What does it takes to be a flower - (Flower Series No. 1)

21

Kabanata 21

Acknowledge

Tatlong beses akong kumatok sa pinto habang nasa kaliwang kamay ang tray na nag lalaman ng inumin at meryenda.

"Bukas 'yan." Yun lamang ang naging patnugat ko bago buksan ang pinto at sinilip ang aking ulo.

"Tita..." tawag ko sa kanya, bago tumingin sa labas. Nakayuko kasi ito sa isang papelis at sa kanang kamay ay ang ballpen na nilalaro sa sentido niya.

Tumaas ang tingin niya sakin kaya tuluyan na akong pumasok at lumapit sa kanyang lamesa.

Ngayon ko lang siya naabutan sa opisina ng restaubar. Ni 'di ito lumabas kaya dinalhan ko na ng makakain.

"Kain ka muna Tita Chal." Sabi ko at nilagay ang tray sa coffee table.

Maya maya pa ay tinanggal niya ang kanyang salamin at pagod na sumandal sa kanyang upuan.

Malalim ang iniisip. Looking too stressed.

"Nakakainis.." wala pa sa sariling bulong niya ngunit narinig ko parin. Sa mukha niya ay mukhang may matindi pa siyang pinoproblema.

"May problema ba?" Tanong kung nakatanaw sa kanya at naupo sa couch na nasa harap.

'Ni di siya gumalaw roon at kung di nakapikit ay nakatanaw lamang sa taas tila mukhang malala nga ang problema ng isang 'to. I wonder why...

Gusto ko matawa, pansin ko kasing dalawang tao lang ang nagpapaganyan sa kanya.

"Ang ex mo ba yan? O si Mamita?" Seryoso ko pang tanong na ikinawaksi niya at kunot ang noo akong tinignan, like I spouted a cuss.

Umangal ang kanyang bibig bagkus ay wala namang lumalabas sa kanyang salita, sge hissed before slamoing her back at her swivel chair

Gusto ko matawa sa mukha niyang parang puno ng galit sa mundo. "So it was your ex..." Panunuya ko pa at tumayo matapos ko makita ang naasar nyang mukha matapos marinig ang nabanggit ko.

"It wasn't about him." She firmly said. Ahuh? Who sound defensive?

Kilala ko na si Tita Chal, hindi kami mag kaedad pero ang silakbo ng utak niya ay kabisado ko na na parang kaming pinagbuhol

Umiling iling ako at lumapit sa pinto, alam kong asar nya akong pinapanood dahil talaga namang inaasar ko siya.

"Kainin mo na yan." Paalala ko pa at inikot ang siradura para lumabas na bago siya nilingon.

Mabilis siyang umirap at inikot ang upuan sa gilid. Napatawa tuloy ako ng mahina. Matapos sumilip sa labas uli,

sa isang partikular na lugar kung saan may prenteng nakaupong lalaki at nililibot ang tingin ng marahan, he even doesn't know that every damn woman was looking at him, even the staff!

Ibinalik ko ang tingin sa loob at nakita si Tita Chal na nakatulala parin kaya pinitik ko ang kamay ng ilang beses para makuha ang atensyon nya.

These woman need so much beating to take her attention out of her reverie...

Patagilid niya akong sinipat, agaran kong tinuro ang meryenda na nilagay ko sa coffee table.

"Tita..." ngumisi ako ng nakakaloko at tinuro ang likod ko. "Your snack is waiting..."

Diretsyo nya lang akong tinignan, lowkey saying 'I know.. now, get the hell out of my sight!'

Tumango ako at ngumuso bago sinirado ang pinto pero di talaga umaalis. Nagbilang muna ako ng limang segundo bago bukas ulit.