"Anak? are you okay?"
Biglang nag salita si mama sa may pinto,hindi ko napansin na naka pasok na pala sya sa kwarto ko ganun na ba ako ka lutang? damn!
"Is there something wrong anak?" bumaling ako kay mama nangingilid na ang luha ko hindi ko alam kung hangang kailan ko kayang pigilan.Bigla nya akong niyakap ibinaon ko ang mukha ko sa dibdib nya at dun humagugul hindi ko na kayang pigilan."mama litong lito na ako" usal ko at umiyak ulit "bakit may nangyari ba?" tanong nya, bahagya akong lumayo at tumingala sa kanya."mama kasi,umamin na sya mahal nya raw ako" sabi ko habang pinag lalaruan ang mga daliri ko bagay na ginagawa ko kapag kinakabahan ako."talaga anak? o eh bakit ka umiiyak? hindi ka ba masaya? the feeling is mutual?" excited na sabi nya.Tinitigan ko sya "masaya na sana ma eh" nakita kung naguguluhan na sya pero hindi sya sumabat kaya nag patuloy ako " pero hindi ko kayang makitang nasasaktan yung kaibigan ko ma" humikbi ulit ako "hah? ano? sino naman masasaktan anak? sinong kaibigan? si paul? bakit naman sya masasaktan? alam mo anak matutuwa yung kasi dba finally naka move on kana nag mahal kana ulit dba?" sunod sunod na tanong ngaking ina.
Sana nga ma ganyan nalang eh sana ganyan nalang yung mangyari,yung kapag hinayaan ko yung sarili kung mahalin yung isa,hindi ko sya masasaktan, hindi ko sya makikitang umiyak, because I know our feeling is not mutual. hindi ko kayang saktan yung taong nandyan palagi sa tabi ko hindi ko kayang saktan yung taong walang ibang ginawa kundi ang pasayahin ako. I can't afford to lose him. Hindi ko kaya.
YOU ARE READING
Until the End
RomancePaano kung ma in love ka sa taong bigla lang dumating sa buhay? Then that guy confess that he loves you too? Masaya na sana eh pero pano kung bigla ding mag confess ang matalik mong kaibigan na mahal ka din nya? Sinong pipiliin mo, ang lalaking bi...
