Ja naprawdę wierzyłam, że uda mi się to zrobić. Dawać złudne nadzieje, że jest tak jak kiedyś, że jestem taka jak była. Ale wspomnienia są czymś, co nie daje o sobie zapomnieć w łatwy sposób i będzie przypominało o sobie w najdrobniejszych gestach czy czynach. Będzie domagało się naszego zniszczenia, które nieubłagalnie w końcu przyjdzie, nie pozwalając nam się podnieść już nigdy. Doprowadzi do naszego złamania, doprowadzi do powstającej pustki w naszym sercu. Chociaż nawet to będzie wydawało się dla nich za mało.
Dobre wspomnienia, w końcu zawsze zamienią się w te najgorsze. Nic nie trwa wiecznie i nigdy nie będzie trwało. Wszystko, co dobre w końcu pozostaje jedynie złudnym wspomnieniem zostawiającym chłód i pustkę.
mendeysuse
CZYTASZ
obłuda naszych serc
PoetryMiłość jest jak kwiat, a ja jestem słaba w utrzymywaniu ich przy życiu. ©mendeysuse 2019/2020