Komshinjtë (Playboys)

Një Armik U Bë Një Mik!??

Era:Ku po shkojmë?
Aleksi :Në hen.
Era :Ku po shkojmë?
Aleksi :Mbrapa diellit.
Era:Ku po shkojmë?
Aleksi :Në ferr.
Era:Ku po....
Aleksi :Mjaft.. Mjaft më acarove!
Era :Ste kërkova hajd më rrembe!
Aleksi :Akoma me këtë pjesë ti?
Era:Ehh.. Ku po....
Aleksi :Lere si muhabet se e bere bajat.
Era:Ore do hap derën dhe do hidhem.
Aleksi :Hidhu po ti ngelesh gjysmake.
Era:Ok.
Era përpiqet të hap derën por Aleksi bëhet më i shkathët dhe e mbyll me sigures.

Aleksi :A mbush?.
Era :... Më trego ku po shkojmë ose kam për ta thyer xhamin e makinës.. Sa keq qenka makin e re..
Aleksi :As mos bej prov mezi e binda plakun ta blinte.
Era :Më thuaj ku do shkojmë ose ta thyva.
Aleksi :Ti qenke e krisur nga dole kështu? Kur u takuam nuk e jepje veten për një person të till.
Era:Ehh kështu jam un ... Jam e turpshme në fillim por më pas marr zell.. Pse po ti them këto un ty...?.. Do thyej xhamin.
Në atë moment Aleksi ndalon makinën merr ngjitesin shirit nga ata të fortët dhe e lidh Erën me kemb dhe duar.

Era:Ouuuu cpo ben?.
Aleksi :Kështu është më mir s'do lëvizësh... Rri si njeri un dua të të ndihmoj të të ngrej humorin ti më bën si kafsh.
Era:AHHHHHHHHHH MË LIROOOO... Do marr Fean në telefon dhe ka për ta ndrequr qefin..
Aleksi ndez makinën dhe kthehet në rrugën që duhet të shkonte.
Aleksi :Pa he një herë si do e marrësh..
Era:AHHHHHHHHHH PSE JE KAQ ACARUS??
Aleksi :Apapa mjaft bërtite se na le shurdh.
Era:Çfarë do nga unë?.
Aleksi :Dua të ngre thjesht humorin.

Era:Prandaj më rrëmben.
Aleksi :Fillove prap... Nuk e kuptoj se po përpiqem të të ndihmoj.
Era :Ku se kupton ti do ta kuptoj unë??.. Ça fati që kam... Fat koti.
Aleksi :Duhet të ndihesh e nderuar që po del me mua.
Era:Uhhh ndihem shum.
Aleksi : Pse po qaje??
Era :Nuk ka ç'të duhet ty!
Aleksi :Uhh grifsh..
Era :AHHHHHHHHH MË LIRO... MË NDIHMONI ME KA RREMBYER!
Aleksi :Nuk të dëgjon njeri se je ne makin.
Era :HELPPPPPP!
Aleksi :Nuk doja ta bëja por sme le zgjidhje tjetër.
Me vështirësi ai pret një cop ngjitësi dhe ia mbyll gojën Erës me të.
Era:Mëhhhhhh! Mëhhhhhh uhhh Aleksi :Uhhh shyqyr na pushuan veshët.. Ja duro se arritëm.

Pas 30 minutash

Aleksi : Arritëm edhe shiu ka pushuar super koh.
Ai e parkoi makinën dhe doli prej saj. Shkon nga ana ku është Era dhe e hap derën. Ia heq njëher ngjitësit tek këmba dhe duart e më pas gojën.
Era:Auç... Injorant.. Debil.
Aleksi :Shiii përpara se të bërtasësh hajde me mua.
Era e ndjek atë dhe shikon pamjen që i serviret  mrekullohet . Përpara saj ndodhej Tirana plotë me drita dhe sipër saj ndodhej qielli i mbushur me biliona yje.
Ata ulen nën afër një peme dhe shikojnë magjinë e qytetit nën yje.
Aleksi :Të pëlqen.?
Era:Është e mrekullueshme. Asnjëherë se kam par Tiranën në këtë mënyrë. Duket shum paqësore.
Aleksi :Kur jam i mërzitur vij gjithnjë këtu dhe shpreh atë që ndiej. Nëse e do shprehje edhe ti.
Era :Është budallik ajo që ndjeva unë.
Aleksi :Ndjenjat sjan budallik.
Era :Hahahaha Aleksi.. Djali më Playboy thot që ndjenjat sjan budallik.
Aleksi :Hej edhe un kam ndjenja si për shembull për familjen gjëra të tilla por jo tek dashuria nuk besoj.
Era :Epo ja që ndjenjat e mia jan budallik.
Aleksi : Po ti tregoje njëherë.

Era :Pelqeje dikë.. Jo e dashuroj atë. Kam qen ne te njëjtën klasë për tre vite. Mund të thuash ishte dashuri me shikim të par por nuk ia shprehva Asnjëherë. Kisha frik.. Te them te drejtën se di pse. Më pas rrugët tona u ndan kështu dhe kontaktet. Pas gjith këtyre viteve e harrova ose kështu mendova un. Vetëm ku na del se ai është komshiu i ri ngjitur nesh.
Aleksi :Kan ardhur komshinjt të rinj??
Era : Po se dije.?.
Aleksi :Sot erdha në shtëpi se kisha disa pun....Vazhdo.
Era :Shkurt qart bukur pa gabime ai pëlqen Fean.
Aleksi :Si Fean shoqen tende te ngushte ajo arusha e maleve?.
Era :Hejj.. Mos e quaj ashtu dhe po atë..
Aleksi :Po ajo?
Era :Jo sesht tipi i saj.
Aleksi :Çdo besh??
Era :Se di?
Aleksi :Provo një herë fatin.. Mbase ai mund të ndaloj se pëlqyer Fean dhe fillon të pëlqen ty.
Ajo mendohet thell se këtë gjë i kishte them edhe Fea.
Era :Po atë do bëj... Faleminderit
Era kthehet dhe e përqafon atë. Aleksi çuditet për një moment por ia kthen përqafimin.
Era :Se mendoja se ndonjë dit ti do te me këshilloje dhe ndihmoje por faleminderit.
Aleksi :Kënaqësia është e imja.
Ata ndahen nga përqafimi dhe Era e kthen vëmendjen e saj nga peizazhi kurse Aleksi nga ajo.

Era :Më fal Aleks për ato qe bëra sot dhe në të shkuarën.
Aleksi :Më fal dhe ti mua.
Era :Miq
Ajo kthehet drejt tij dhe ia zgjat dorën.
Aleksi :Miq
Ai e pran me kënaqësi.
Aleksi :Ikim se U lagem nga bari do ftohemi.
Era :Edhe pak të lutem.
Aleksi :Ok.

HELLO!
Si iu duket?.

Shpresoj të jeni mir!
Byeeeeeeee ❤❤❤❤❤