What does it takes to be a flower - (Flower Series No. 1)

11

***

Kabanata 11

Sit down

Balik eskwela at tamad na tamad akong umakyat ng hagdanan. I just wished that there were a lift!

It was still early and there were only few student when I arrived. Casually on monday, student was slacking off but for me it wasn't.

I don't even get a good sleep! Was I too excited para pumasok?

"Hah... Gosh!" I exclaimed when I finally got at our floor. Pinahid ko sa panyo ang mga pawis ko.

"K-kelleo.."

"Ay shit!" Napatalon ako sa gulat ng may mga mabibigat na kamay ang mabilis na lumapag sa balikat ko. "Ay kingines ka Mauris! M-muntik na ako malaglag sa railings!" Medyo naliyo pa ako dahil sa lula ng matanaw ang mataas na floor sa baba.

Bakit ba kasi nasa 4th floor ang floor ng Grade 12!? for once and for all!

"W-wait..." hapong hapo nyang itinaas ang kaliwang kamay habang ang isa ay nakahawak sa dibdib, heaving breathlessly, kahit ako ganoon din.

Nang makabawi siya ay namewang nya akong tinignan ng masama. Accusing me of something I didn't know!

"Ano?" tanong ko sa mga tingin nya.

Tinuro nya ako. "W-walangya ka." sabi niya while pointing me her forefinger, proposing a warning.

Mukhang ang laki ng galit nya saakin.

"Walangya ka! Kanina pa kita tinatawag!---HOY!" napatigil siya ng tinalukuran ko na sya. "Aba!? Di moko na miss? Nyemas ka Kelleo!"

I chuckled even I tried supressing it. Gusto ko lang talaga asarin siya. I miss it! "....who are you? I dont know you?" Taas ko pang kilay ng lingunin sya.

"Bwesit ka." At nairita nga sya saakin. Ang gaga inirapan ako at humalukipkip pa. "We are no longer friends na!! I hate you!" Umalis sya at nag lakad na.

Tawang tawa akong sumunod sa kanya. "Galit na galit siszt?" mas nainis sya at di ako pinansin. There is only one thing to make her forgave me for messing around.

Kaya sinundot ko ang tagiliran nya na ikitigil namin sa paglakad. "Ano baaaa?!"

mas kiniliti ko pa sya at kiniliti nya rin ako pabalik. If there were a lot of student already at the campus siguro pinagtitinginan na kami dahil sa tawa namin.

"Shit ka Kelleo bruha ka!"

"Apaka arte mo kasi hahahaha"

Napatigil kami sa paglakad papasok ng room ng makita namin si Tylo roon. A scenerio of him talking to my cousin... Klea

At gustuhin man namin hindi marinig ang usapan ay maririnig parin namin.

Sabay nilang napansin ang presensya namin.

"Anong ginagawa ng bruhang yan dito?" Mauris secretly hissed. Inis nyang pinagmasdan ito mula ulo hanggang paa

I dont know either. But the way I see her smile, I know she was plotting something.. I wouldn't like.

"Oh right! My dear cousin will be there!" Klea's enthuasiastic will never be convincing for me. She was a liar and a two-faced bi*ch.

Tylo was fast too catch my eyes, kumalabog ang puso ko nang maalala muli ang nangyari sa trike.

Nothing special happened. pero ang puso ko ng mga oras na iyon ay gusto ng sumabog! And seing him looking at me where... making me so small...always!