ကူစူးလန်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်။
သာမန် တိတ်ဆိတ်ခြင်းမျိုးကားမဟုတ်.. ။ အားလုံးရဲ့မျက်နှာမှာ ပူပင်သောကတွေနှင့်။
မတွေးရဲသော.. မတွေးဝံ့သော အဖြေတစ်ခုကို ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့် စောင့်စားနေကြရသည်။
လန်ရှီးချန် ကျောက်စိမ်း ပုလွေရိုးကိုတင်းတင်းဆုပ်ကာ မေးကိုတင်းတင်းစေ့ထားသည်။ လန်ချီရန်လည်း အံကြိတ်ကာ လက်ကိုတင်းတင်းဆုပ်ရင်း မျက်စိရှေ့က မြင်ကွင်းကိုရင်နင့်စွာကြည့်နေသည်။
တစ်ဆောင်လုံး အပ်ကျသံမျှမကြားရလေအောင် တိတ်ဆိတ်နေကြပေမယ့်.. အခန်းထဲမှာ လူခြောက်ယောက်ရှိနေသည်။
လန်ချီရန်..လန်ရှီးချန်..မကြာသေးခင်ကမှ တရောသောပါးရောက်လာသည့် ယွင်မုန့်ကျန်း ဂိုဏ်းချုပ် ကျန်းဝမ်ရင်.. စစ်ကျွေး.. ကျင်းရီ....။
နောက်တစ်ဦးကတော့ ညောင်စောင်းလေးပေါ်မှာ အသက်ရှုသံ မမှန်တော့ပဲ.. မျက်နှာ ဖြူဖျော့ကာဝေဒနာကို အပြင်းအထန်ခံစားနေရသည့်..ဟန်ကွမ်းကျွင်းခေါ်..လန်ဝမ့်ကျီးရယ်ပါ။
အားလုံးရင်ထဲက မချိတင်ကဲအော်သံတွေက..
တကယ်ပဲ မကယ်နိုင်တော့ဘူးလား...?
စစ်ကျွေး တစ်ယောက် အံကြိတ်ကာ မျက်ရည်သုတ်ရင်း ဟန်ကွမ်းကျွင်း၏ နဖူးပြင်မှချွေးစတို့ကို သုတ်ပေးနေသည်။
ခေါင်းရင်းက အမွှေးတိုင်လေးက တစ်လက်မခန့်မျှကျန်သော မီးစာလေးသာကျန်တော့သည်။
သုံးတိုင်မြောက် နောက်ဆုံးအမွှေးတိုင်လေး...
သို့မဟုတ်..
ဟန်ကွမ်းကျွင်း ရဲ့ နောက်ဆုံးသော အသက်ရှင်သန်နိုင်ခွင့် အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခု။
ဟန်ကွမ်းကျွင်း ရဲ့ လက်ထဲမှာတော့ အစ်ကိုတော် ဝေ့ ပေးခဲ့သည့် ဆံထိုးလေးကိုတင်းတင်းဆုပ်ထားသည်။ နာကျင်လာလေ..တင်းတင်းဆုပ်ထားလေပင်။ ပါးစပ်ကတော့ တည်ကြည်သောကျောက်စိမ်းအရှင်ပီသစွာ..ညည်းသံသဲ့သဲ့မှ မထွက်ပါပေ။
YOU ARE READING
I know you Deeply in my heart (Unicode) (Complete)
Fanfictionပထမဆုံးရေးတဲ့ Wangxian fanfics oneshot လေးပါ။ ကိစ္စအားလုံးဖြေရှင်းပြီးသွားတဲ့ အချိန် ဝေ့ရင်းတစ်ယောက် တိမ်လွှာနန်းမြိုင်နဲ့ ယွင်မုန့်မှာ တလှည့်စီလိုက်နေတဲ့ အချိန်မှာ တည်ထားပါတယ်။ ဖတ်ပြီးရင် သင့်ခံစားချက်လေးတွေ ရေးသွားပေးပါဦးနော။