Tencere Tava|✓

6

Ekranı defalarca açıp kapatım. Bildirime baktım,tekrar tekrar. İnanamıyordum... Bu gerçek miydi?

Tamam kabul ediyorum faza ergence davranıyordum. Telefonu bıraktım ve kalktım. Unutmak zorundaydım. Yoksa asla uyuyamazdım biliyordum. Mekan değiştirmeye karar verdim.

Balkona çıktım, üstüme bataniyemi aldım. Yıldızlara baktım. Bu öylesine uhrevi bir hissti ki kelimelerle ifade edilmiyordu.

Her biri sanki gökyüzüne konmuş bir bendi.

Ay... Öylesine asil duruyordu ki, mütevaziydi duruşu. Gözlerimi ondan alamıyordum...

Onun evine kaydı bakışlarım. Işığı yanıyordu. Henüz uyumamış mıydı?

Mutfak ışığı yanıyordu,yemek mi yapıyordu acaba.

Kısa süre sonra gözlerim onu buldu. Elinde ki sürahi ile pencereye doğru yürüdü. Çiçekleri suluyordu. İşini bittirince sırtını duvara dayadı. Telefonunu çıkardı ekrana bakıp kapatı.

Çiçeklerin yapraklarıyla ilgileniyordu.
Telefonumu içerden almak için büyük bir çaba sarf ettim ses çıkarmamak için.

Olduğum yere tekrar çökünce ekranı açtım.  Bir mesaj bildirimi vardı.

Eymen_demir🌾: Tarif  harikaydı. Nerden esinlendin ?(22.34)

Mesajı okuyunca direk onun yüzüne baktım, o beni görmüyordu ışığı kapatmıştım. Parmaklarım heyecandan hafif titriyordu.

TencereTava 🍁: Altı yıl önce deniz ürünlerini çok merak ediyordum. Tatma yada deneme imkanım yoktu. Bu zaafımı bilen babam yurtdışında yaşayan bir arkadaşından benim için deniz mahsülleri sosu almıştı. Bende onun bu yaptığına karşın onun için bir tarif denemek istedim. Karnıbaharı babam çok severdi,burdan Yola çıkarak yaptım. Babam yemeğe karnıbahar köftesi adını verdi. Hikâyesi burdan geliyor.(22.48)

Mesajı gönderdikten sonra merakla onu izlemeye koyuldum. Yüz ifadesini merak ediyordum. Bildirim sesini duymuş olacak ki telefonun ekranını açtı. Yüzünde beli belirsiz bir gülümseme peyda oldu. Zamanı durdurmak isterdim...

Çok geçmeden ekranda gezindi parmakları. Bildirimi beklemeden ekranı açtım.

Eymen_demir🌾: Hoş bir geçmişi varmış, Çok yaratıcı bir tarif.(22.49)

Ondan cesaret alarak bu sefer ben ona soru sordum.

TencereTava 🍁: Öyle,ilk yemeğini kime yaptın?(22.50)

Mesajı okudu ve gökyüzüne baktı, ne olmuştu? Ona bir şey mi anımsatım acaba.

Telefonu tekrar eline aldı. Çok geçmeden yazdı.

Eymen_demir🌾: Babama, 8 yaşında. (22.52)

TencereTava🍁: Nasıl bir tepki vermişti? (22.53)

Bu soruyu gerçekten merak ediyordum. Babası konusunda ki hassasiyetini öğrenmek istiyordum.

Ekrana baktı ve yüzü düşmüştü.

Eymen_demir🌾: Yemek yaparak para kazanamayacağımı ve tanınmayacağımı idda etmişti.( 22.55)

Kim bilir onun için ne kadar büyük bir hayal kırıklığı olmuştu bunu tahmin edebiliyordum. 8 yaşında bir çocuğun yemek yapması ilginç ve özel bir yeteneğin göstergesiydi.

Düşüncelere dalmış gidiyordum. Bloğunu keşfetiğim zamanı hatırladım 3 yıl öncesini...

Her makalesini özenle okur her kelimesini ezbere bilirdim, o benim rol modelimdi. Onun kurduğu hayaleri kurar bir gün onun öğrencisi olmak isterdim. Onunla aynı görüşleri benimser hatta okuduğu kitaplara kadar okurdum.

Ama onun benden iki yaş büyük olduğundan ve komşum oldugundan bi haberdim...

Buraya taşnınca bir yazısında Instagram hesabını etiketlemiş ve ordan yemek tarifleri paylaşacağını duyurmuştu. Profilde ki fotoğraflarda ki adamın komşum olduğunu nerden bilebilirdim ki?

Düşüncelerden sıyrılınca mesajını fark etmiştim.

Eymen_demir🌾: Ama biliyor musun babam haklıydı.(23.00)

_____________________

Merhaba! Nasıl gidiyor kitap?

15.06.2020 23.22

Canım kardeşim iyi ki doğdun,iyiki varsın.❤️🌿 ysra1221