"မင္းအေဖငါက လက္ခံလိုက္ၿပီ
သားရဲ႕"တစ္ေလွ်ာက္လံုးထိုင္ေနရင္းကေနဘာစကားမွဝင္မေျပာခဲ့တဲ့အေဖဆီကစကားကJiminကိုထိတ္လန္႔ေစသည္။
ဒီအဓိပၸါယ္မ႐ွိတဲ့လက္ထပ္ဖို႔ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းတာကိုအေဖကဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႔လက္ခံလိုက္ရတာတဲ့လဲ။"တစ္ကုမၸဏီလံုးသိ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးသိေနတဲ့အျဖစ္အပ်က္ႀကီးကို မင္းတို႔လူငယ္ေတြကဘယ္လိုမွမျဖစ္ေပမယ့္
အေဖတို႔လူႀကီးေတြက႐ွက္တယ္ သား""ဟာဗ်ာ
သားတို႔လူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ျပသနာက အဲ့ေလာက္ထိႀကီးသြားရမွာမဟုတ္ဘူးေလ""အေနအထုိင္မဆင္ျခင္တုန္းက မဆင္ျခင္ၿပီးေတာ့
အခုမွ အထြန္႔ေတြတက္မေနနဲ႔ Park Jimin
မိဘကဒါဆိုဒါလိုက္ နင့္အေဖနဲ႔ငါနဲ႔ကသေဘာထားခ်င္းအတူတူပဲ ယွဥ္ေျပာရေၾကးဆို
ဟိုဘက္ကကေလးကလည္း ေပါ့ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္ဘူး
လက္ထပ္ပဲြအတြက္စိတ္က္ုိုျပင္ဆင္ထား
သြားေတာ့ အေပၚတက္နားေတာ့"ေအးေဆးလြန္းတဲ့အေဖထက္ အေမကိုပိုေၾကာက္ရတဲ့Park Jiminကျပန္မေျပာရဲေတာ့ပဲ
အေပၚထပ္ကိုတက္လာရေတာ့သည္။အခန္းထဲကိုေရာက္တာနဲ႔တံခါးကိုတမင္တကာပင္အသံျမည္ေအာင္ဒုန္းကနဲပိတ္လိုက္ၿပီး လြယ္အိိတ္ကိုျဖစ္သလိုလႊင့္ပစ္လိုက္သည္။
ကုတင္ေပၚကိုပစ္စလက္ခက္လွဲခ်ၿပီး မ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္ကာ စဥ္းစားခန္းဝင္ေနတုန္းမွာပဲ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကဖုန္းကျမည္လာသည္။ဘယ္သူနဲ႔မွစကားေျပာခ်င္စိတ္မ႐ွိတာေၾကာင့္မကိုင္ဖို႔လုပ္ေပမယ့္ သံုးခါေလးခါအထိဇဲြမေလ်ာ့ပဲေခါမေနေတာ့ ကိုင္လိုက္ရသည္။
"ဟယ္လို"
"Park Jimin နင္ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ"
"ဘာကိုလဲဟာ နင့္ကိုငါအဲ့ကိစၥက႐ွင္းျပၿပီးၿပီေလ"
"ဘာကိစၥလဲ
နင္နဲ႔စီနီယာနဲ႔လက္ထပ္မယ့္ကိစၥကိုလား"
