Mystic Academy: School of Mystica

Kabanata 16

"Room"

He chuckled. "You're looking for me?"

"Cadmus."

"Oh, is that her girlfriend?"

"I think, it's his fiance."

"Wala na tayong pag-asa diyan."

"Baka magkaibigan lang."

Umawang ang bibig ko nang pinulupot ni Cadmus ang braso niya sa bewang ko. Napalingon ako sa kanya pero dire-diretso lamang ang kanyang tingin kaya sinundan ko iyon.

Dalawang lalakeng na kasing tangkad ni Cadmus, parang may iniiwasan itong dalawa at nilagok na lamang ang dinadalang wine glass.

"Let's go." He said emphatically.

Marami ang napatingin sa amin nung dumaan kami. Sumulyap ako kay Cadmus na tila walang pakealam kung pinagusapan siya o pinagmasdan ng mga tao.

Lumingon siya sa akin nang napansin na nakatingin ako kaya umiwas ako kaagad ng tingin. Cadmus is a tall man, parang napapatingin lamang ako sa taas ng poste pero hindi lamang siya basta mataas kundi maganda din ang pangangatawan kahit bata pa.

Tumigil kami sa paglalakad nang may kumausap kay Cadmus na lalake. Matanda na ito pero makikita mong malakas pa dahil sa hubog ng katawan. His hair is long and white and Cadmus is taller than him.

"Cadmus, you came! I'm glad to see you!"

"Uncle." His lips rose a bit and shake his uncle's hand.

"It's been years and you've grown!" He laughed and tapped Cadmus's shoulder.

Hindi sumagot si Cadmus at ngumiti na lamang. Nang tumigil siya sa pagtawa, napansin niya ako sa tabi ni Cadmus.

His eyes widen in shock. "Who's this beautiful girl?" Napaawang ang labi ko sa narinig.

He blink twice when he realize he didn't introduce me to his uncle. Kinalas ni Cadmus ang braso niya at hinawakan ako sa siko. Dahan-dahan niya akong dinala palapit sa tiyuhin niya.

Hinawakan ng tiyuhin niya ang kamay ko at yumuko ng konte. "Uncle, this is Jasmine, my date. Jasmine, this is my Uncle Lincoln." Ani Cadmus.

Umawang ang labi ko nang halikan ng tito niya ang likod ng kamay ko at tumingin sa akin.

"Nice to meet you, Jasmine." He smirk.

I don't know why pero parang may kakaiba sa ngiti niya. Nabitawan ng uncle ni Cadmus ang kamay ko nang hinapit ako papalapit sa kanya.

He chuckled. "You're so possessive, Cadmus. Baka magsawa 'yan!" He waved at us and left while laughing.

Narinig kong bumuntong hininga si Cadmus kaya napatingin ako sa kanya. Lumingon siya sa akin nang napansin na nakatingin ako.

"Ayos ka lang?" Umangat ang labi niya ng konte.

Tumango ako ng dahan-dahan. Binitawan niya ako at nilahad niya ang kanyang braso sa akin. Nagdadalawang isip pa ako kung ipupulupot ko ba ang braso ko sa kanya.

Tinignan ko ang naghihintay niyang braso. Marahan kong pinulupot ang akin sa braso niya. I can feel the hardness behind this suit when I cling into him.

Bigla akong namula sa naisip ko. Ano ba 'tong iniisip ko? Umiling ako at nagpahila na lamang kay Cadmus nang linayo niya ako sa pwesto namin kanina.

Pumunta kami sa balkonahe ng ballroom. Walang tao nang nakalabas kami. The wind started to blow my long vintage gown when we went out.

Napatingin ako sa langit. Napagtanto kong wala kami sa ilalim ng butas. Paano kami nakapunta dito?

Bumaling ako kay Cadmus na nakasandal sa rehas, nakatingin din sa ibabaw. Sinunod ko ang posisyon niya at tumingin din sa taas.

"Illusion."

Kunot noo akong napatingin sa kanya. "Huh?"

"It's just an illusion." Tinignan din niya ako. "The stars, clouds and the moon."

Lumaki ang mga mata ko at binalik ang tingin sa langit. Hindi ako makapaniwala, ang ganda ganda ng pagningning ng bituin pero illusion lang pala ito.

"What's your ability?"

Pumikit ako at dinama ang hangin na humahaplos sa balat ko.

"Enhanced Senses." Bulong ko.

"Ohh. Why didn't you heart it?"

Napamulat ako at napatingin sa kanya. "Hear what?"

Kumunot ang noo niya at umiling. "The noise. The screams, the howl and the noise of the latigo." Bulong niya. "You should be the one who knew it first because you'll hear it clearly."

Pero wala akong may narinig na ganon. Hindi ko alam kung bakit naririnig niya at ako ay hindi.

I closed my eyes and I focused. I can feel the breeze of the wind touching my skin and blows my hair. Also, I heared the whispers of the wind.

And.. I heared someone. No. I heared them.

"Tulong! Tulong!"

"W-Wag po! Wag po! Maawa p-po kayo s-sa akin!"

"Tulongan n-niyo ang aking m-mga anak. H-Hindi nila alam na p-patay na ako!"

Fear, despair and guilt. Mga taong gusto pang mabuhay dahil hindi pa natutupad ang gusto nila. Namatay sila nang may sama ng loob sa puso.

"I heared them."

I heared the crushes of glass, the screams of fear and the sound of latigo. I smelled the blood, sweat and tears. They're hopeless.

I remembered them. They are the one who attack us, before we entered this world. But the light saved us.

"Alam ba ng mga bisita na illusion lamang ito?" Minulat ko ang mga mata ko at pinagmasdan muli ang kalangitan.

"Hindi.. Hindi nila alam." Bulong niya.

Kumunot ang noo ko at napatingin sa kanya. Hindi nila alam? Paano sila nakakapunta dito kung hindi nila alam?

Tumawa siya ng mahina. "Ba't parang galit ang mukha mo?" Umiling siya at umiwas ng tingin. "Well, actually, there's an entrance. Nasa lupa iyon, ang gate ng palasyo ay portal papunta dito."

"B-Bakit alam mo iyon?"

He shrugged. "Uncle Lincoln owned this place."

Napakurap ako sa nalaman. He owned this place. Natigilan ako nang may natanto. Why did the demons bring me here? And I heared one of them saying Dean. Lord Dean.

"Jasmine?"

"Jasmine. Are you okay?"

Napatingin ako sa kanya sa gulat. "Huh?"

Nagaalala ang kanyang mukha. "I said, Are you okay? You spaced out. What's bothering you?"

"W-Wala, ayos lang a-ako." Umiling ako.

I was also thinking that, why Cadmus didn't ask me anything? Na bakit napunta ako dito? Na bakit dinala ako ng mga demonyo dito?

Normal lang ba ang ganitong klaseng pangyayare? Marami na siguro siyang naligtas kaya parang sanay na sanay na siya at hindi nagulat.

"It's already 10 in the evening. We should go back in our room." He said while looking on his wrist watch.

WAIT.

I heared it clearly, right?

Our room?

OUR ROOM?!