကေတာ့ သူဟာ အခ်စ္ဆုံးသူနဲ႕ အခ်ိန္မေ႐ြး၊ ေနရာမေ႐ြးအတူတကြ ခ်စ္တင္းေနွာေနနုိင္လုိ႕ျဖစ္တယ္။
"အခု ထြက္မသြားပဲ ဆက္ေနျဖစ္ရင္၊ အခ်ိန္၊ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းတဲ့ တိက်တဲ့ၾသဒီနိတ္ေတြနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ ေနာက္ထပ္ ၄-၅ ႏွစ္ေလာက္ၾကာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ႀကာတဲ့ ဟန္းနီးမြန္းျပီးရင္ ခင္ဗ်ားလည္း ေက်နပ္သင့္ျပီ...."
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ခ်စ္သူရဲ႕ဆံပင္ကိုသာဖြေနျပီး သူ မေပ်ာ္ရႊင္တာကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ ေက်ာက္ရႊမ္က ျခေသၤ့အသြင္ေျပာင္းနုိင္တဲ့ ေဆးကို ထပ္ဝယ္လို႕မရတာကို တကယ္မုန္းေနသည္။ သူ႕ခ်စ္ခ်စ္ေလး စိတ္ေက်နပ္ဖို႕ သူ႕ဆံပင္ေတြကို ကိုင္ခ်င္သေလာက္ကိုင္ဖို႕ ခြင့္ျပဳထားလိုက္သည္။ သူ႕နူတ္ခမ္းေတြကေတာ့ ခ်စ္သူေလးရဲ႕ လည္ပင္းကို လ်က္လိုက္စုပ္လိုက္နဲ႕ အလုပ္မ်ားေနသည္။
ခင္ပြန္းသည္နွစ္ဦး ေပ်ာ္ရႊင္စြာစကားေျပာေနစဥ္ ေရွာင္အမ္းခြ်မ္က ဘုိင္ကို ေခၚျပီး ေတာထဲကို အသြင္ေျပာင္းျမက္္ရွာဖုိ႕ လာခဲ့သည္။ အေရွ႕ပိုင္းသစ္ေတာတြင္အေျခခ်ရန္ ေတာဘုရင္ေနာက္ကို ႔လိုက္လာသည့္ လမ္းတြင္ေတြ႕သည့္ ေရးေနာ့နယ္မွာ ေရာက္လာသည့္
ေရွးဦးသားရဲသတၱဝါမ်ားကို အလ်င္အျမန္အသိေပးခဲ့သည္။ သားရဲတစ္ဒါဇင္ေက်ာ္က ေရွာင္အမ္းခြ်မ္ကို ကူညီရန္ ေန႕စဥ္ေရာက္ရွိလာႀကသည္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္စစ္ေဆးေပးဖုိ႕ ေန႕တုိင္းျမက္ပင္မ်ားစြာကို ယူလာေပးႀကသည္။ ေရွာင္အမ္းခြ်မ္လည္း အခမဲ့ ေဆးကုသခန္းဖြင့္ျပီး ေရွးဦးသားရဲမ်ားု၏ ေသြးခုန္နႈန္းနွင့္ အရိုးမ်ားကို ေလ့လာ စစ္ေဆးေပးျပီး လူပံုစံကို မေျပာင္းနုိ္င္သည့္ အေႀကာင္းရင္းကို ရွာေဖြေနသည္။
ဒါေႀကာင့္ မူလကတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေသာ သူတို႕ စခန္းသည္ အလြန္စည္ကားလာခဲ့သည္။ လူအသြင္ကို ေျပာင္းလဲနုိင္သည့္ ျမက္အေႀကာင္း သတင္းပ်ံ႕သြားေသာေႀကာင့္ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ေရွးဦးသားရဲ သတၱဝါမ်ား ေန႔တိုင္းထြက္လာၾကၿပီး အနီးနားတြင္ စခန္းခ် ေနထိုင္လာႀကသည္။ ဒါေၿကာင့္ အေရွ႕ဘက္ ေတာအုပ္တြင္ အင္အားႀကီး ေရွးဦးသားရဲမ်ား၏ နယ္ေျမျဖစ္လာႀကျပီး ဘယ္လူမ်ိဳးစုမွ ဒီေတာအုပ္ထဲမွာ အမဲမလိုက္ဝံ့ႀကေတာ့ေပ။ ဒီေတာရဲ႕ ဘုရင္က ဒိုင္နိုေဆာကိုေတာင္ အလြယ္အနုိင္ယူနုိ္င္ေသာေႀကာင့္
အေရွ႕ပိုင္းသစ္ေတာသည္ ေရးေနာ့ အႏြယ္ႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အင္အားျဖစ္လာသည္။
=================
FOD _Extra 4_ Chapter (19) _Honeymoon on Beast-man Planet
ရှောင်အမ်းချွမ် သည် ဒိုင်နိုဆော၏ အသားတစ်ကြီးကို ရဖို့ နေ့တဝက်ကြာအောင် ဖြတ်တောက်နေရသည်။ ဒိုင်နိုဆော အရေပြားက ထူထဲမာကျောလွန်းလို့ ဓါးတိုးဖို့တောင် ခက်ခဲလှသည်။ အရေးပြားကို လှီးဖို့ ခက်ခက်ခဲခဲလုပ်နေရတာကို မြင်တော့ ဘိုင်က ရှောင်အမ်းချွမ် သနားပြီး သူ့ရဲ့ထက်ရှတဲ့ သွားစွယ်တွေနဲ့ အသားကို ထိုးစိုက်ပေးလိုက်မှ ရှောင်အမ်းချွမ် က အသားကို လှီးယူနိုင်တော့သည်။
ရှောင်အမ်းချွမ် က စိတ်ကျေနပ်စွာဖြင့် အသားတွေကို အိတ်ထဲ ထည့်လိုက်ပြီးပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ခွန်း၏အရိပ် ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို တွေ့ခဲ့ရသည်။
"နတ်ဘုရားလေး.... ခင်ဗျား သူ့ကို ဒီအတိုင်းပဲ လွှတ်လိုက်တာလား၊ ခင်ဗျားသူ့ကို ပညာမပေးတော့ဘူးလား "
ရှောင်အမ်းချွမ် က မည်သူ့ကိုမှ မသတ်ဖြတ်ချင်ပါ။ ဒါပေမယ့် သူတို့အားလုံးကို ခွန်းက အဆိပ်ခတ်ဖို့ကြိုးစားတဲ့အတွက် ရှောင်အမ်းချွမ် က ခွန်းကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်ပါ။ နတ်ဘုရားလေးက သူ့ကို တားထားသဖြင့် သူက ဘာမှမလုပ်ပေမယ့် နတ်ဘုရားလေးက ခွန်းကို ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း မပြုလုပ်ရုံမက သူ့ကို သတ္တမဆင့် စစ်သည်တော်ဖြစ်စေရန် ကူညီပေးခဲ့သေးသည်။ ဒါက ပုံမှန်တော့ မဟုတ်ပေ။
" ငါသူ့ကို သင်ခန်းစာပေးနေတာ ကြာနေပြီ။ ဒါကို မင်းနောက်ကျမှ သိလိမ့်မယ်။ လူတစ်ယောက်ရဲ့ခေါင်းကို မြေပေါ်ပြုတ်ကျအောင် ခုတ်ဖြတ်လိုက်တယ်ဆိုတာ အကောင်းဆုံးသင်ခန်းစားပေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ပိုပျော်စရာကောင်းတဲ့အရာက တဖက်သားကို တိမ်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပြီး သူတို့ အရိုးတွေ တချောင်းခြင်း ချိုးပစ်ပြီး တမြည့်မြည့်နဲ့သေဆုံးစေတာပဲ.... "
ကျိုးယွင်ရှန့်၏ မျက်လုံးများပြုံးနေပြီး နူးညံ့စွာပြောလိုက်ပေမယ့် ရှောင်အမ်းချွမ်က သူ့အသံကိုကြားတော့ တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။
သူက ခွန်းကို ဘယ်လိုအပြစ်ပေးနေတာလဲဆိုတာ စဉ်းစားချိန်မရအောင်ကို နတ်ဘုရားလူငယ်က သူ့ကို အလုပ်တွေ ခိုင်းထားတော့သည်။ သူဖြတ်တောက်ယူထားသည့်အသားတစ်ကြီး 7ခုအတွက် ရှစ်ရာဂရမ် သော ဆားကို ဘယ်ကနေ ရယူရမှာလဲ ဆိုတာ တွေးပြီး ခေါင်းခြောက်နေသည်။
"မင်းမှာ ဆားတွေ ဘယ်လောက်များများစားစားရှိသလဲ...၊"
ကျိုးယွင်ရှန့်သည် သူ့လက်ကိုလွှဲလိုက်ပြီး လိုအပ်သမျှ ဆားကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်။
"ငါတို့မှာ ဆားလုံလုံလောက်လောက်ရှိပါတယ်။ မင်းစိတ်ကြိုက်သုံးပါ"
ခွန်းပျောက်ကွယ်သွားပြီဖြစ်သောကြောင့် ယခုသူတို့ အသုံးပြုရန် ကောင်းမွန်သောအရာများစွာ ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ရှောင်အမ်းချွမ်သည် မေးခွန်းများများမမေးတော့ပဲ လက်ကို ဆုပ်ပြီးပြောလိုက်သည်။
" ကောင်းပြီ၊ ငါတို့အသားတွေရဲ့တစ်ဝက်ကို အသားဆားနယ် လုပ်ထားမယ်။ ကျန် တစ်ဝက်ကိုဘေကွန်လုပ်ဖို့အတွက် ချိတ်ဆွဲထားလို့ရတယ်။ ငါပြန်သွားပြီး ဘေကွန် အသားခြောက်လုပ်ဖို့ ကြပ်တင်အထူးမီးဖိုတစ်ခုဆောက်လိုက်မယ်။ "
ဘိုင်ရဲ့ခေါင်းက မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ မော့လာသည်။ ကီလိုဂရမ်ရာနှင့် ချီသောဘေကွန်နှင့် လက်ဖြင့်လုပ်သော မီးသွေးများကြောင့် ဆောင်းရာသီတွင် သူတို့သည်ဘေးကင်းစွာ အသက်ရှင် ကျန်ရစ်နိုင်လိမ့်မည်။
--------------------
တစ်နေ့မှာရှောင်အမ်းချွမ် က နတ်ဘုရားလေးအတွက် ငါးမန်းအရေခွံနဲ့ ဘောင်းဘီတစ်ထည်ချုပ်ပေးနေသည်။ ဘိုင်က သူ့ဘေးမှာ လဲလျောင်းပြီးနေပူဆာလှှုံနေရင်း ပျင်းပျင်းနဲ့ အမြီးကို လှုပ်ကစားရင်း တခါတလေ သူ့ချစ်ချစ်ရဲ့တင်ပါးတွေကို အသာလေး ထိနေသည်။
ကျောက်ရွှမ် သည် သူ့ချစ်သူကို ပွေ့ဖက်ပြီး သစ်လုံးအိမ်ထက်မှာ အိပ်ပျော်နေသည်။ နွေ ဦး ရာသီသည် မိတ်လိုက်ခြင်းအဓိက ုပြုလုပ်သည့် ရာသီဖြစ်သောကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းချုပ်နိုင်ပဲ ညက အကြိမ်ပေါင်းများစွာ သူ့ချစ်သူနှင့် ချစ်တင်းနှောခဲ့ကြသည်။ နောက်ဆုံးသူ့ချစ်သူလေးက အော်ဟစ်ရလွန်းလို့ အသံတောင်ပျောက်ပြီး ခြေနှစ်ချောင်းလုံးက လုံးလုံးစေ့ခွင့်မရပဲ သူ့ကို စိတ်တိုင်းကျ ချစ်တင်းနှောစေတော့သည်။ အခု မနက်ပိုင်းရောက်တဲ့အထိ သူတို့ ကိုယ်က တွယ်ဆက်နေပြီး ကျောက်ရွှမ်၏လိင်တံက ကျိုးယွင်ရှန့်၏ အနောက်ပေါက်လေးထဲ ထည့်သွင်းလျက် ရှိနေသည်။ အိမ်လေး၏ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် သူတို့ ပန်းထုတ်ထားသည့် အဖြူရည်များစွာ ပက်ဖြန်းလျက်ရှိပြီး ပြင်းထန်သည့် စိမ်းရွှေရွှေအနံ့က အိမ်ထဲ လွင့်ပျံ့လို့နေသည်။ ဒီအနံ့က တော်တော်နှင့် ပျောက်နိုင်တော့မည် မဟုတ်ပေ။
ကျောက်ရွှမ်သည် ပူနွေးသော သူ့ချစ်သူ၏ အနောက်ဘက် တွင်းလေးထဲမှာ သူ့လိင်တံကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ တွင်းလေးက ဟ သွားပြီး နောက်တဖန် တွင်းလေးထဲ သူ့လိင်တံနှင့် ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ အထဲမှာ အပြည့်ရှိနေသည့် မျိုးစေ့ရည်များက အပြင်ကို စီးကျလာခဲ့သည်။ ထိုအရည်များကြောင့် တွင်းလေးက ပိုချောမွေ့လာပြီး လုပ်ရတာပိုကောင်းလာသလို အနံ့များလည်း ပိုပြင်းထန်လာခဲ့သည်။
ကျိုးယွင်ရှန့်သည် ပင်လယ်သမုဒ္ဒရာထဲသို့ နစ်မြုပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ခြင်္သေ့လည်ဆံမွေးများကိုဆွဲဆုပ်လိုက်သည်။ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးတော့ ကျောက်ရွှမ်က ခဏနားလိုက်သည်။ ပြီးတော့သူ့ချစ်သူကို ကျောပေါ် တင်လိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် ဟိုးအဝေးကို ပြေးထွက်လာခဲ့သည်။
ရုတ်တရက်မိုက်မဲသောခြင်္သေ့၏ ကြီးမားသည့် လိင်တံထွက်ခွာသဖြင့် ကျိုးယွင်ရှန့်သည် မိမိကိုယ်ထဲက ဗလာကျင်းသွားသော ခံစားမှုကြောင့် အံ့အားသင့်သွားသည်။ သူပြန်လှည့်ကြည့်သောအခါ သူတို့သည် စခန်းနှင့်အလွန်ဝေးကွာသည့်နေရာကို ရောက်နေပြီး ဘိုင်နှင့် ရှောင်အမ်းချွမ်က သူတို့ကို သတိတောင်မထားမိပဲ အဝတ်ချုပ်နေသည်ကို နေရောင်အောက်တွင် တွေ့လိုက်ရသည်။
"ဘာဖြစ်သွားတာလဲ။ ခင်ဗျား ဘာလို့ဒီလောက်တောင် ဝေးဝေးပြေးလာရတာလဲ"
ကျိုးယွင်ရှန့်သည်ဥမင်လှိုဏ်ခေါင်းထဲ ဝင်လာပြီး ခြောက်သွေ့ သောနေရာတွင် ကျိုးယွင်ရှန့်ကို ချထားပေးလိုက်သည်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က မေးခွန်းမေးမလို့ လုပ်နေတုန်း သူ့ချစ်သူ၏ ကြီးမားထွားကျိုင်းသည့်အရာက သူ့ကိုယ်ထဲ အရှိန်နှင့် တိုးဝင်လာသဖြင့် သူက လည်ဆံမွေးများကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ညည်းတွားလိုက်သည်။
ကျောက်ရွှမ်သည် ပျားရည်တွင်းဝလေးထဲ မြန်မြန်ဆန်ဆန်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတုန်း သူ့ရွှေရောင် အမွေးတွေက အရောင်ပြောင်းသွားပြီး အညိုရောင်အဖြစ်ကို ပြောင်းလဲသွားသည်။ သူ့ကိုယ်က ခြင်္သေ့ကြီးအဖြစ်မှ လူသားအဖြစ်ကို ပြန်လည်ပြောင်းလဲသွား တော့သည်။ သူက လူအဖြစ်ပြောင်းသွားလို့ကိုယ်ထည်က သေးသွားပေမယ့် လိင်တံအရွယ်အစားက သေးသွားခြင်းမရှိပေ။ နာကျင်စေသောအသွင်ပြောင်းမှုသည် သူ့သာယာမှုကို ပိုတိုးလာစေသည်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က ဘာဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာကို သဘောပေါက်သွားပြီး သူ့ခြေထောက်တွေကို ကျောက်ရွှမ်ရဲ့ခါးမှာ ရစ်ပတ်ထားပြီး လိင်တံကို သူ့ကိုယ်ထဲ ပိုနက်နက်တိုးဝင်လာစေရန် လုပ်လိုက်သည်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်လုံးက ကျောက်ရွှမ်ရဲ့ကျောကို ဖက်တွယ်ထားပြီး သူ့ကိုယ်ထဲ ထိုးဖောက်ဝင်လာတာနဲ့အမျှ သူက ပိုပျော်လာခဲ့သည်။
ကျောက်ရွှမ်က ချစ်သူလေးရဲ့ စိတ်ဝိဉာဉ်ကို ရစ်နွယ်လိုက်ပြီး အထွတ်ထိပ်ကို ရောက်လို့ ကျေနပ်စွာညည်းတွားလိုက်သည်။ ပြီးတော့သူ့ချစ်သူကို အသာယာချပေးပြီး ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။
"အချိန်ကုန်တာ မြန်လိုက်တာ။ မျက်စိတမှိတ်အတွင်း တစ်နှစ်ကုန်လွန်သွားပြီ။ "
ကျိုးယွင်ရှန့်က ထိုလူ၏ အညိုရောင်ဆံပင်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"လည်ဆံမွေးမရှိတော့မှ နေလို့ကောင်းတော့တယ် "
ကျောက်ရွှမ်က ကျေနပ်စွာပြောလိုသက်သည်။ ခြင်္သေ့ကြီး၏မိုက်မဲမှုကြောင့်ကျိုးယွင်ရှန့်က ကျောက်ရွှမ်၏ လူ့ပုံစံကို စူးစမ်းခြင်းမလုပ်လိုက်ရပေ။
"ဒီတစ်ခါ ငါ့ဆံပင်ကို ရွှေရောင်ဆိုးသင့်လား..."
ကျောက်ရွှမ်သည် သူ့ချစ်သူကိုပွေ့ဖက်ကာ တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။ သူဟာ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ပါးကိုနမ်းရှုပ်ပြီး ထူးခြားတဲ့မျက်နှာကိုသေချာစွာ စိုက်ကြည့်ပြီး နူးညံ့စွာပြုံးရင်းပြောလိုက်သည်။
ကျောက်ရွှမ်က သူ့သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲက ခြင်္သေ့အရေခွံ ခါးဝတ်ကို ထုတ်ယူပြီး ကိုယ်ကို ပတ်လိုက်သည်။ ဒီခါးဝတ်က ဆေးရောင်းသည့် သူက အမှတ်တရ လက်ဆောင်အဖြစ် ပေးလိုက်တာ ဖြစ်ပြီး ခပ်တိုတိုသားရေစဖြစ်သည်။ ဒီသားရေစက ကျောက်ရွှမ်
၏ ဖွားဖက်တော်ကိုသာ ဖုံးအုပ်ထားနိုင်ပြီး ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သား 8 ခု၊ တောင့်တင်းသန်မာသည့် ပေါင်လုံးကြီးများနှင့် တောင့်တင်းသည့် ကြေးဝါရောင်ရင်အုပ်ကြီးက မြင်ရသူကို သွားရည်တမျှားမျှားကျစေ နိုင်သည်။
ကျိုးယွင်ရှန့်သည် ကျောက်ရွှမ်ကို ကြည့်ပြီး သူ့ကိုယ်ထဲက ဆာလောင်လာသလို ခံစားလိုက်ရပြီး သူ့ချစ်သူ ကိုယ်ပေါ် စီးမိုးကာအနမ်း ပြင်းပြင်းပေးလိုက်သည်။ ပထမက ပြန်ရန်ပြင်နေသည့်စုံတွဲက နောက်ထပ် ကြမ်းတမ်းသည့် ချစ်တင်းနှောမှုကို အကြိမ်မနည်းထပ်လုပ် မိကြတော့သည်။
"ခင်ဗျားပြန်သွားရင် ဘယ်လိုရှင်းပြမလဲ"
ကျောက်ရွှမ်က သူချစ်ရတဲ့သူရဲ့ ပြောပုံဆိုပုံကို နားထောင်ပြီး သူ့ရဲ့ကြီးမားတဲ့ ခြင်္သေ့ပုံစံပျောက်သွားတာကို သတိပြုမိလိုက်တယ်။ သူက သူ့ချက်သူကို ကျောပေါ်မှာ နောက်ထပ်သယ်ပြီး မသွားနိုင်တာ တွေးမိပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။ သူက ဝမ်းနည်းစွာညည်းတွားနေသော်လည်း သူ၏ချစ်သူကိုဖြုတ်ချရန် တွန့်ဆုတ်နေသည်။ သူ ချစ်သောကျိုးယွင်ရှန့်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲ တင်၍ သူ၏ ပခုံးပေါ်တင်ကာ လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ကျိုးယွင်ရှန့်သည် ရှက်ကြောက်ခြင်းလုံးဝမရှိပဲ ။ သူ့ခြေခထောက်များကိုဖွင့ ်၍ ကျောက်ရွှမ်
၏လည်ပင်းကို ခွကာ ဟန်ချက်ညီရန် ဆံပင်တိုတိုများကို လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သူက ရယ်မောလိုက်ပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်ကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲပြောလိုက်သည်။
" ရှင်းပြစရာမလိုပါဘူး၊ အဲဒါကိုပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပဲရှင်းပြလိုက်ရုံပါပဲ"
မိုက်မဲသော ရှောင်အမ်းချွမ် ၏အတွေးကို ကျောက်ရွှမ် ပြန်တွေးမိပြီး ရယ်မောလိုက်သည်။
စခန်းသို့သူတို့ပြန်လာသည့်အခါ ကျိုးယွင်ရှန့်သည် စိတ်ပြောင်းသွားပြီး ခြင်္သေ့ကြီးကိုစွန့်ပစ်ကာ ချစ်သူ အသစ်ခေါ်လာသည်ဟု ထင်ပြီး ဘိုင်နှင့် ရှောင်အမ်းချွမ်တို့ကို တုန်လှုပ်သွားစေခဲ့သည်။ ဒီလိုတွေးတာ
အံ့သြစရာတော့ မဟုတ်ပါ၊ ကျောက်ရွှမ် ၏ အလွန်ချောမောသော အသွင်အပြင်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး သူ့မျက်နှာကလည်း ဖြူဖွေးနေသည်။
ထို့အပြင် ကျိုးယွင်ရှန့်က မည်သည့်ယောက်ျားကိုမှ မှီခိုရန်မလိုကြောင်း သက်သေပြခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ရွှေခြင်္သေ့သည် ခွန်အားကြီးနေလည်း ကျိုးယွင်ရှန့်က T-Rex ကိုတစ်စက္ကန့်အတွင်းသတ်ပစ်နိုင်သည် မဟုတ်လော။
တကယ်တော့ ကျောက်ရွှမ်တွက်တာ မှားသွားတာပါ။ သူ့ချစ်သူရှေ့မှောက်မှာ အရာအားလုံးကို ကာကွယ်ပေးတဲ့ သူရဲကောင်းဂုဏ်ကိုပြဖို့ လုပ်ဆောင်နေခဲ့တာကြောင့် ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ထက် အားနည်းပါတယ်လို့ တဖက်သားကို အထင်မှားစေသွားတာပဲဖြစ်သည်။
"ဒါက ရွှမ် ပါပဲ။ မျက်နှာဖြူနည်းနည်းဖြစ်နေတာပဲ ရှိတာပါ။ "
ကျိုးယွင်ရှန့်က ရှောင်အမ်းချွမ် သူ့ကို ချစ်သူအပေါ် သစ္စာမဲ့သည်ဟု ထင်သည်ကို ဖြေရှင်းကာ သူ့ခင်ပွန်းကို သစ်လုံးအိမ်ပေါ် ခေါ်လာလိုက်သည်။
ရှောင်အမ်းချွမ် ကမယုံဘူး ။ သူက အမီလိုက်ပြီး အနီးကပ်ကြည့်ချင်သည်။ တိရစ္ဆာန်များသည် သူတို့၏ရနံ့နှင့် တစ် ဦး ကို တစ် ဦး ခွဲခြားနိုင်သည်။ လှပသောလူသားကိုမြင်သောအခါ သူသည် သားရဲ၏ဘုရင်ဖြစ်သည်ကို သိလိုက်သည်။ သူ၏ရနံ့ကို မမှားနိုင်ပါ၊ လေထဲမှထွက်ပေါ်လာသောဖိအားသည်လည်း တူညီနေသည်။ ဒီလူက
ခြင်္သေ့ကြီးလား။
ရှောင်အမ်းချွမ် က ဘိုင်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ သူက သစ်လုံးအိမ်ပေါ်ကို မော့ကြည့်ပြီး အော်မေးလိုက်သည။်
"ဘုရားဘုရား၊ နတ်ဘုရားလေး...သူက ခြင်္သေ့ကြီးလား။ သူ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လူသားဖြစ်လာခဲ့တာလဲ။ သူက ရှေးဦးသားရဲလား...?"
" သူက သစ်တောထဲမှာ သစ်မြစ်ကို စားခဲ့တာ။ ဘယ်လိုဖြစ်သွားတယ် မသိပေမယ့် သူ ရုတ်တရက်ပုံစံပြောင်းသွားတာပဲ.... "
ကျိုးယွင်ရှန့် ကပြတင်းပေါက်တစ်ခုဖွင့်ပြီးပြုံးရင်းဖြေလိုက်သည်။
ရှောင်အမ်းချွမ် က သူပြောတာကို ယုံကြည်သွားပြီး သူ့မျက်လုံးများတောက်ပလာသည်။
"ဒီစကားဝိုင်းက တကယ် တန်ဖိုးရှိတယ်။ အဲ့ဒီမြက်က အသွင်ပြောင်းလဲနိုင်တဲ့ မြက်ဖြစ်ပြီး သတ္တဝါများနှင့် သားရဲတိရစ္ဆာန်များအတွက် လူအသွင်ပြောင်းနိုင်တဲ့ alchemic မြက်ပင်ဖြစ်လိမ့်မည်!"
ကျိုးယွင်ရှန့်က ရှောင်အမ်းချွမ် ပြောတာကို ကြားပြီးနောက် ရယ်ချင်တာကို အောင့်ထားရလို့ နံရိုးတွေတောင် အောင့်လာတယ်။
ဒီကလေးက ဒီကိုပြောင်းရွှေ့မလာခင်မှာ ဝတ္ထုအများကြီး ဖတ်ပြီး
စိတ်ကူးယဉ်နေကျဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က မီးသွေးတစ်တုံးကို ကောက်ပြီး ကျောက်တုံးကြီးပေါ်မှာ မြက်ပင်တစ်ပင်ကို ဆွဲပြပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ကြည့်....ဒီလို မြက်ပင်ပုံပဲ။ ပြန်သွားရှာကြည့် လိုက်စမ်းပါ။ အရှေ့တောင်ဘက်တောအုပ်တွေဘက် မှာလည်းရှိတယ်"
ရှောင်အမ်းချွမ် က ကျောက်တုံးကိုကောက်ပြီးကြည့်လိုက်သည်။ အနက်ရောင်မျဉ်းကြောင်းလေးပေါ်မှာ အရွက်ပုံ သုံးရွက်ဆွဲထားသည်။ ဒီဟာက ပန်းပင်ပုံလား။ ဘာလားပဲ။ ဒီလို ရိုးတံနဲ့အရွက်လေးပဲ ဆွဲထားတာအရ ဒီတောအုပ်ရဲ့ 80 % လောက်က ဒီလိုအပင်တွေချည်းပဲ မဟုတ်လား။ ဆွဲထားတဲ့ လက်ရာက ဘာကြီးတုန်း၊ မူကြိုကျောင်းက ကလေးတွေဆွဲတာတောင် ဒီထက်လှနိုင်သေးတယ်။
ရှောင်အမ်းချွမ်သည် မေးခွန်းများထပ်မေးရန်စိတ်ကူးခဲ့ပေမယ့် ခြင်္သေ့ကြီး ၏တင်းကျပ်ပြီး မသက်မသာပုံစံဖြစ်နေသောကြောင့် နတ်ဘုရားလေးက မည်သည့်စနစ်တကျပညာရေးကိုမှ မရရှိခဲ့တာကြောင့် သူက လွယ်ကူတဲ့ ပုံလေးကိုပဲ ဆွဲပြလိုက်တာဖြစ်မယ်။ ဒါကြောင့် သူလည်း နတ်ဘုရားလေးကို ဒီထပ်ပိုမတောင်းဆိုသင့်တော့ဘူးလို့ တွေးလိုက်မိသည်။
သူက ကျောက်ခဲတွေကိုပွတ်သပ်ပြီး ဘိုင် ကိုစိတ်လှုပ်ရှားစွာ ကြည့်ရင်းပြော လိုက်သည်။
" မင်း စိတ်အေးအေးထားပါ။ ငါ အသွင်ပြောင်းစေတဲ့မြက်ပင်ကိုရှာဖွေပြီး မင်းကို လူသားဖြစ်လာဖို့ ကူညီလိမ့်မယ်"
ရှေးဦးသတ္တဝါများသည် သူတို့အသိစိတ်ကို မေ့ပျောက်စေရုံသာမက သားရဲကဲ့သို့တူညီသော ဘ၀ တွင်နေထိုင်နိုင်ကြသည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့သက်တမ်းက အနှစ်နှစ်ဆယ်လောက်သာရှိသည်။ ဘိုင် သေဆုံးတာကိုသူ မကြည့်ရက်ပါ။ ဒါဆိုသူတစ်ယောက်တည်း ရူးသွပ်သွားနိုင်သည်။
ဘိုင်က ခေါင်း ငြိမ့်လိုက်ပြီး ရှောင်အမ်းချွမ်၏လက်ကို လျှာနွေးနွေးလေးနှင့် လျက်လိုက်သည်။ လူနှင့်သားရဲသည် တစ်ယောက်ကို တယောက်ဖက်ပြီး မျှော်လင့်ချက်တို့ ပြည့်နေသည်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က အောက်က စုံတွဲကို သစ်ပင်ပေါ်ကနေ ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ သူက လိမ်မပြောပေ။ ကျောက်ရွှမ်က အသွင်ပြောင်းမြက်ကို မစားခဲ့ပေမယ့် ဒီဂြိုလ်က မြက်တွေက အသွင်ပြောင်းနိုင်တဲ့ အစွမ်းရှိတာကြောင့် ပထမဆုံး အမျိုးသမီးက လူသားအဖြစ်ကို အသွင်ပြောင်းလဲလာနိုင်ခဲ့တာပဲဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် နှစ်သန်းပေါင်းများစွာ ကြာလာပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့ အခြားသားရဲတွေက သူတို့ရဲ့ အစွမ်းနဲ့ လူသားအဖြစ်ကို ပြောင်းလဲလာနိုင်လို့ အသွင်ပြောင်းမြက်ကို မှီခိုတာ ပိုပိုနည်းလာပြီး နောက်ဆုံး ဒီမြက်အကြောင်းကို မေ့လျော့သွားကြတယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က ဒီသားရဲဂြိုလ်ကို လာတော့ ခရီးသွားလက်ကမ်းစာစောင် ထဲမှာ ဒီမြက်အကြောင်းကို ရှင်းပြထားတာကို တွေ့ခဲ့ဖူးတယ်။ သူက ဒီရှေးဦးလူမျိုးတွေရဲ့ ဘဝကို ဝင်စွတ်ဖက်ခြင်းမလုပ်ချင်ပေမယ့် ရှောင်အမ်းချွမ်ကို လိုသလောက်ပဲ လမ်းညွှန်ပေးခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ရှောင်အမ်းချွမ်က တိုင်းရင်းဆေးနားလည်တဲ့သူဖြစ်လို့ သူ့ဖာသာ ရှာဖွေစမ်းသပ်ရင် မကြာခင် အသွင်ပြောင်းမြက်ကို တွေ့နိုင်လောက် တယ်။ သူ့မသိစိတ်လမ်းညွှန်မှုနဲ့ သူ့ဖာသာ အဲ့ဒီမြက်ကို ရှာဖွေဖော်ထုတ်သင့်သည်။
"ဒါက သူတို့အတွက် ကောင်းမွန်တဲ့ခွဲခွာခြင်း လက်ဆောင်တစ်ခုပါ။ ခင်ဗျား ဘယ်လိုထင်သလဲ"
ကျိုးယွင်ရှန့်က နောက်လှည့်ကာ သူ့ခင်ပွန်းရဲ့ထင်မြင်ချက်ကို မေးမြန်းလိုက်သည်။ ကျောက်ရွှမ်က သူ့နောက်ကနေ ဖက်ထားပြီး ပြောလိုက်သည်။
" နှုတ်ဆက်ခြင်း လက်ဆောင်လား၊ ငါတို့ ထွက်သွားကြတော့မလား"
သူ မထွက်ခွာချင်ဘူး။ ဒီမှာ ဘဝက စိတ်အေးလက်အေးနဲ့ အဆင်ပြေတယ်။ အရေးအကြီးဆုံးကတော့ သူဟာ အချစ်ဆုံးသူနဲ့ အချိန်မရွေး၊ နေရာမရွေးအတူတကွ ချစ်တင်းနှောနေနိုင်လို့ဖြစ်တယ်။
"အခု ထွက်မသွားပဲ ဆက်နေဖြစ်ရင်၊ အချိန်၊နေရာရွှေ့ပြောင်းတဲ့ တိကျတဲ့သြဒီနိတ်တွေနဲ့ တွေ့ဖို့ နောက်ထပ် ၄-၅ နှစ်လောက်ကြာနိုင်ပါတယ်။ ဒီလောက်ကြာတဲ့ ဟန်းနီးမွန်းပြီးရင် ခင်ဗျားလည်း ကျေနပ်သင့်ပြီ...."
ကျိုးယွင်ရှန့်က ချစ်သူရဲ့ဆံပင်ကိုသာဖွနေပြီး သူ မပျော်ရွှင်တာကို ဖော်ပြနေတယ်။ ကျောက်ရွှမ်က ခြင်္သေ့အသွင်ပြောင်းနိုင်တဲ့ ဆေးကို ထပ်ဝယ်လို့မရတာကို တကယ်မုန်းနေသည်။ သူ့ချစ်ချစ်လေး စိတ်ကျေနပ်ဖို့ သူ့ဆံပင်တွေကို ကိုင်ချင်သလောက်ကိုင်ဖို့ ခွင့်ပြုထားလိုက်သည်။ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကတော့ ချစ်သူလေးရဲ့ လည်ပင်းကို လျက်လိုက်စုပ်လိုက်နဲ့ အလုပ်များနေသည်။
ခင်ပွန်းသည်နှစ်ဦး ပျော်ရွှင်စွာစကားပြောနေစဉ် ရှောင်အမ်းချွမ်က ဘိုင်ကို ခေါ်ပြီး တောထဲကို အသွင်ပြောင်းမြက်ရှာဖို့ လာခဲ့သည်။ အရှေ့ပိုင်းသစ်တောတွင်အခြေချရန် တောဘုရင်နောက်ကို့လိုက်လာသည့် လမ်းတွင်တွေ့သည့် ရေးနော့နယ်မှာ ရောက်လာသည့်
ရှေးဦးသားရဲသတ္တဝါများကို အလျင်အမြန်အသိပေးခဲ့သည်။ သားရဲတစ်ဒါဇင်ကျော်က ရှောင်အမ်းချွမ်ကို ကူညီရန် နေ့စဉ်ရောက်ရှိလာကြသည်။
ကျိုးယွင်ရှန့်စစ်ဆေးပေးဖို့ နေ့တိုင်းမြက်ပင်များစွာကို ယူလာပေးကြသည်။ ရှောင်အမ်းချွမ်လည်း အခမဲ့ ဆေးကုသခန်းဖွင့်ပြီး ရှေးဦးသားရဲများု၏ သွေးခုန်နှုန်းနှင့် အရိုးများကို လေ့လာ စစ်ဆေးပေးပြီး လူပုံစံကို မပြောင်းနိုင်သည့် အကြောင်းရင်းကို ရှာဖွေနေသည်။
ဒါကြောင့် မူလကတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သော သူတို့ စခန်းသည် အလွန်စည်ကားလာခဲ့သည်။ လူအသွင်ကို ပြောင်းလဲနိုင်သည့် မြက်အကြောင်း သတင်းပျံ့သွားသောကြောင့် မရေမတွက်နိုင်သော ရှေးဦးသားရဲ သတ္တဝါများ နေ့တိုင်းထွက်လာကြပြီး အနီးနားတွင် စခန်းချ နေထိုင်လာကြသည်။ ဒါကြောင့် အရှေ့ဘက် တောအုပ်တွင် အင်အားကြီး ရှေးဦးသားရဲများ၏ နယ်မြေဖြစ်လာကြပြီး ဘယ်လူမျိုးစုမှ ဒီတောအုပ်ထဲမှာ အမဲမလိုက်ဝံ့ကြတော့ပေ။ ဒီတောရဲ့ ဘုရင်က ဒိုင်နိုဆောကိုတောင် အလွယ်အနိုင်ယူနိုင်သောကြောင့်
အရှေ့ပိုင်းသစ်တောသည် ရေးနော့ အနွယ်နှင့်ယှဉ်ပြိုင်နိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော အင်အားဖြစ်လာသည်။
=================
BẠN ĐANG ĐỌC
ဗီလိန်ချစ်သူ (completed) (Arc_8,10,15,Extra_1,2,4) (MM Translation)
Lãng mạnArc _ 8, 10, 15 Extra_ 1,2,4 Total _ 6 Arcs Title: Quickly Wear the Face of the Devil အက်ဥ္းခ်ဳပ္ - ထိပ္တန္းဟက္ကာတစ္ေယာက္ကိုဘဝမ်ားစြာျပန္လည္ေမြးဖြားဖုိ႕ Lod God System ကေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ကမာၻႀကီးအဆုံးသတ္သြားေတာ့ အရာအားလံုးက ပ်က္စီးသြားျပီး ဝမ္းနည္းစရာ...
