BERDEL

13. Bölüm

Sabah ayıp olmasın diye erkenden kalkayım demiştim ama başaramamıştım saat on olmuştu Bora koltukta yoktu neyse zaten günümün güzel geçmesi için onu görmemem daha iyi evlendiğimi unutuyorum.

Aşağıya indiğimde Fidan teyze ve Adem amca sohbet ediyorlardı.

"Günaydın." Fidan teyze güzel gülümsemesi ile bana döndü. Ben bu kadını sevdim ya zaten annemin en yakın arkadaşı ama oğlunu sevemedim be Fidan
teyze.

Fidan teyze "Günaydın kızım."

Adem amca "Günaydın  kızım." onlara tebessüm ettim ve biraz ayılmak için bahçeye çıktım.

Bahçedeki salıncağa oturdum. Karşımda Mardin'in güzel manzarası vardı. Salıncağın diğer tarafı da çökmüştü. Düşündüğünüz kişi değil Duru oturmuştu.

Duru yanıma oturdu ve derin bir iç çekti. Artık şu düğünde ki meseleleri konuşabiliriz sanırım.

"Evet Duru hanımmmm artık konuşma zamanı." Duru bir iki dakika soluklandı.

"Yenge odamda konuşsak" kafamı salladım ve içeri girdik. Tam merdivenlerden çıkıyorduk ki içeriye Bora'nın arkadaşı Bartu girdi.

"Selamunaleyküm  yenge" Bartu yanıma geldi ve elimi sıktı.

"Aleykümselam hoşgeldin." Bora da yanımıza gelmişti. Neredeydi acaba şimdi gelebildi.

Bartu Duru'nun saçını karıştırdı.

"Selam fıstık." Duru sinirle Bartu'nun kolunu itti.

"Ya kaç kere yapma dedim sana şunu." derken saçlarını düzeltiyordu.

Bora alışmış gibi izliyordu bense Duru'nun yüz ifadesini anlamaya çalışıyordum böyle nasıl desem hem hoşnutluk hem de utanma gibiydi bir de gerçekten sinir olmalıydı.

Duru bana sonra anlatacağını söyledi ve hep birlikte kahvaltı yapmak için salona geldik.

Sağ baş köşede ihtiyar Sol başta Adem amca yanında Fidan teyze Ben ve Bora yanyana Duru ve Bartu karşılıklı oturuyorlardı. İhtiyar artık bana laf etmiyordu zaten bu konakta değil kendi çiftliğinde kalıyormuş arada bir buraya geliyormuş nerden öğrendim derseniz Duru bana evle ilgili her şeyi herkesi tanımıştı.

Sakin sakin yemeğimizi yiyorduk arada bir Duru'nun Bartu'ya bakışlarını görmedim değil.

Bartu "Ben sizin oteli falan ayarladım çıkarsınız bu akşam dimi ?" üstüme alınmadan yemeğimi yiyordum ki Bora elimi tuttu.

"Çıkar mıyız ?"

"Nereye?"

"Bu akşam."

"Nereye gidiyoruz?"

"Balayına."

"Saçmalama istersen Bora."

Fidan teyze "Aa kızım olur mu öyle şey ? gidiyorsunuz itiraz istemiyorum."

Adem amca "Fidan haklı kızım gidin."

"Ama Fidan teyze Adem amca durumları  biliyorsunuz." Fidan teyze sanki ben çok kötü bir şey demişim gibi bakıyordu.

"Kızım teyze değil anne de bana lütfen. Hem nikahta keramet var derler ." Allah aşkına kim demiş bu lafı çıkarıp vurucam he. Birde anne konusu vardı ben bunun için mi öyle baktı diye düşünürken Duru konuştu.

"Hadi be yenge valla sana da iyi olur kaç gündür ordan oraya ordan oraya stres atarsınız."

"Peki tamam." Dedim ve yemeğe devam ettim.