Surprise (H.S.)

30

Έχουν περάσει 10 λεπτά και ακόμα δεν έχει ξυπνήσει . Ακούω το κινητό της να χτυπάει , το όνομα του Ναιαλ εμφανίζεται . Δεν μας έφταναν όλα τα άλλα . Το σηκώνω

«Ναι» λεω

«Χάρρυ εσυ είσαι;»

«Ναι τι θες;»

«Θέλω να μιλήσω με την Ρια»

«Δεν μπορεί τώρα»

«Γιατί;»

«Τι γιατί ; γιατί , γιατί έχει λιποθυμήσει κάπως»

«Τι ; έρχομαι εκει , που είστε»

«Σπίτι μου» μου το κλίνει . Δεν ξέρω αν θελω να είναι εδω τώρα αλλά κοντεύω να πηδήξω απο το μπαλκόνι , τουλάχιστον αν έρθει ίσως ηρεμήσω ή μπορεί και να εκνευριστω γιατί θα θυμηθώ όλα αυτά που της έχει κάνει και αυτή τον συγχώρεσε . Ίσως πρέπει απλά να τον συγχωρέσεις , πετάγεται το υποσυνείδητο , δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω ! Προσπάθησε να με χωρίσει απο την γυναίκα μου . Γυναίκα μου ; δεν μου έχει απάντηση ακόμα... ξέρεις κάτι υποσυνείδητο είναι η γυναίκα ΜΟΥ και μπορεί ο Ναιαλ να έχει σχέση αλλά ακόμα δεν τον θέλω κοντά της ! Πρέπει να ηρεμήσω , πρέπει ! Ακου το κουδούνι , συγγνώμη ποτέ πρόλαβε να έρθει ; τρέχω να ανοίξω , γιατί δεν θέλω να είναι μόνη της

«Που είναι;» ρωτάει

«Στο δωμάτιο μου , ελα» απαντάω κάπως ψυχρά

«Πως το έπαθε ;»

«Είχαμε πάει σε ενα μπάρ , ήπιε , αλλά έλεγε οτι δεν αισθανόταν καλά και οτι μάλλον είχε πυρετό και όταν ήρθαμε εδω λιποθύμησε και δεν έχει ξυπνήσει» μπαίνουμε στο δωμάτιο καθόμαστε δίπλα της . Τον βλέπω να της πιάνει το χέρι και θεε μου νεύρα . Χάρρυ συγκέντρωση τώρα . Η γυναίκα σου είναι λιπόθυμη δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνεις εκρήξεις ζήλιας .

«Μήπως της έριξαν κατι στο ποτό;»

«Μήπως λες βλακείες ;» λεω χαμηλόφωνα

«Εε»

«Τίποτα . Δεν νομίζω πηγαίνω τόσο καιρό εκεί με ξέρουν γιατί να το κάνουν;»

«Δεν ξέρω . Χάρρυ ;»

«Τι;»

«Δεν ξέρω πως να το πω , αλλά δεν πρέπει να φοβάσαι για εμένα »

«Τι εννοείς;»

«Την εχω ξεπεράσει , δεν προσπαθώ να στην κλέψω ή κάτι , ήθελα απλά να το ξεκαθαρίσω . Παρόλα αυτά συνεχίζω να πιστεύω οτι είσαι τυχερός που την έχεις , είναι υπέροχη»