Tencere Tava|✓

7

Eymen_demir🌾: Çünkü bunlardan ziyade yemek yapmanın bana verdiği mutluluk ve huzuru hiçbir şey veremezdi. (23.00)

Babasına öfkeli olduğunu düşünüyordum ya da onunla konuşmadığını. Ama bu önemli değildi önemli olan onun halinden memnun olması ve mutlu olmasaydı bu beni de mutlu ederdi gerçekten.

Ona bir kere daha imrenmeden edemedim o hayatının amacı doğrultusunda çalışmış ve kazanmıştı. Ben de bir gün onun gibi olabilecek miydim acaba?

İdealleri ve kuralları olan bir insandan ziyade mutluluğu için doğru seçimleri yapmış bir insan olmak isterdim çünkü insan bazen mutluluğa giden yolda mutlu oluyordu sonunda değil.

TencereTava🍁: Kulağa saçma gelebilir ama bir gün yemek yapmaktan zevk almayacağını düşündün mü hiç? (23.02)

Sorduğum soruya hayret etmiştim,bu kadar cesur olmayı kendimden beklemiyordum. Herhalde yazanın ben olduğumu bilmemesinden kaynaklanıyordu.

Yazıyor...

Eymen_demir🌾: Aslında en büyük korkum yemek yapmamak değil de yaptığım yemeğin hakkını verememek.(23.03)

TencereTava🍁: Anlıyorum,buda haklı bir sebep.(23.04)

Eymen_demir🌾: Yarın erken uyanmam gerek. İyi geceler.(23.05)

TencereTava🍁: İyi geceler.(23.05)

Bir makalesinde bize hayatını kısaca açıklamıştı. sabahları erken uyandığını böylece gün içinde vaktini daha yararlı ve verimli kullandığını söylemişti. Onun hakkında çok şey biliyordum zaten. Mesela günde üç fincan kahve içtiğini, kahvaltılarında ekmek yerine çiğ kuruyemiş tercih ettiğini, hatta neredeyse yeşilçay dışında hiçbir çay içmediğini biliyordum.

Bir bakıma kendimi şanslı ve mutlu hissediyordum. İnsanın içindeki benlik duygusunu kıpırdatan şeylerden biri de ilgiydi. Çoğu insandan ziyade benimle konuşması ve beni takip etmesi kulağa fazla abartılı geliyor olabilir ama bunlar benim için çok önemli şeylerdi,bunların varlığı her geçen gün kalbimi heyecanla dolduruyor ve onu gördüğüm ilk fırsatta kaçmama sebep oluyordu. Evet uzun bir düşüncenin sonunda neden ondan kaçtığımı kendime sorarken bu yanıtı bulmuştum ilk fırsatta bu yanıtın arkasını saklanmıştım.

Tüm ışıkları kapatmıştı buradan görebiliyordum. Ben biraz daha kalıp yıldızları seyrettim. Zaman hızlı akıyordu ve belki bir gün gökyüzünü göremeyecektim. Sanırım benim en büyük korkum kendi tarifleri mi yapamamaktı. yemeği kendime özgü bir sanat haline getirip ortaya eserler çıkaramam-yaptıklarımın güzel olduğu pek söylenmese de benim düşüncemdi-yine de kendimden bir şeyler ortaya koymak ve özgünlüğü yakalamak çok ayrı bir mutluluk ve gurur kaynağıydı.

🔷🔹🔷🔹🔷

Kahvaltı masasını toplarken bir yandan da çantama koyacaklarımı düşünüyordum. Ne olur ne olmaz çantamı kontrol ettim. Almam gereken ders notları,kalemim ve diğer şeyleri de içine koyunca hepsinin olduğuna karar verdim ve Asel'le çıktık evden.

İkimizde yürümeyi çok seviyorduk. Okulun öyle çok da uzak olduğu söylenemezdi ama yakında değildi, belli bir mesafesi vardı. Biz yürüyerek gidip etrafta bir şeylere bakmayı çok severdik.

Okulun bahçesi bu saatlerde hep boştu, bütün banklarda aynı şekilde.

Eren bu gün yaptığı poğaçaları denememizi istiyordu bizde yanımıza sadece çay almıştık.

Banka oturduk ve onu beklemeye başladık. Sanırım Asel'e söyleyecektim...

- Asel ?

- Hı?

- Ben galiba bir şey yaptım...

- Ne tür bir şey?

- Şey...

- Çatlatma!

- Hani hoşlandığım biri vardı ya.

- Tahmin eğitim şeyi mi yaptın?

- Tahmin ettiğin şey ne?

-Mesaj atın?

- Evet.

- Ya inanamıyorum! Çok mutlu oldum.

Vakit kaybetmeden satılmıştık. Eren'in geldiğini fark edince durumu bozuntuya vermemek için hemen toparladık.

- Bilin bakalım ne oldu.

- Ne olduuuu !

- Bir sürü poğaça oldu.

- Eren sana espiri yapmayı yasaklıyorum!

Eren'nin elinden saklama kabını aldım ve poğaçalardan  birini ısırdım. Onların haline gülüyordum.

- Bakar mısın?

Arkamı döndüm.

- Evet?

- Madam  Belle'nin kime dersi var bilginiz var mı?

Poğaça nerdeyse boğazımda kalmıştı,o burda ne arıyordu!

___________________

Selam! Beğendiniz mi? Size bir kaç sorum olacak.

Eymen'i gizemli  buluyor musunuz?

Medyaları beğeniyor musunuz?

16.06.2020